"เก้าอี้ตัวนั้นอยู่...ในมือคุณ"
คมกระสุนมิเพียงพอต่อคนชั่ว
เหวี่ยงฟาดลงตรงเนื้อหนังอย่
พวกเห็นบัวเป็นกงจักร...หนักแผ่
คือเก้าอี้ที่รักชาติ...มิสร่
เดินทางมาจากตำนานอันแหว่งวิ่น
เอาเลือดหัวโจรถ่อยล้างมลทิน
นกสีเลือดโบยบิน...สู่ดินแดน
คือเก้าอี้หลากสี...รักสงบ
แต่พร้อมรบเพื่อแผ่นดินถิ่นหวงแ
รักกันเถิดเรานี้เกิดร่วมดินแดน
โศกเหลือแสนแม้นเลือดไทย...ฆ่าก
คือเก้าอี้ที่ชิงชัง...การแก่ง แย่ง
แต่กล้าแกร่งมิยอมให้ใครข่มเหง
เพื่อสิ่งรักจักยอมตายไม่หวั่
ใครบรรเลงเพลงหมิ่นแคลน...จงฆ่
เก้าอี้ตัวนั้นชื่อ...หกตุลา
เราผ่านมากี่บาดแผลกี่แปรผัน
กี่รอยโศกกี่เปลี่ยวเศร้ากี่เสี
ประชาชนถูกโรมรัน...มันเรื่อยไป
คือเก้าอี้ตัวที่อยู่...ในมือคุ
ร่างแหลกพรุนพร่างกระสุนกี่ร้
เพียงดับดิ้นมิเพียงพอต่อความตา
ฟาดลงไป...ก่อการร้าย...รกแผ่
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
หมายเหตุ: ใครคนหนึ่งพูดย้ำแล้วย้ำอีกว่า เหตุการณ์ี่ที่ผ่านมา ช่างเหมือนเหตุการณ์ 6 ตุลา 2519 ไม่มีผิด...นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้ยินเช่นนี้
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)