ปรกติตำแหน่งที่สากลเรียกว่า Commander in Chief หรือ Supreme Commander ซึ่งมีอำนาจสูงสุดในการควบคุมกองกำลังในนานาอารยประเทศนั้น จะตกเป็นของ “ประธานาธิบดี” หรือ “นายกรัฐมนตรี” ที่เป็นผู้นำฝ่ายบริหารของประเทศเป็นส่วนใหญ่ (http://en.wikipedia.org/wiki/Commander-in-chief) ไล่ไปตั้งแต่อาร์เจนตินา บราซิล ฝรั่งเศส อินเดีย สหรัฐอเมริกา ฯลฯ แต่ในเมืองไทยนั้น ตามศัพทานุกรมของกระทรวงกลาโหม ตำแหน่ง Commander in Chief กลับนำมาใช้กับผู้นำเหล่าทัพต่างๆ ทั้งผู้บัญชาการทหารบก (ทหารเรือ หรืออากาศ) ผมสงสัยมานานแล้วว่า ถ้าอย่างนั้นใครกันแน่ที่มีอำนาจสูงสุดในการควบคุมสั่งการกองทัพไทย ถ้าว่าตามมาตรา 11(3) ของพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. 2534 ที่กำหนดให้นายกรัฐมนตรีดำรงตำแหน่งเป็น (ผู้) “บังคับบัญชาข้าราชการฝ่ายบริหารทุกตำแหน่งซึ่งสังกัดกระทรวง ทบวง กรม และส่วนราชการที่เรียกชื่ออย่างอื่นที่มีฐานะเป็นกรม” ตำแหน่ง Commander in Chief ก็น่าจะเป็นของนายกฯ เพราะบรรดากรมกองต่างๆ ภายใต้กองทัพเป็นส่วนราชการหนึ่งของกระทรวงกลาโหม อย่างไรก็ตาม มาตรา 21 (3) ของพระราชบัญญัติจัดระเบียบราชการกระทรวงกลาโหม พ.ศ. 2503 กำหนดให้การดำเนินงานด้านทหารทั้ง “(1) นโยบายการทหารทั่วไป” และ “(2) นโยบายการระดมสรรพกำลังเพื่อช่วยเหลือราชการทหาร” และอื่นๆ เป็นไปตามมติของสภากลาโหมที่มีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมเป็นประธาน ถ้าอย่างนั้นก็อาจหมายถึงว่าตำแหน่งของ Commander in Chief ก็อาจเป็นสภากลาโหมที่เป็นคณะบุคคล แต่คณะบุคคลดังกล่าวก็ต้องอยู่ให้การบังคับบัญชาของนายกฯ ในฐานะผู้บริหารสูงสุดอยู่ดี แต่เมื่อได้อ่านข่าวนี้ (ผบ.พล.1 รอ.ลั่นหนุน ผบ.ทบ.ทำตามคำสั่งไม่ลังเล http://www.thairath.co.th/content/pol/165140) ก็ถึงบางอ้อว่าใครกันแน่เป็นผู้มีอำนาจควบคุมด้านการทหาร ตามข่าวระบุว่า “พล.ต.กัมปนาท รุดดิษฐ์ ผู้บัญชาการกองพลที่ 1 รักษาพระองค์ (พล.1รอ.) เดินทางมาตรวจความพร้อมรบของกรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ (ร.11 รอ.)” หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่ามาสำแดงพลังนั่นแหละ และโดยเนื้อหาที่ท่านพูดก็บอกทุกคำว่า “ไม่ต้องสงสัยใดๆ ในคำสั่งของผู้บังคับบัญชา ขอให้เชื่อผู้บังคับบัญชา” ซึ่งในความหมายของผู้บัญชาการกองพลที่ 1 ผู้บังคับบัญชาของท่านก็คือ “ผู้บัญชาการทหารบก” นั่นเอง ท่านบอกว่า “ถ้าผู้บังคับบัญชาสั่ง ตนสามารถทำงานได้ภายในครึ่งชั่วโมง หรือ 1 ชั่วโมง” หมายถึงว่าสามารถเคลื่อนกำลังพลของกองพลที่ 1 รักษาพระองค์ที่เป็นหน่วยกำลังรบหลักของกองทัพบกได้อย่างรวดเร็ว (เป็นหน่วยทหารหน่วยแรกที่ออกมาสวนสนามใน กทม.ยามมีรัฐประหารนั่นแหละ) ไม่มีสักคำที่ผู้บัญชาการกองพลที่ 1 พูดถึง ฯพณฯ นายกรัฐมนตรีของเรา ไม่ว่าจะในฐานะผู้บังคับบัญชา หรือผู้บังคับบัญชาของผู้บังคับบัญชาอีกทีหนึ่ง หรือแม้แต่จะพูดถึงบทบาทของสภากลาโหมที่มีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมเป็นประธาน ทั้งๆ ที่ตามกฎหมายของไทยที่กล่าวถึงข้างต้น หรือถ้าเทียบเกณฑ์กับนานาอารยประเทศที่เป็นประชาธิปไตยทั้งหลายตำแหน่ง Commander in Chief หรือผู้มีอำนาจสูงสุดในการควบคุมสั่งการกองทัพไทย ก็ควรเป็นของผู้นำฝ่ายบริหารหรือนายกรัฐมนตรีของไทยเช่นกัน ชะรอยที่เขาเรียกรัฐบาลชุดนี้ว่า “รัฐบาลหอย” บ้าง รัฐบาลที่จัดตั้งกันในค่ายทหารบ้าง คงไม่ผิดความจริง เพราะนอกจากทหารจะไม่ได้ให้ความใส่ใจต่อนายกรัฐมนตรีในฐานะผู้นำฝ่ายบริหาร (ที่มาจากการเลือกตั้ง) แล้ว อันที่จริงแล้วผู้ที่กุมอำนาจสั่งการสูงสุดทางการทหารหาใช่เป็นผู้นำฝ่ายบริหารไม่