ชื่อบทความเดิม: จากชนชั้นกลางคนหนึ่งสู่เส้นทางไซเบอร์เสื้อแดง ผมเลือกทางนี้เอง ผิดด้วยหรือที่ผมเลือกยืนฝั่งนี้
จดหมายของนักโทษ ม.112 คดีหมิ่นเบื้องสูง “ธันย์ฐวุฒิ ทวีวโรดมกุล” Single-Dad ผู้ถูกกล่าวหาเป็นผู้ดูแลเว็บไซต์นปช.ยูเอสเอ เขาเขียนบันทึกชิ้นนี้ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2552 ด้วยความตั้งใจจะเปิดเผยตัวตนและความคิดทางการเมืองของเขาแก่คนร่วมชนชั้น ในฐานะ “มนุษย์ธรรมดา” คนหนึ่ง ปัจจุบันเป็นเวลากว่า 9 เดือนแล้วที่เขาถูกจองจำอยู่ในแดน 8 เรือจำพิเศษกรุงเทพฯ ก่อนจะมีการสืบพยานในเดือนกุมภาพันธ์ที่จะถึงนี้ |
เช้าวันรุ่งขึ้นผมได้ทำการประชาสัมพันธ์เว็บแดงนนท์ที่ผมได้ทำเสร็จอย่างรวดเร็วในคืนเดียวกับทางเว็บพันทิป ห้องราชดำเนิน รวมถึงเว็บอื่นๆ ที่พอจะให้โพสต์กันได้อยู่หลายเว็บ ปรากฏว่าในครั้งนั้นมีกระแสตอบรับการเป็นสมาชิกจากผู้รักประชาธิปไตยมาจากทั่วทุกสารทิศในประเทศไทย โดยเฉพาะพี่น้องเสื้อแดงที่อาศัยกันอยู่ในจังหวัดนนทบุรี การดำเนินกิจกรรม พบปะพูดคุยกันในเว็บแดงนนท์นี้เป็นไปอย่างคึกคัก เพราะแดงนนท์คือทางเลือกใหม่ แนวคิดใหม่ในตอนนั้นจึงทำให้ในระยะเวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์ พวกเราในจังหวัดนนทบุรีจึงได้สนิทสนมกันใกล้ชิดอย่างรวดเร็ว
เมื่อคนที่คิดเหมือนกัน อยู่ใกล้กันในจังหวัดเดียวกันได้มาพบกันทางไซเบอร์ มันจึงเกิดกระบวนการขั้นต่อไปโดยอัตโนมัติ นั่นคือ การพบหน้ากันแบบตัวจริงๆ ใจจริงแล้วผมเองไม่เคยคิดที่จะปรากฏตัวต่อสาธารณชนอยู่แล้ว ด้วยเหตุผลความไม่พร้อมในด้านต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องลูก แต่ด้วยเหตุผลที่ว่าผมเป็นเจ้าของเว็บและผู้จัดตั้งกลุ่ม จึงทำให้ผมมิอาจจะปฏิเสธการพบปะในครั้งนี้ได้ การจัดมีทติ้งแดงนนท์จึงเกิดขึ้นหลังจากเปิดเว็บไซต์ได้ไม่กี่สัปดาห์ และครั้งนี้เป็นการกำเนิดกลุ่มนักรบไซเบอร์แดงนนท์อย่างเป็นทางการ และมีความพร้อในการเคลื่อนไหวเพื่อรวบรวมชาวนนทบุรีทั้งหมดให้มารวมตัวกันเพื่อเคลื่อนไหวกิจกรรมร่วมกันในการชุมนุมครั้งใหญ่ของนปช. แดงทั้งแผ่นดิน ในเดือนเมษายน 2552 ที่กำลังใกล้จะมาถึงในขณะนี้
หลังจากผ่านมีทติ้งครั้งแรกของแดงนนท์ไปแล้ว เรายังมีการจัดมีทติ้งกันอีกหลายครั้ง และในแต่ละครั้ง กลุ่มแดงนนท์ก็มีสมาชิกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นับเป็นความสำเร็จอย่างมากที่สุด จากการจัดชุมนุมมีทติ้งร้านเล็กๆ จนกระทั่งกลายเป็นสวนอาหาร กระแสตอบรับของคนเสื้อแดงในจังหวัดนนทบุรีเป็นไปอย่างกว้างขวาง ทั้งนี้ เป็นเพราะสมาชิกกลุ่มที่เราได้จัดตั้งกันขึ้นนั้นประกอบด้วยคนมีความสามารถเป็นจำนวนมาก มีความตั้งใจที่จะเรียกร้องประชาธิปไตยอย่างจริงจัง และเรามีการกระจายงานกันทำอย่างทั่วถึง คนละไม้คนละมือ จากปากต่อปากจึงทำให้ประสบความสำเร็จกันอย่างรวดเร็ว สำคัญที่สุดก็คือ ทางกลุ่มเรามีเว็บไซต์อย่างเป็นทางการซึ่งผมรับผิดชอบอยู่ การประชาสัมพันธ์ข่าวสารของกลุ่มจึงเป็นไปอย่างรวดเร็วโดยอาศัยการกระจายข่าวทางอินเตอร์เน็ตโดยเฉพาะในเครือข่ายเสื้อแดงที่มีอยู่แล้ว
