ช่วงสายของวันที่ 1 พ.ย. 2553 ข่าวสำคัญอีก 1 ข่าวสำหรับ คอการเมือง คือตำรวจกองปราบปรามรวบตัว นายวราวุฒิ ฐานังกรณ์ หรือ สุชาติ นาคบางไทร ผู้ต้องหาคดี หมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 ผู้ปราศรัย บนเวทีสนามหลวงของฝ่ายแดง เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2551 

 

โดยการปราศรัยครั้งนั้น มีเนื้อหาที่ถึงขนาดทำให้นักการเมืองหลังเวทีไฮด์ปาร์ก รีบสตาร์ตรถเผ่นหนีออกจากจุดชุมนุม แทบไม่ทัน เพราะทุกคนที่เติบโตใน สังคมไทยย่อมเข้าใจว่า เนื้อหาเช่นนั้น เข้าข่ายผิดกฎหมายอย่างแน่นอน

 

วราวุฒิ หรือสุชาติ เป็น 1 ในกลุ่มคนจากโลกไซเบอร์สเปซ ที่นัดหมายกันปรากฏตัว ณ สนามหลวง เพื่อต้านรัฐประหาร 2549 ในนามกลุ่มคนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ ก่อนที่นักการเมืองจะจัดตั้ง PTV ขึ้นมาใช้เฉพาะกิจแล้ว ยกเลิกไป เมื่อหมดประโยชน์

 

ต่อมากลุ่มคนวันเสาร์ฯแตกตัวเป็น คลับทักษิณ, นิวสกายไทยแลนด์ และสุดท้ายคือกลุ่มมดคันไฟ 

 

การจับกุมตัวขณะที่วราวุฒิ นัดหมาย กินข้าวกับลูกสาว ในห้างย่านประตูน้ำ ครั้งนี้ เกิดขึ้นหลังจากที่เขาไม่ปรากฏ ตัวมาเป็นเวลา 2 ปี 

 

เช้าวันที่ 2 พ.ย.2553 หลังนอนคุก โรงพักคืนแรกและคืนเดียว ณ ห้องขัง ของสถานีตำรวจนครบาลชนะสงคราม เจ้าของพื้นที่สนามหลวง จุดเกิดเหตุ...

 

อดีตนักไฮด์ปาร์กผู้เปลี่ยนฐานะเป็นจำเลยในข้อหาฉกรรจ์ เขาเปิดใจสนทนา กับ "ประชาชาติธุรกิจ" ขณะที่ถูกพันธนาการกุญแจมือ ก่อนถูกนำขึ้นรถตำรวจไปยังห้องฝากขังของศาลอาญา และนำตัวไปยังเรือนจำ 

 

ผู้ต้องหาคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพบอกว่า "ผมปฏิเสธให้สัมภาษณ์นักข่าวหลายคน เนื่องจากไม่อยากให้ใครสนใจ ผมไม่ได้ต้องการเป็นข่าว ไม่อยากดัง ไม่อยากจะมีสื่อที่ไม่เข้าใจเจตนาของ ผมมาทำข่าว เพราะมันจะยุ่งยากและ ทำให้ครอบครัวของผมวุ่นวาย เพราะฉะนั้นผมมีความรู้สึกว่า ควรจะ ซอฟต์ ๆ และจบลง ดี ๆ..." 

 

ก่อนการตั้งคำถามเรื่องอนาคตหลังลูกกรง เขาบอกสถานภาพของเขาชัดเจน ไม่มีเป้าหมายเป็นนักการเมือง ไม่ได้เป็น นปช. และไม่เกี่ยวข้องกับ "ทักษิณ" 

 

- มีแนวทางในการต่อสู้คดีอย่างไร 

 

รับสารภาพ เพื่อให้โทษลดลงครึ่งหนึ่ง และหากทำความดี โทษก็จะเหลือน้อยลง 

 

 

ผมเป็นคนละกลุ่มกับพวกเขา ...ไม่มีใครเอาผม ผมไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับพวกเขา ...ผมต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ไม่ได้ต่อสู้เพื่อเลือกตั้ง 

 

- การต่อสู้ที่ผ่านมา ทำเพื่อคุณทักษิณ ชินวัตร หรือไม่ 

 

ไม่เกี่ยวข้อง 

 

 

เป็นเหยื่อ...

