“ชุมพรระอุ! ชาวบ้านกักตัวเจ้าหน้าที่ กฟผ. หลายชั่วโมงจี้ยกเลิกโรงไฟฟ้า ถ่านหิน นิวเคลียร์...” ประชาไท19-12-51

อาจจะยังคงอยู่ในความทรงจำในกรณีที่ชาวบ้าน อ.ปะทิว จ.ชุมพร ราว 2 พันคน ได้รวมตัวกันเพื่อที่จะกักตัวเจ้าหน้าที่การไฟฟ้าฝ่ายผลิต ที่เข้าไปทำมวลชนโดยการทอดผ้าป่า ณ วัดหินกบและวัดเอราวัณ โดยเหตุการณ์ในวันนั้นเริ่มต้นจากชาวบ้านเพียง 20 คนก่อนที่จะระดมมวลชนได้มากกว่า 2 พันคนภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง 

โดยเหตุการณ์ในวันนั้นเป็นเหตุการณ์ที่เกี่ยวเนื่องจากที่ช่วงปลายปีที่ผ่านมา มีการเข้ามาทำการประชาสัมพันธ์ในพื้นที่ว่าจะมีการเข้ามาก่อสร้างโรงไฟฟ้าถ่านหินในพื้นที่ แต่ทว่าชาวบ้านได้ยื่นข้อเรียกร้องให้ยุติการกระทำใดๆ รวมถึงการเข้ามาทำมวลชนในรูปแบบใดๆ หลังจากก่อนหน้านี้มีการแร่งการระดมทำมวลชนอย่างหนักรวมทั้งการผู้นำชาวบ้านหลายต่อหลายคนพาไปดูงานและจัดเลี้ยงหลายต่อหลายครั้ง  

ถ้ามองภาพกว้างโครงการพัฒนาขนาดใหญ่ๆที่เอื้อโดยรัฐนั้นมีผลประโยชน์ยิ่งมหาศาล การเข้าไปขวางนั้นถือได้ว่าเป็นความสุ่มเสี่ยงอย่างยิ่ง  อาจจะมีคำถามตัวใหญ่ๆ ว่าทำอย่างไรที่จะระดมมวลชนได้มากมายขนาดนั้นภายในเวลาไม่กี่นาที ประชาธรรมได้มีโอกาสไปสัมภาษณ์ ผู้ใหญ่ ”แดง” สุพนัด ดวงกมล ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 5 ต.ชุมโค อ.ปะทิว จ.ชุมพร แกนหลักในการท้าทายกับอำนาจทุนใหญ่ๆมาฝาก

“ผมอ่านดูก็ได้รู้ว่าที่มีกลิ่นเหม็นนั้นคือกลิ่นกำมะถัน คือสารซัลเฟอร์ไดออกไซต์ แล้วส่วนในเวลากลางวันที่มันไม่มีกลิ่นก็เพราะว่าเขาเอาแผงกรองดักจับสารซัลเฟอร์ไดออกไซต์นั้นใส่เอาไว้ ตั้งแต่ช่วงเวลาตอน 6 โมงเช้าจนถึงเที่ยงคืน หลังจากนั้นเขาก็เอาออก ควันจึงออกมาตามปกติ”

ผู้ใหญ่เริ่มต้นอย่างไรในการคัดค้านโครงการนี้
ก็เริ่มยังไม่ถึงปีที่ผ่านมา ก็มีทางตัวแทนของ การไฟฟ้าฝ่ายผลิต(กฟผ.)ได้เชิญไปเที่ยวไปดูงานที่แม่เมาะ เขาเลือกเอาแต่ผู้นำไป เอากำนัน ผู้ใหญ่บ้าน แล้วก็ประชาชนบางส่วน ครั้งที่ไปเขาให้นั่งเครื่องบินวีไอพีไปเลย ไปขึ้นที่ดอนเมืองแล้วไปลงที่เชียงใหม่ ก็ไปกันหลายคน ไปถึงที่แม่เมาะราวประมาณ 5 โมงกว่า แล้วก็พาขึ้นไปเที่ยวบนภูเขาจำลองที่เอาดินจากการขุดเหมืองไปถมเอาไว้สูงแล้วก็จัดเป็นสวนหย่อมปลูกดอกไม้สวยงาม สัมผัสแรกก็ตั้งข้อสังเกตว่าสัตว์พวกนก แมลงปอหรือว่าแมลงผีเสื้อที่เที่ยวบินเหมือนแบบบ้านเรานั้นไม่มีเลย แต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรมากเพราะตอนนั้นความรู้ของผมทางด้านมลพิษไม่มีเลย 