และเมื่อถึงกำหนดการชุมนุมใหญ่เดือนเมษายน 2552 ของนปช. ทางกลุ่มจึงได้มีการเปิดตัวอย่างเป็นทางการ ณ ท้องสนามหลวง โดยมีเพื่อนๆ สมาชิกเข้าร่วมมากมาย แม้จะเป็นกลุ่มที่ไม่มากนักแต่ก็ถือว่าเราได้แจ้งเกิดกลุ่มแดงนนท์โดยสมบูรณ์แล้วจริงๆ
การชุมนุมในครั้งนี้ผมเองก็ไปร่วมด้วย แต่ก็ไปแบบรีบๆ ส่วนใหญ่ผมจะไปเพื่อถ่ายรูปลงเว็บไซต์ จากนั้นก็ต้องรีบกลับบ้านเพื่อดูแลลูกชาย และบางคืนถ้ามีโอกาส ผมก็จะพาลูกแวะไปทำเนียบด้วย เพื่อพบปะเพื่อนๆ เป็นกำลังใจให้กับผู้ชุมนุมและสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ “การถ่ายรูป” กลับมาฝากชาวไซเบอร์ในเว็บไซต์แดงนนท์อยู่เสมอ
ผมพยายามวางตัวเองให้เป็นแค่คนดูแลเว็บ ควบคุมเว็บเท่านั้น เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ผมพอจะทำได้ดีที่สุด และสามารถทำได้ ช่วยเหลือเพื่อนๆ ผู้รักประชาธิปไตยได้ โดยไม่เสียงานหลักที่ผมทำอยู่ รวมถึงมีเวลาให้กับลูกชายที่กำลังเล็กอยู่โดยไม่ขาดตกบกพร่อง
ภายหลังจากการถูกสลายการชุมนุมของคนเสื้อแดงในเดือนเมษายน 2552 เว็บไซต์ต่างๆ ของคนเสื้อแดงถูกกีดกันโดยรัฐบาลไม่ให้เข้าดูได้ เว็บไซต์ที่มีเซิฟเวอร์อยู่ในเมืองไทยถูกอำนาจรัฐถอดปลั๊กและที่มีเซิฟเวอร์อยู่ต่างประเทศก็ถูกบล็อก URL ทำให้เข้าไม่ได้ สำหรับเว็บไซต์แดงนนท์มีเซิฟเวอร์อยู่เมืองไทยก็ต้องมีอันต้องปิดตัวลงไปชั่วคราวเช่นกัน จากบทเรียนครั้งนี้ทำให้ผมเองคิดวางแผนการต่อสู้ทางไซเบอร์ใหม่ โดยขยับจากทำเว็บที่รองรับมวลชนเฉพาะในจังหวัดนนทบุรีเท่านั้น ไปสู่การทำเว็บที่รองรับมวลชนเสื้อแดงทั่วทั้งประเทศ โดยเว็บที่สร้างขึ้นมาใหม่นี้จะต้องมีประสิทธิภาพ และแก้ปัญหาการถูกปิดกั้นจากหน่วยงานรัฐ โดยใช้เซิฟเวอร์ที่อยู่ในต่างประเทศซึ่งจะต้องใช้ทุนก้อนหนึ่งในการเตรียมการ หลังจากได้วางแผนการรุกทางไซเบอร์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมจึงได้พยายามติดต่อประสานงาน พบปะพูดคุยกับเพื่อนๆ ในหลายๆ กลุ่ม จนกระทั่งได้พบกับเพื่อนคนหนึ่งที่บอกว่าพอจะช่วยเหลือผมได้
จากความพยายามที่จะก่อตั้งเว็บไซต์เพื่อรองรับการกลับมาอีกครั้งของพี่น้องเสื้อแดงที่ต้องสลายตัวกันไปภายหลังการสลายการชุมนุมในเดือนเมษายน 52 ในที่สุดผมจึงได้รับการแนะนำให้รู้จักกับผู้ใหญ่ใจดีท่านหนึ่งที่อาศัยอยู่ในต่างประเทศ โดยการแนะนำของเพื่อนชาวแดงนนท์คนหนึ่งให้ผมติดต่อกับลูกสาวของผู้ใหญ่ท่านนี้ที่อาศัยอยู่ในเมืองไทย (ซึ่งต่อมาผู้หญิงท่านนี้ได้กลายมาเป็นคนสำคัญที่สุดคนหนึ่งในชีวิตผมในเวลาต่อมา) เพื่อขอรับความช่วยเหลือด้านเซิฟเวอร์ ด้วยความช่วยเหลือของผู้หญิงท่านนี้ช่วยประสานงานให้ จึงทำให้ผมได้รับการสนับสนุนเซิฟเวอร์คุณภาพดีมา 1 ตัวที่มีที่ตั้งอยู่ในต่างประเทศ โดยผู้หญิงท่านนี้ได้มอบหมายให้ผมเป็นผู้บริหารจัดการเซิฟเวอร์ตัวนี้โดยอิสระ ไม่มีเงื่อนไขใดๆ ให้แต่เพียงแนวทางในการนำเซิฟเวอร์ไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อการเคลื่อนไหวทางประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขของคนเสื้อแดง ซึ่งเป็นแนวทางของผมด้วยเช่นกัน