 

 

ไม่มีใครติดต่อผม และผมไม่ติดต่อใคร ผมอยู่คนเดียวมาตลอด 

 

 

เป็นวิธีที่ดีที่สุด...ผมเห็นแนวทางที่ คุณสุวิชา ท่าค้อ และแม่หมอ (นางบุญยืน ประเสริฐยิ่ง) ปฏิบัติแล้ว เห็นว่าเป็นแนว ทางที่ดี ติดคุกประมาณ 2 ปี หรือไม่ถึง 2 ปี ...คิดว่าอยากไปช่วยครอบครัว เพราะฉะนั้นสรุปคือ เรายอมรับผิดดีกว่า...สั้น ง่าย สะดวก แล้วเราก็มาทำมาหากินเพื่อครอบครัว อันนี้น่าจะเป็นทางตรง เราอยู่...เราก็ไม่ใช่คนของใคร เราไม่ได้ทำงานเพื่อใคร ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะต้องไปลำบาก นี่เป็นเหตุผลที่แท้จริง และอีกอย่างหนึ่ง สิ่งที่เราพูด ที่เราทำ ถูกบันทึกวิดีโอไว้หมดแล้ว มันไปเปลี่ยนก็ไม่ได้ จะบอกว่าไม่พูด เป็นไปไม่ได้ ก็รับสารภาพไป 

 

แล้วผมเชื่อว่าศาลก็คงจะพิจารณาไปตามรูปคดีที่เกิดจริง ผมเชื่อตรงนั้นนะ ไม่งั้นผมจะเข้ามาทำไม ถ้าเข้ามาแล้วไม่ เชื่อก็... จริง ๆ ผมจะไม่ถูกจับก็ได้ ถ้าพูดตรง ๆ แต่ผมเลือกนะ อันนี้ผมพูดอีกครั้ง...โอเค ตำรวจเก่ง อันนี้ต้องยอมรับ... แต่อีกส่วนหนึ่งเราก็มาดูแลครอบครัว พอครอบครัวเราเข้าที่เข้าทางแล้ว เราก็รู้สึกว่าเราน่าจะถึงเวลาแล้ว เราก็เริ่มลดความเคร่งครัดของตัวเองลง เมื่อเริ่มลดความเคร่งครัดของตัวเองลง ก็ไม่ยาก ที่จะถูกจับได้

 

 

ผมไม่เรียกว่าเคลื่อนไหวนะ ผมคงไม่เกี่ยวข้องกับการเมือง เพราะว่าการเมืองกับผมก็ไม่ได้เกี่ยวกันเลยนะ ตั้งแต่ในอดีตจนมาถึงวันนี้ ผมก็ไม่ได้เรียกว่าเคลื่อนไหวเพื่อการเมือง

 

 

เพื่อประเทศชาติ ประชาชน และเพื่อตัวผมเอง ไม่ได้เพื่อการเมืองของใคร ผมไม่ได้อยากเป็นนักการเมือง ผมไม่ได้อยากเป็น ส.ส. ผมไม่ได้อยากเป็นนายกฯ ผมอยากทำหน้าที่ต่อครอบครัว ดูแลครอบครัวผม... แต่เมื่อเราเห็นความไม่ถูกต้อง เราก็ออกมาแสดงความคิดเห็น แต่เมื่อเราทำแล้ว เราสรุปว่าเราทำไม่ได้ ในฐานะประชาชน เราทำมากไปกว่านี้ ไม่ได้หรอก

 

 

สิ่งที่ผมจะบอกก็คือ เราทำมาหมดแล้ว ที่ประชาชนคนหนึ่ง มือเปล่า ตัวคนเดียว จะทำได้ นอกจากนี้ก็เป็นหน้าที่ของคนอื่นแล้ว