ตกเย็นอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว เขาก็เชิญไปที่โรงอาหารเพื่อที่จะไปกินข้าว แล้วก็ให้พักที่นั้นเลย กินข้าวเสร็จเวลาโพล้เพล้ที่ใกล้จะมืดแล้ว ถ้าหากว่าเป็นที่นี่(ปะทิว)ยุงต้องกัดขาลายหมด แต่ว่าตรงนั้นกลับไม่มียุงเพียงสักตัว ก็นั่งกินข้าวกับคนอื่นไปคุยไปด้วยแล้วก็คิดอยู่คนเดียวแต่ก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนฝูงที่ไปด้วยกัน เมื่อกินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็นั่งคุยกันประมาณ 3 ทุ่มได้ ก็ขึ้นบ้านพักที่เป็นห้องแอร์อย่างดี นอนได้ 3 คน มีระเบียงอยู่ข้างนอก ก็เข้าไปนอนคุยกัน สักพักก็หลับไป แล้วตื่นขึ้นมาอีกครั้งประมาณตี 3 เนื่องจากอาจจะแปลกที่ ก็อยากสูบบุหรี่ ผมก็เดินออกไปนอกระเบียงแล้วได้กลิ่นเหม็น ตอนแรกก็คิดว่าน้ำในสระน้ำใหญ่ที่อยู่ข้างล่างอาจจะเสีย ก็คิดว่าตอนเช้าจะลองไปวักน้ำดม

ตอนเช้าก็ไปลองวักน้ำมาดม แต่ว่าน้ำก็ไม่เหม็น! จึงเกิดความสงสัยว่ามันเหม็นอะไร แต่ว่าก็ไม่ได้คุยกับใครว่าเมื่อคืนมีกลิ่นเหม็นอะไร พอกินข้าวเสร็จก็ไปเดินดูเห็นไม้ประดับที่เขาปลูกไว้มันก็ออกดอกตามธรรมชาติ ซึ่งปกติจะต้องมีแมลงผึ้งไปดูดเอาน้ำหวานในเกสรดอกไม้ ซึ่งเป็นธรรมชาติ แต่ว่าที่นั่นไม่มีเลย ก็สงสัยว่ามันเป็นอย่างไร บนท้องฟ้าก็มองไม่เห็นมีนกบินผ่านเหมือนอย่างที่บ้านของเราเลย ก็สงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนเช้าเขาก็พาลงไปเที่ยวในเหมือง ไปดูถ่านหิน พอสามโมงก็ออกมา จนมาถึงที่ชุมพรก็ใช้เวลาประมาณหนึ่งคืนเต็มๆ พอกลับมาถึง ก็ไปถามเพื่อนที่ทำงานอยู่ที่สถาบันเทคโนโลยี ก็บอกเขาว่าให้ช่วยเข้าไปดูในเว็ปไซต์แล้วเอาข้อมูลที่แม่เมาะมาให้ที เมื่อเพื่อนจึงเอาข้อมูลมาให้ ผมอ่านดูก็ได้รู้ว่าที่มีกลิ่นเหม็นนั้นคือกลิ่นกำมะถัน คือสารซัลเฟอร์ไดออกไซต์ แล้วส่วนในเวลากลางวันที่มันไม่มีกลิ่นก็เพราะว่าเขาเอาแผงกรองดักจับสารซัลเฟอร์ไดออกไซต์นั้นใส่เอาไว้ ตั้งแต่ช่วงเวลาตอน   6 โมงเช้าจนถึงเที่ยงคืน หลังจากนั้นเขาก็เอาออก ควันจึงออกมาตามปกติ

