1.  ผู้เขียนมีเรื่องเล่าจากเขตชนบทภาคอีสาน…

วันหนึ่ง หญิงชาวบ้านพาลูกชายที่มีอาการหูอื้อไปพบหมอจากโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในกรุงเทพฯ ที่มาให้บริการฟรี พร้อมกับการแจกข้าวสาร อาหารแห้ง ทั้งหมดนี้ดำเนินการเป็นประจำทุกปีโดยพระที่เป็นที่รู้จักกันดีในอีสาน และ กทม.

หมอหนุ่มส่องกล้องเข้าไปในหู แล้วบอกว่า "เป็นหูน้ำหนวก เดี๋ยวเอายาแก้อักเสบไปกิน"

ผู้เป็นแม่ถามให้แน่ใจอีกครั้ง "มีหนองในหูหรือคะ"

คุณหมอเหลือบตามองแล้วกล่าวเสียงห้วน "ทำไม มีหนองหรือไม่มีมันมีปัญหาอะไร"

ถึงตอนนี้ แม่เด็กก็เกิดอารมณ์ขึ้นบ้าง จึงย้อนกลับไปว่า "แล้วคุณหมอตอบมาตรงๆ มันจะมีปัญหาอะไร"

หมอหนุ่มมีอาการชะงักจนเห็นได้ชัด...

เรื่องเล่าเช่นนี้เกิดขึ้นเป็นประจำโดยเฉพาะตามโรงพยาบาลของรัฐในชนบท คนไข้มักไม่ค่อยรู้ว่าตนเองเป็นอะไร มีสาเหตุจากอะไร ยาที่กินเป็นยาอะไร มีผลข้างเคียงแค่ไหน การรักษาทางเลือกอื่นๆ มีบ้างไหม  หากคนไข้เอ่ยปากถามด้วยความไม่เข้าใจ  ก็จะเกิดปฏิกิริยาจากหมอไม่ต่างจากนี้นัก

หลายคนบอกว่า นี่คือการผูกขาดทางความรู้

แต่ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า ในกรณีที่เล่ามานี้เป็นอาการผูกขาดทางคุณธรรมด้วยหรือเปล่า

การที่อาชีพหมอได้รับการยกย่องว่าเสียสละ เป็นคุณธรรมขั้นที่ 1

การออกหน่วยบริการให้แก่คนยากจนในท้องถิ่นทุรกันดาร ต้องเสียสละความสุขสบายและรายได้ เป็นคุณธรรมขั้นที่ 2

ดังนั้น ผู้มารับบริการ ซึ่งไม่มีอะไรเทียบเท่าหมอในแง่คุณธรรมความดี วันๆ มีแต่รอรับ ไม่มีปัญญาจะให้อะไรกับใครได้ จึงไม่มีสิทธิมาตั้งคำถามใดๆ ทั้งสิ้น

พวกเขาไม่ใช่มนุษย์ที่มีสิทธิเสมอภาคกัน!!

2. ปรากฏการณ์การเคลื่อนไหวของพันธมิตร และการออกมาสนับสนุนของภาคส่วนต่างๆ ทำให้ผู้เขียนนึกถึงเรื่องเล่าดังกล่าว และการหยิบเอาข้อสังเกตเรื่องการผูกขาดทางคุณธรรมมาอธิบายปรากฏการณ์นี้ก็ดูจะเข้าท่าเสียด้วย

การขับเคลื่อนการชุมนุมด้วยถ้อยคำต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น "สู้เพื่อในหลวง"  "ม็อบกู้ชาติ"  "สงครามศักดิ์สิทธิ์"  "ปกป้องผลประโยชน์ของชาติ" ฯลฯ เหล่านี้ล้วนขับเน้นให้ผู้เข้าร่วมซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนชั้นกลางดูสูงส่งกว่าคนอื่นๆ ในแง่คุณธรรมความดี อย่างที่ฝ่ายตรงข้ามอันเป็นเป้าหมายของการต่อสู้  และฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับพันธมิตรไม่มีทางเทียบเท่า  ดังคำเรียกขาน "นายทุนปล้นชาติ"  "นักการเมืองชั่ว"  "ม็อบถ่อย"  จนถึง "สัตว์นรก"

จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่า ภาคส่วนต่างๆ ที่มีภาพลักษณ์ หรือต้องการสร้างภาพลักษณ์ของความมีคุณธรรม ความเสียสละ  จึงกระโจนเข้าร่วมมหกรรมกู้ชาติครั้งนี้อย่างเอิกเกริกทั้งทางตรงและทางอ้อม (เช่น การประณามและกดดันต่อรัฐบาลเพียงฝ่ายเดียว โดยไม่มีท่าทีเช่นนั้นต่อพันธมิตร)

โดยไม่ต้องหยุดคิดวิเคราะห์เลยว่า ข้อเรียกร้องและท่าทีการเคลื่อนไหวของพันธมิตรจะทำลายหลักการประชาธิปไตยเพียงใด ยั่วยุให้เกิดความรุนแรงเพียงใด กระแสการสนับสนุนที่พวกเขามีส่วนสร้างขึ้นจะนำไปสู่อะไร

โดยไม่ต้องสนใจในเหตุผลที่กลุ่มอื่นๆ เรียกร้องให้พันธมิตรเคารพกติกา

และโดยไม่ต้องใส่ใจกับเสียงแผ่วโผยของคนที่ไม่มีเสียงที่มีอยู่เกลื่อนกลาดทั้งในกรุงและต่างจังหวัด  บรรดาคนที่มีภาพลักษณ์โง่เขลา เห็นแก่ตัว และถูกซื้อได้ง่าย

สิ่งเหล่านี้ถูกโยนทิ้งไปข้างหลังเหตุเพราะว่ามันไม่มีพลังแห่งคุณธรรม ไม่มีพลังความรักชาติ ศาสน์ กษัตริย์เพียงพอ จึงไม่มีสิทธิกำหนดอนาคตประเทศไทย

องค์กรเหล่านี้ไม่เคยมีท่าทีอะไร เมื่อยามที่คนจนชุมนุมเรียกร้องสิทธิของตนเอง

ประชาธิปไตยที่ผูกขาดด้วยคุณธรรมแบบคนชั้นกลาง จึงไม่จำเป็นต้องยึดมั่นในหลักความเสมอภาคและเคารพในสิทธิเสียงของคนชั้นล่าง

สิ่งดีๆ จะเกิดขึ้นได้จากการกระทำให้อย่างเสียสละ และหวังดีของพวกเขาเท่านั้น !!!

อยู่เฉยๆ เถิดเหล่าประชาชนผู้ยากไร้ และถูกหลอกล่อได้ง่าย  เราเหล่าชนขั้นกลางจะร่วมมือกับชนชั้นนำ ปกครองแผ่นดินโดยธรรมด้วยการเมืองใหม่ เพื่อประโยชน์สุขอย่างพอเพียงของพวกเจ้า  และผลประโยชน์ของชนชั้นปกครองอย่างพวกเรา

3. ผู้เขียนมีความสงสัยอยู่ว่า หากตลอด 76 ปีของการปฏิวัติประชาธิปไตยที่ผ่านมา อุดมการณ์ประชาธิปไตยได้หยั่งรากลึกและเติบโตอย่างมั่นคงในสังคมไทย โดยไม่ถูกทำให้แคระแกร็นเป็นบอนไซด้วยปัจจัยบางอย่าง

และความเสมอภาคของมนุษย์เป็นคุณค่าหนึ่งของสังคม เฉกเช่นเดียวกับความดี ความมีเมตตา การมีการศึกษา ความร่ำรวย ฯลฯ

การชุมนุมของพันธมิตรในวันนี้ จะได้รับเสียงสนับสนุนอย่างอื้ออึงเช่นที่เป็นอยู่นี้หรือเปล่า???