ระเบิดลูกแล้วลูกเล่าที่ลงไปในบริเวณทำเนียบรัฐบาล ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บมากมายเมื่อสัปดาห์ก่อน นำความเจ็บช้ำเสียใจและคับแค้นให้กับทุกฝ่าย

แต่ความน่าประหวั่นพรั่นพรึงซึ่งจะนำความคับแค้นยิ่งกว่ามาสู่สังคมไทยคือ สถานการณ์การปะทะกันกลางถนนวิภาวดีระหว่างการ์ดพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยกับกลุ่มแท็กซี่

นี่ไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับการสูญเสียชีวิตมนุษย์และเพื่อนร่วมโลกซึ่งมีหัวจิตหัวใจเท่านั้น แต่ยังเป็นความคับแค้นร่วมของทุกฝ่ายทุกสี เป็นความคับแค้น เพราะเราต่างก็รู้หรืออย่างน้อยก็คาดเดาได้ว่านี่คือสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้น แต่กลับป้องกันและหลีกเลี่ยงไม่ได้

เช่นเดียวกับการเคลื่อนขบวนของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยในปฏิบัติการ "ม้วนเดียวจบ" ที่เริ่มต้นด้วยการปิดสภา ยึดทำเนียบรัฐบาลชั่วคราว และที่สุดรุกสู่จุดที่อ่อนไหวที่สุดของสังคม เศรษฐกิจ การเมือง คือ สนามบินสุวรรณภูมิ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า แกนนำพันธมิตรฯกำลังต้องการอะไร ซึ่งไม่ว่าอะไรจะอยู่เบื้องหลังความคิด แต่ความวุ่นวายคือทางที่เลือกแล้วของแกนนำพันธมิตรฯ แม้มันจะไม่ได้หมายความว่าจะนำไปสู่ชัยชนะก็ตาม และแม้มันจะเป็นแค่เพียงโอกาสเล็กๆ เพื่อชัยชนะเล็กๆ ของคนหลังพิงฝาเท่านั้นก็ตาม

พูดกันอย่างตรงไปตรงมา เราจะมองเป็นอื่นไปได้ไหมว่า สิ่งที่แกนนำพันธมิตรฯ กำลังทำ คือการกดดันและบังคับให้รัฐต้องปราบมวลชนของตัวเอง เราจะมองเป็นอื่นไปได้ไหมว่า แกนนำพันธมิตรฯ กำลังใช้ชีวิตและความปลอดภัยมวลชนที่เข้าร่วมอย่างบริสุทธิ์เป็นเครื่องสังเวยเพื่อโอกาสแห่งชัยชนะอันเล็กน้อยของแกนนำผู้ชี้นำไม่กี่คน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ที่สุดแล้วรัฐบาลในฐานะผู้ต้องรับผิดชอบต่อสถานการณ์จะทำอะไร

กระนั้นเราขอวิงวอนต่อรัฐบาล ให้ใช้ความอดทนอดกลั้น สร้างเครื่องมือสื่อสารกับผู้ชุมนุม และทำการแจ้งเตือนอย่างรีบด่วนด้วยความจริงใจและจริงจัง และหากจำเป็นต้องปฏิบัติการรักษาความสงบอันเป็นหน้าที่ของรัฐ ก็จะต้องทำอย่างที่ประเทศอารยะปฏิบัติกัน โดยจะต้องแยกแยะว่าผู้ชุมนุมมีหลายระดับ ตั้งแต่ป้า เด็กน้อย หนุ่มสาวถือมือตบ การ์ดผู้ยึดมั่นในหลักอหิงสา และการ์ดผู้พกพาอาวุธ

และไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ต้องทำด้วยความตระหนักว่า ผู้ร่วมชุมนุมกับพันธมิตรฯ คือประชาชนเจ้าของประเทศและเป็นนายเหนือรัฐด้วยกันทั้งสิ้น

และสำหรับผู้ให้ท้ายพันธมิตรฯ ทั้งหลาย หากท่านเลิกให้ท้ายแล้ว ท่านควรจะแสดงความรับผิดชอบด้วยการประกาศเหตุผลแห่งการถอนตัวและถอนใจนั้นเพื่อให้ประชาชนผู้เข้าร่วมชุมนุมได้ใช้เป็นข้อมูล

สำหรับผู้ให้ท้ายพันธมิตรหรือยังแอบให้ท้าย ไม่ว่าท่านจะนั่งเสวยสุขอยู่ในสภา ในองค์กรอิสระ ปล่อยให้มวลชนของพันธมิตรฯ ไปสู้แบบไร้จุดหมาย หรือไม่ว่าท่านจะมีตำแหน่งแห่งหนใด ได้โปรดทำในสิ่งที่ท่านไม่เคยทำ นั่นคือ การเรียกร้องให้พันธมิตรฯ สลายตัวและเลิกชุมนุมทันที

ได้โปรดคิดใคร่ครวญและตระหนักว่า หากโลกแห่งความเป็นจริงเราไม่อาจไม่มีรัฐ เราก็ต้องให้รัฐได้ทำหน้าที่ของตนเอง เพราะหากท่านไม่อนุญาตให้รัฐได้ทำหน้าที่รักษาความสงบ ก็เท่ากับท่านกำลังยุยงส่งเสริมให้ "ประชาชนจัดการกันเอง" เหมือนที่เราได้เห็นสงครามย่อยๆ บนถนนวิภาวดี ระหว่างกลุ่มแท็กซี่และการ์ดพันธมิตรฯ ซึ่งเราขอบอกว่า นี่คือการเริ่มต้นของสัญญาณสงครามกลางเมืองแล้ว

เราขอย้ำและย้ำตลอดไปว่า นี่เป็นเรื่องที่ท่านต้องรับผิดชอบโดยตรง

สำหรับกลุ่มแท็กซี่และผู้ต่อต้านพันธมิตรฯ ทั้งหลาย พึงตรวจสอบตัวเองและไต่ถามตัวเองให้จงหนัก เมื่อท่านอดทนอดกลั้นมานานหลายปี ทำไมท่านจึงอดทนอดกลั้นต่อไปไม่ได้

การอดทนอดกลั้นที่ผ่านมา คือปัจจัยที่ทำให้สถานการณ์ของพันธมิตรฯ อยู่ในสภาพไร้ความชอบธรรมมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่หรือ

เราขอวิงวอนไปถึงพวกท่านว่า จงใช้วิกฤติและความคับแค้นในความรู้สึกของท่านนี้สร้างมันเป็นโอกาส และแปรเปลี่ยนเป็นปฏิบัติการที่ต้อง "อหิงสา" กว่าฝ่ายที่ท่านต่อต้านให้ได้ เพราะไม่เช่นนั้น เรากำลังจะเป็นผู้นำประเทศเข้าสู่สงคราม

สงครามที่เจ็บปวดกว่าสงครามใดๆ เพราะมันเป็นสงครามที่เรารบกันเอง

สำหรับทั้งหมด และทุกคน เรายังมีความจำเป็นที่ต้องมีความหวังว่าเราจะไปให้พ้นกับสถานการณ์วิกฤติที่เกิดขึ้น แม้ความหวังนั้นจะอยู่ก้นบึ้งที่ลึกที่สุดของเรา ได้โปรดอย่าชินชากับความวุ่นวายที่เกิดขึ้น เพราะมันคือการยกระดับความรุนแรงอย่างสถิตย์และถาวร

เรายังหลีกเลี่ยงสงครามกลางเมืองได้ เราจะหลีกเลี่ยงได้ และเราต้องหลีกเลี่ยงให้ได้