“คนที่อยู่ในบริเวณนั้นก็เป็นโรคทางเดินหายใจ ปอดอักเสบ ตับอักเสบ ผิวหนัง มะเร็ง ก็เป็นโรคแบบนี้กันทั้งนั้น”

ทำไมถึงทำแบบนั้น?
เขาไม่สามารถใส่แผงทั้ง 24 ชั่วโมงได้ ในข้อมูลที่อ่านมาบอกว่าค่าใช้จ่ายแผงนั้นแผ่นละ 120,000 บาท แล้วแต่ละแผ่นใช้ได้เพียงชั่วโมงเดียว นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมมันไม่มีกลิ่นเหม็นตอนเช้า คนที่อยู่ในบริเวณนั้นก็เป็นโรคทางเดินหายใจ ปอดอักเสบ ตับอักเสบ ผิวหนัง มะเร็ง ก็เป็นโรคแบบนี้กันทั้งนั้น เมื่อได้ข้อมูลเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็กลับไปอีก คราวนี้เหมารถไปกันเอง แกนนำทั้งหลายเหมารถตู้กันไปหนึ่งคันรถ แต่ว่าคราวนี้ไปเข้าชุมชนที่ได้รับผลกระทบ ไปอยู่ 7 วัน ลักถ่ายทำวีดีโอ แล้วก็ไปพบคุณนฤดลที่เดิมแกเป็นคนทุ่งสง แต่ว่าแกไปทำงานอยู่ที่ กฟผ.เป็นเวลา 30 ปี เงินเดือนแกเดือนละ 5 หมื่นกว่าบาท แต่ว่าตอนนี้แกลาออกแล้วเพราะว่าแกบอกว่าแกแพ้ภัยตัวเอง แพ้ภัยจากการที่โกหกชาวบ้านมาเป็นเวลากว่า 30 ปี แกเล่าให้ฟังทั้งหมดเลยว่าผลกระทบทางอากาศ ผลกระทบทางน้ำ การประกอบอาชีพ เกษตรกรรม มีอะไร แกก็ฝากมายังคนปะทิว แกบอกว่าอย่าได้หลงเชื่อ กฟผ. มันโกหกทั้งนั้น แล้วข้อมูลที่ได้อ่านมากับที่เขาบอกก็เป็นความจริงทั้งนั้น

ตกใจไหม
ตกใจ ผมก็มานั่งคิด เพื่อนๆที่ไปด้วยกันก็มาปลุกปั่นให้ยอมรับการก่อสร้างโรงไฟฟ้า ผมก็คิดว่างานนี้ต้องหักหลังพวกเขาแน่นอน เรายอมไม่ได้ ผมจึงไปปรึกษากับชาวบ้าน เอาคนน้อยๆมาคุยกันก่อน แล้วก็เอาข้อมูลที่อาจารย์ให้มา ชาวบ้านก็เอาข้อมูลนี้ไปอธิบายให้อีกหลายๆ คนฟัง แล้วก็จึงมีการประชุมกันว่าไอ้โรงไฟฟ้าถ่านหินที่จะมาสร้างในบ้านเรามันมีผลกระทบที่เกิดขึ้นมากจริงๆ ยกตัวอย่างในตอนกลางคืนที่ได้กลิ่นเหม็นกำมะถันให้ชาวบ้านฟัง ซึ่งในตอนท้ายก็มีการประชุมใหญ่กันอีกครั้งว่าพวกเราไม่เอา