 

ทางสุดท้าย ในฐานะประชาชนคนหนึ่ง บวก ลบ คูณ หารแล้ว ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้ มีแต่เสีย เราไม่ได้สู้เพื่อเสีย เราไม่ได้เคลื่อนไหวเพื่อตาย เราไม่ได้อยากเป็นวีรชน เราไม่ได้อยากเป็นวีรบุรุษ... เหมือนอย่างเราเจอผัวเมียตีกัน อย่างน้อยเราก็แค่ห้ามไม่ให้ตีกัน พอเขาไม่ตีกันแล้วเราก็ จากไป เขาอาจจะมาตีกันอีกเรื่องของเขา แต่เราได้ทำหน้าที่ ณ เวลานั้นแล้วว่า เราเห็นมันไม่ถูกต้อง แต่เราคงไปห้ามเขาไม่ให้ตีกันตลอด เป็นไปไม่ได้หรอก เขาเป็นผัวเมียกัน เดี๋ยวเขาก็กลับมาตีกัน 

 

- ช่วงที่ผ่านมาอยู่ที่ประเทศกัมพูชาหรือไม่ 

 

ไม่ได้อยู่ที่กัมพูชา 

 

 

ไม่ได้ติดต่อ

 

 

ไม่ทราบ ไม่รู้

 

- ช่วงที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร เดินทางมากัมพูชา เคยได้พบปะกันหรือไม่ 

 

ไม่ได้พบ คือผมพยายามจะไม่เกี่ยวข้องกับนักการเมือง ทั้งเจตนาเดิม ปัจจุบัน และอนาคต และถ้าจะพูดให้ตรงเลยนะ นักการเมืองเขาก็ไม่ค่อยชอบผมหรอก (หัวเราะ) นี่ก็ต้องพูดตรงๆ เลย เพราะผมไม่ใช่คนที่สั่งได้ ไม่ใช่คนที่จะมีนาย ไม่พร้อมที่จะเป็นลูกน้องใคร เรียกใครว่านาย เรียกใครว่าท่านแล้วผมทำไม่ได้ เพราะฉะนั้นมันไม่ใช่วิสัยเลย

 

ผมว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใครหลายคนพยายามจะไปผูกโยงให้ผมเข้าไปเกี่ยวข้อง ทั้งโดยบังเอิญ ทั้งโดยเจตนา อะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าคุยกันตรง ๆ แล้ว เราไม่ต้องการ ผมกล้าพูดว่าเราไม่ต้องการ (การติดต่อ) ในขณะเดียวกัน ผมก็ยืนยันว่า เขา (นักการเมือง) ก็พูดคำเดียวกัน ... เขาก็ไม่ต้องการเราเหมือนกัน เพราะว่า เราไม่ได้ทำงานเพื่อเป้าหมายของคนอื่น (นักการเมือง) แต่เราทำงานเพื่อตัวเรา ประเทศชาติของเรา ส่วนประเทศชาติ ของคนอื่นเขาเป็นยังไง มันคนละภาพ กับของผม มันก็ไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับเขา 

 

 

ผมไม่รู้... เขาไม่เคยให้ผมรู้ สรุป ผมให้เกียรติกลุ่มอื่นที่จะทำงาน ใครจะเคลื่อนไหวยังไงเป็นสิทธิของเขา เขารับผิดชอบชีวิตเขา เขาเอาชีวิตมาแลกคุกตะราง แลกกระสุน ก็เป็นสิ่งที่น่าขอบคุณ แต่ เป้าหมายที่แท้จริง วิธีการเป็นยังไง ผมไม่รู้ เพราะฉะนั้นเมื่อไม่รู้ เราก็ไปพูดไม่ได้ 

 

- ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะปราศรัยอย่างที่พูดในคืนวันที่ 14 ตุลาคม 2551 หรือไม่ 

 

คงไม่พูดหรอก เราคงไม่พูดเพื่อจะให้มาติดคุก ไม่พูดแน่...