นอกเหนือจากเว็บไซต์ที่อยู่ในโครงการของ “เครือข่ายเรดไทย” แล้ว ผมยังได้เข้าไปช่วยพัฒนาเว็บไซต์แนะนำให้คำปรึกษากับเพื่อนๆ เสื้อแดงอีกหลายกลุ่มโดยไม่คิดค่าใช้จ่ายตามคำแนะนำของผู้ใหญ่ที่ให้การสนับสนุนเซิฟเวอร์นี้ ทุกเว็บที่ผมเข้าไปพัฒนาให้ เมื่อพัฒนาเสร็จแล้วก็จะส่งกรรมสิทธิ์ในการจัดการคืนกลับไปยังเจ้าของเว็บนั้นๆ และจะไม่กลับไปก้าวก่ายใดๆ อีกยกเว้นกรณีเว็บไซต์นั้นๆ มีปัญหา ผมก็จะเข้าไปช่วยแก้ไขเป็นกรณีๆ ไป
ผมมีความสุขมากกับการเข้ามาทำประโยชน์ให้กับคนเสื้อแดงในด้านงานที่ผมถนัด จากก้าวแรกจนถึงปัจจุบัน ผมยังสามารถทำโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยด้วยมองเห็นว่าสักวันสิ่งที่ผมทำมันจะเกิดประโยชน์กับการต่อสู้ของพวกเรา ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ไม่ว่ามันจะเห็นผลในรุ่นนี้ รุ่นลูก หรือรุ่นหลานก็ตาม การทุ่มเทอย่างเต็มตัวของผมแม้มันจะทำให้ผมต้องสูญเสียโอกาสในการทำธุรกิจ ในการสร้างตัวหรือในชีวิตส่วนตัวก็ตาม ผมก็ยังเต็มใจและภาคภูมิใจที่อย่างน้อยในชีวิตนี้ของผมก็เคยได้ชื่อว่ามี “ส่วนร่วม” ในการสร้างสรรค์กระบวนการทางประชาธิปไตยของไทยในช่วงเวลาหนึ่ง เพียงเท่านี้ผมก็ไม่เสียดายอะไรแล้ว
จากเรื่องราวต่างๆ ที่ผมได้เล่ามาทั้งหมด ผมเพียงต้องการให้รู้ว่าความจริงแล้วผมเองก็เหมือนคนไทยส่วนใหญ่ทั่วไปที่ต้องดิ้นรนเพื่อการอยู่รอดของตัวเองและครอบครัว และผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าปัจจุบันนี้ผมจะมายืนอยู่ในฝั่งนี้ได้ ทั้งๆ ที่ขาดความพร้อมในหลายๆ ด้าน พื้นฐานการเมืองก็มีน้อยมาก ไม่เคยฝักใฝ่สนใจทางการเมืองใดๆ แต่วันหนึ่ง ความจริงที่เกิดขึ้น ความอยุติธรรม ความไร้มาตรฐาน และอำนาจมืดได้นำพาผมมายืนอยู่ตรงจุดนี้โดยธรรมชาติ ไม่มีการขู่บังคับให้เชื่อหรือไม่เชื่ออะไร ผมโตพอและมีวุฒิภาวะมากเกินกว่าจะมีใครชักนำได้
ผมก็ได้แต่หวังเพียงว่าประสบการณ์ของผมทั้งหมดนี้ มันอาจจะไปตรงกับใครสักคน สองคน หรือมากกว่านั้น เพื่อหวังให้คนเหล่านั้น ได้หยุดคิดและยอมที่จะเข้าใจวิถีทางของคนเสื้อแดงอย่างผมที่ถือเป็นคนชั้นกลางของสังคมบ้าง เพราะขนาดคนเล็กๆ อย่างผม ขาดความพร้อมอย่างผม ยังกล้าที่จะยอมเสียสละและลงมือทำด้วยกำลังอันน้อยนิด แต่พลังอันน้อยนิดที่รวมตัวกันเป็นจำนวนมากก็อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้เช่นกัน ประเทศไทยต้องการการเปลี่ยนแปลงเพื่อลูกหลานของเราในวันข้างหน้า อย่าปล่อยให้คนเขาประณามว่า “คนชั้นกลางกรุงเทพ” เห็นแก่ตัวอีกต่อไปเลย.
หนุ่มเรดไทย
12 มีนาคม 2552
อ่านข่าวที่เกี่ยวข้องได้ที่: category/ ธันย์ฐวุฒิ-ทวีวโรดมกุล (คลิก)