ชาวบ้านจำนวนเท่าใด
ชาวบ้านในหมู่ที่ 5 ทั้งหมดก็ไม่เอาแล้วไม่ให้สร้าง เราก็เริ่มกระจายความรู้ แต่ว่าในขณะเดียวกันทาง กฟผ.ก็ยังทยอยพาคนไปเที่ยวที่แม่เมาะด้วย เราก็เริ่มให้ความรู้ไปยังหมู่บ้านใกล้เคียง จนมีคนที่เห็นด้วยกับเราประมาณ 4 พันคน ในตำบลชุมโคมีหมู่บ้านทั้งหมด 14 หมู่บ้าน เราสร้างความเข้าใจให้กับชาวบ้าน เพียงแต่ว่าผู้ใหญ่บ้านหมู่อื่นๆ ไม่แสดงบทบาทมากเท่าที่ควร เหมือนกับเขาอาจจะมีอะไรบางอย่างการแสดงออกของพวกเขาไม่ชัดเจนเท่าที่ควร ทั้งๆที่พวกเขาเหล่านั้นก็ได้ไปเห็นผลกระทบที่เกิดขึ้นเหมือนกัน

ผมคิดว่าการที่ไปกับ กฟผ.เขาจะพาไปเลี้ยงดูอย่างดีเลย แล้วนิสัยคนไทยก็อย่างที่รู้ว่าเมื่อมีหนี้บุญคุณแล้วพวกเขาจะเกรงใจกัน ผมก็มาคิดว่าถ้าหากเราเกรงใจ กฟผ.ชาวบ้านเราเดือดร้อนแน่ ไม่ใช่เพียงแค่เป็นปี เดือนหรือวัน แต่ว่ามันเป็นสิบๆปี แล้วลูกหลานของเราอาชีพของเราที่ทำอยู่ มันล่มสลายหมดแน่ จึงชี้แจงให้ชาวบ้านรู้ หลังจากนั้นกฟผ.มาทอดผ้าป่าที่วัดเอราวัณ ซึ่งคราวนั้นเป็นเรื่องใหญ่

เหตุการณ์ในวันนั้นเป็นอย่างไร
คือผมเพิ่งกลับมาจากการประชุมที่ศูนย์ราชการ เอารถไปกัน 2 คัน มีคน 4 คน ส่วนทางเจ้าหน้าที่ของ กฟผ.ก็มากัน 4 คน ไปทอดผ้าป่าที่วัดแล้วเขาก็โกหกพระที่วัดว่าเป็นกลุ่มพันธมิตรมาทอดผ้าป่า ชาวบ้านก็มารับกัน ตอนที่ผมมานั้นเขาทอดผ้าป่าเสร็จแล้ว เจ้าหน้าที่ของกฟผ.กำลังกลับ พอดีผมขับรถไปที่วัดเมื่อเห็นที่รถมีสติ๊กเกอร์แปะเอาไว้ว่า”ปลูกป่าเฉลิมพระเกียรติ”ผมก็รู้ทันทีว่าเป็นรถของกฟผ. ก็ให้น้องที่มาด้วยกันหักรถขวางถนนเอาไว้ไม่ให้พวกเขาไปเลย ผมก็ดูพวกเขาเอาไว้ ส่วนคนที่มากับผมอีกสามคนโทรศัพท์เรียกชาวบ้านชั่วโมงเดียวมีคนมาสองสามพันคน ก็อยู่กันจนมืด ทางผู้ว่าราชการจังหวัดก็ทำหนังสือเป็นสัญญาให้ผู้ว่าลงชื่อรับว่าต่อไปนี้ห้ามกฟผ.มาทำมวลชนในรูปแบบใดๆทั้งสิ้นที่จังหวัดชุมพร

มวลชนในพื้นที่เข้มแข็ง
ตอนนี้กำนันต.ชุมโคไม่มีเพื่อนคุย ชาวบ้านไม่คุยด้วย เพราะว่าเขาเอาใจทางนั้น ผมคิดว่าชาวบ้านเขาไม่เอาอยู่แล้ว เราให้ความรู้กันในพื้นที่ และขยายฐานความรู้นี้ออกไปเรื่อยๆ ตอนนี้ที่นี่ชาวบ้านรู้แล้วทั้งนั้นว่าโรงไฟฟ้านั้นมันมีอันตรายอย่างไร

