ผม เขียนมาถาม เพราะไม่ทราบจริงๆ ว่า ข่าวชายคนหนึ่งเกิดอาการคลั่งขณะดูข่าวทางโทรทัศน์ จนคว้ามีดออกมาไล่ฟันคนที่สวมเสื้อแดงเสียชีวิตหนึ่งคน บาดเจ็บจากการถูกแทงหน้าอกอีกหนึ่งคนที่โคราชเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ได้ทำให้ "สื่อ" หรือคนทำ "ข่าว" เกิดอาการอะไรบ้างหรือไม่ ขณะที่ผม - คนธรรมดาที่เสพและมีชีวิตอยู่ภายใต้อิทธิพลของ "สื่อ" - รู้สึกเครียดและวิตกจนต้องรีบโทรศัพท์กลับมาบ้านที่เมืองไทย เพื่อขอให้คนในครอบครัว (ซึ่งแทบไม่สนใจการเมืองเลย) ระมัดระวังการเลือกสีเสื้อที่ใช้สวมออกนอกบ้าน แทบจะทันทีที่อ่านข่าวนี้จบ

ประเด็นของผมไม่ได้อยู่ตรงผู้ก่อเหตุเป็นแนวร่วมที่แข็งขันของกลุ่ม "เสื้อเหลือง" เท่าๆ กับไม่ได้อยู่ที่ข่าวระบุว่าชายคนนั้นมีอาการทางประสาทมาก่อน หรือไม่ เพราะฝ่ายเสื้อสีอะไรก็คงจดจำและโต้แย้งได้ว่า ก่อนหน้านี้ไม่นานนัก "เสื้อแดง" ก็เคยก็ก่อเหตุปะทะจนมีฝ่าย "เสื้อเหลือง" บาดเจ็บที่อุดรธานีและเสียชีวิตที่เชียงใหม่ เท่าๆ กับที่อีกฝ่ายก็คงพร้อมจะโต้แย้งกลับเช่นกันว่า กลุ่ม "เสื้อเหลือง" ก็เคยรุมทำร้ายจนคุณณรงศักดิ์ กรอบไธสง เสียชีวิต และเคยปรากฏข่าวว่า หลังการโต้เถียงเรื่องการเมืองในวงเหล้าอย่างเคร่งเครียด ฝ่าย "เสื้อเหลือง" คนหนึ่งได้ยุติวิวาทะนั้นด้วยการสังหารอีกฝ่าย ฯลฯ

แต่ สิ่งที่ทำให้ผมวิตกและหดหู่อย่างยิ่งก็คือ ภายใต้อิทธิพลอันปฏิเสธไม่ได้ของ "สื่อ" ผู้คนในสังคมนี้ได้ถูกปลุกเร้ากดดันให้เกิดความโกรธแค้นชิงชังต่อกันมานาน หลายปี จนไม่น่าประหลาดใจที่มันได้บรรลุผลออกมาเป็นโศกนาฏกรรมของสังคมอย่างน่าสลด ใจเช่นนี้

การรับ "สื่อ" ที่เฝ้าแต่ป้อนความโกรธแค้นเกลียดชังและข้อมูลด้านเดียวของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เป็นเวลานาน ซ้ำๆ ซากๆ หรือในทางตรงกันข้าม การถูกจับให้แสดงบทผู้ร้ายที่โง่ จน เจ็บ น่าสะอิดสะเอียนในหน้าสื่อตลอดกาล โดยที่ฝ่ายคู่กรณีได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัด การเสพซับเอาสิ่งเหล่านี้-ไม่ว่าด้านใด-เป็นเวลานาน ย่อมทำให้คนธรรมดาๆ ไม่ว่าฝ่ายใดสีไหน เกิดความรู้สึกกดดันจนทนไม่ไหว และ "สติแตก" อยากลุกขึ้นมาใช้ความรุนแรงกับฝ่ายที่ตัวเอง "ถูกทำให้" รู้สึกเกลียดมาแสนนานได้ในวันหนึ่ง ไม่ว่าคนคนนั้นจะสังกัดค่ายสีใด และเคยมีอาการทางประสาทมาก่อนหรือไม่

(1) Asian Public Intellectuals Fellowships Program