ในพื้นที่ปะทิว เศรษฐกิจหลักๆ เดินได้ด้วยอะไร
ก็มีเกษตรกรรม  ยางพารา ปาล์มน้ำมัน มะพร้าว และผลไม้บางส่วนกับในส่วนของการประมงชายฝั่งเรือเล็ก ซึ่งในตอนนี้ทางทะเลก็มีผลกระทบได้รับน้ำเสียจากโรงรีดเหล็กที่บางสะพานที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลเท่าไหร่กับธุรกิจเพาะลูกกุ้ง มีนากุ้งบางส่วน ทรัพยากรสัตว์น้ำบางส่วนก็เริ่มหายากเข้าไปทุกที ซึ่งนายทุนที่เลี้ยงกุ้งนั้นผมคิดว่าส่วนมากพวกเขาไม่มีบ่อบำบัดน้ำเสีย ปล่อยลงคลองลงทะเลหมด ทางซีพีก็ไม่มีบ่อบำบัด แล้วโรงรีดเหล็กที่บางสะพานก็ไม่มีบ่อบำบัด ผมไปดูมาแล้ว พวกเขาปล่อยลงคลองลงทะเลเลย แล้วผลกระทบจากน้ำเสียก็จะไปกระทบกับหอยมือเสือในทะเลที่อนุรักษ์ไว้ ตอนนี้ดูแลเอาไว้เกือบสองพันตัวซึ่งในเวลานี้ขยายพันธุ์ออกไป สวยมาก โรงไฟฟ้าที่จะตั้งก็ตั้งอยู่ข้างๆ กับที่เพาะพันธุ์นั่น

โรงไฟฟ้า หรือว่าโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ที่จะมาสร้างในพื้นที่นั้นมีพื้นที่ที่แน่นอนหรือยัง
ยังๆ แต่ถ้าหากจะตั้งนั้นตั้งอยู่ในพื้นที่หมู่ที่หกติดต่อหมู่ที่ห้า แล้วพื้นที่ที่หอยมือเสืออยู่นั้น “พวกเราชาวบ้านก็มีหน้าที่ที่จะต่อต้านกันอย่างสุดชีวิต เอาให้หักกันไปข้างหนึ่ง คือผมสงสัยว่าทำไมพวกเขาไม่ดูว่าชาวบ้านประกอบอาชีพอะไร พวกเขาจะเอาอุตสาหกรรมมาลงในพื้นที่แล้วถ้าหากว่าอุตสาหกรรมล่มสลายรัฐบาลจะทำอย่างไร”

พื้นที่ที่ถูกหมายตาเอาไว้ว่าจะเป็นพื้นที่ที่สร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์นั้นมีทั้งหมด 14 พื้นที่ ซึ่งรวมถึงที่ประทิวด้วย ถ้าหากมาสร้างที่นี่แล้ว
พวกเราชาวบ้านก็มีหน้าที่ที่จะต่อต้านกันอย่างสุดชีวิต เอาให้หักกันไปข้างหนึ่ง คือผมสงสัยว่าทำไมพวกเขาไม่ดูว่าชาวบ้านประกอบอาชีพอะไร พวกเขาจะเอาอุตสาหกรรมมาลงในพื้นที่แล้วถ้าหากว่าอุตสาหกรรมล่มสลายรัฐบาลจะทำอย่างไร ที่กรุงเทพม๊อบคนตกงานจากเศรษฐกิจอุตสาหกรรมเต็มไปหมด รัฐบาลจะทำอย่างไร แต่ว่าม๊อบเกษตรกรรมไม่มีเลยสักม๊อบ พวกเราอยู่ได้ไม่รวยแต่ว่าก็ไม่จน เก็บกินได้ตลอดชาติ มันเป็นอาชีพที่สืบทอดไปถึงบุตรหลาน ก็ไม่เข้าใจว่าทั้งๆที่อาชีพเกษตรกรรมนั้นมันไม่ล่มสลายแต่ว่ารัฐบาลก็ยังดึงดันจะเอาอุตสาหกรรมมายัดเยียดให้คนในพื้นที่

อะไรที่ทำให้ชาวบ้านเชื่อและออกมาสู้ได้อย่างมีชีวิตชีวา
คือในความเป็นจริงผมไม่ได้คิดที่จะเป็นผู้ใหญ่บ้านเลย แต่ว่ามันมีปัญหาอยู่อย่างเดียวที่จำเป็นต้องเข้าไปทำ คือเรื่องทางสาธารณะ มีบริษัทมาซื้อแล้วจะปิดไม่ให้สร้างทางสาธารณะประโยชน์ ก็ลองดูว่ามันจะทำได้หรือไม่ได้  แต่ว่าพอเข้าไปถึงก็ยังไม่ได้ทำงานตรงนั้น งานอื่นก็เข้ามาเสียก่อน ซึ่งจะว่าไปแล้วเวลา 5 ปีที่ผ่านมาผมต่อสู้มาตลอด มีนายทุนเข้ามาบุกรุกที่ของรัฐบาลเข้าก็ไปเอาคืนมาได้ แล้วต่อมาก็ไปเอาพื้นที่สาธารณะมาได้ เพราะมันเป็นพื้นที่ที่จำเป็น ในส่วนนั้นเป็นอ่าวที่จอดเรือซึ่งถ้าหากศูนย์เสียไปแล้ว ชาวประมงจะแย่ เพราะเขาไม่มีที่จอดเรือ ซึ่งชาวประมงส่วนใหญ่เขาก็ไม่มีพื้นที่ทำกิน ซึ่งคิดว่าเมื่อทำในส่วนนั้นเสร็จก็จะลา แต่ว่าก็มาเจอในส่วนนี้ชาวบ้านเขาก็ไม่ยอมให้เราออก แล้วก็มาเจอเรื่องของโรงไฟฟ้า สิ่งี่เราสู้มามันก็เป็นหลักประกันอย่างหนึ่งว่าอย่างไรเราก็ไม่ได้ทรยศ โกหก หลอกลวงชาวบ้าน แล้วชาวบ้านก็เชื่อเรา

“โครงการเซาท์เทิร์นซีบอร์ดนั้น สุดท้ายถ้าหากเราต่อต้านคัดค้านไม่อยู่จริงๆแล้ว ชาวบ้านที่คัดค้านทั้งหมด 16 จังหวัด เราจะมารวมตัวปิดถนนกันทั้งหมดทั้งภาคใต้ แล้วถ้าหากไม่ยกเลิกเราก็จะไม่เปิดถนน”

มองโครงการพัฒนาภาคใต้ทั้งหมดอย่างไร
จริงๆแล้วทั้ง 16 จังหวัดในภาคใต้ที่จะมีโครงการพัฒนาขึ้นมาเราประชุมร่วมกันมาสี่ครั้งแล้ว เราคุยกันถึงภาพใหญ่คือการเลือกตั้ง ส.ส. ด้วย ว่าต่อไปการเลือกตั้ง ส.ส. ในอนาคตนั้น เราจะไม่เลือกส่งเดช เราจะทำให้ผลกระทบที่มีไปถึงพรรคบ้าง เพราว่าที่นี่พรรคประชาธิปัตย์เป็นฐานรากอยู่ที่ภาคใต้ เมื่อเวลาที่ชาวบ้านเดือดร้อนไม่ลงมาดูดำดูดีชาวบ้านสักนิดเลย เราจะไม่ลงคะแนนเลือกใคร ใน 16 จังหวัดถ้าหากว่าทำตามนี้จริงๆ มีผลกระทบไปถึงพรรคประชาธิปัตย์แน่ๆ กระเทือนแน่ๆ แล้วโครงการเซาท์เทิร์นซีบอร์ดนั้น สุดท้ายถ้าหากเราต่อต้านคัดค้านไม่อยู่จริงๆแล้ว ชาวบ้านที่คัดค้านทั้งหมด 16 จังหวัด เราจะมารวมตัวปิดถนนกันทั้งหมดทั้งภาคใต้ แล้วถ้าหากไม่ยกเลิกเราก็จะไม่เปิดถนน ถ้าหากไม่ทำภาคใต้อยู่ไม่ได้แน่ๆ ซึ่งเป็นมติในที่ประชุมกันแล้ว แต่ว่าเรายังไม่ทำในเวลานี้ เราต้องต่อต้านกันสุดความสามารถ ซึ่งถ้าหากก่อนที่เราจะทำ เราจะแจ้งให้รัฐบาลรู้ว่าในพื้นที่ 16 จังหวัดนั้นในเมื่อคัดค้านแล้วรัฐบาลไม่ฟังอีกกี่วันจะปิดถนนเราจะแจ้งให้รู้เลย

ช้าไปหรือเปล่า เพราะว่าเห็นมีโครงการที่เป็นจิกซอว์ชิ้นเล็กๆ เกิดขึ้นมากมาย
อาจจะช้า แต่ว่าถึงอย่างไรเราก็ต้องทำ  “เพราะว่าที่ชุมพรนั้นไม่เอาทั้งโรงไฟฟ้าถ่านหินหรือว่านิวเคลียร์"

กลัวไหมว่าเมื่อหมดวาระไปแล้ว จะไม่สามารถยืนหยัดคัดค้านได้
ใช่ๆ แต่ว่าอย่างไรก็ตามงานชิ้นนี้ผมจะต้องทำอย่างต่อเนื่อง ผมไม่คิดถึงผู้ใหญ่บ้านคนที่จะเข้ามาทำในส่วนนี้ ผมคิดว่าเมื่อหมดวาระไปแล้วนั้นคนที่เข้ามาจะสนใจหรือไม่ ผมไม่ติดใจ เพราะว่าเท่าที่เห็นมาคนที่ต่อสู้ในจังหวัดอื่นมีคนแบบนี้เข้าไปต่อสู้ด้วยกับชาวบ้านน้อยมาก หรือไม่มีเลย มีแต่ชาวบ้านล้วนๆ เขายังทำกันได้ โดยเฉพาะที่บ่อนอก ไม่มีผู้นำของหมู่บ้านไปช่วยสักนิดเขาก็ทำกันได้ เขาสู้กันมาจนถึงวันนี้

ตอนนี้ทางกฟผ.ก็ได้ทำผิดสัญญามาจัดทำมวลชนทางอากาศโดยอออกอากาศทางวิทยุที่สถานีวิทยุ FM 100 ต้นปีที่ผ่านมา ส่วนรายการทางวิทยุเพิ่งจัดไปครั้งเดียว ชาวบ้านที่ติดตามรายการวิทยุเขาโทรมาบอก เราจะไปท้วงติงผู้ว่าฯ ทั้งๆที่เคยมีการทำสัญญากันแล้ว แต่ทำไมพวกเขาจึงฝ่าฝืนสัญญาที่ทำกัน เพราะถ้าหากเราไม่บอกทางผู้ว่าก่อน ถ้าหากเราพาชาวบ้านประชาชนไปล้อมสถานีวิทยุแล้วมันจะเกิดปัญหาขึ้น เราจะบอกผู้ว่าฯก่อน ถ้าหากผู้ว่าไม่จัดการให้ เราก็จะจัดการกันเองแล้ว ซึ่งตอนนี้เรากำลังพิจารณากันอยู่ว่าเราจะเอาอย่างไร กับการจัดรายการนั้น ซึ่งในความเป็นจริงแล้วสถานีวิทยุนั้นเราไม่ยุ่งเพียงแต่ว่าเราจะไม่ให้ทางกฟผ.เข้ามาทำมวลชนเท่านั้น เพราะว่าที่ชุมพรนั้นไม่เอาทั้งโรงไฟฟ้าถ่านหินหรือว่านิวเคลียร์.