ราวกลางปี 2545 ได้เกิดประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของการปฏิรูปที่ดินไทย เมื่อกลุ่มประชาชนคนจนไร้ที่ดินลุกขึ้นมาคัดค้านการต่อสัญญาเช่าพื้นที่สวนป่านับหมื่นไร่เพื่อปลูกปาล์มน้ำมันของกลุ่มนายทุนใน จ.สุราษฎร์ธานีและ จ.กระบี่ พร้อมเรียกร้องให้รัฐนำพื้นที่เลิกสัญญาเช่ามาปฏิรูปให้กับเกษตรกรรายย่อยที่ไม่มีที่ดินทำกินและมีที่ดินทำกินไม่เพียงพอ

 

จากข้อเรียกร้องดังกล่าวมีผู้รวมลงชื่อต่อสู้เรียกร้องที่ดินทำกิน ประมาณ 25,000 ครอบครัว ในนาม “เครือข่ายปฏิรูปที่ดินเพื่อคนจนภาคใต้”

 

การต่อสู้ใช้เวลาประมาณปีเศษ “กลุ่มเครือข่ายปฏิรูปที่ดินเพื่อคนจนภาคใต้” ได้ถูกคุกคามต่างๆ นาๆ และในที่สุด เมื่อวันที่ 30 ธันวาคม 2546 เจ้าหน้าที่รัฐ ประมาณ 2,000 นาย ได้เข้าสลายการชุมชนของเครือข่ายปฏิรูปที่ดินเพื่อคนจนภาคใต้

 

การสลายการชุมนุมในครั้งนั้นส่งผลให้กลุ่มผู้ชุมนุมต้องเปลี่ยนยุทธวิธีการต่อสู้เรียกร้องสิทธิจากกลุ่มใหญ่กระจายเป็นกลุ่ม ก๊ก ตามจังหวัดต่างๆ

 

ผ่านไป 9 ปี แม้บางท่านอาจจะลืมเลือนกันไปบ้างแล้ว แต่ ณ ปัจจุบัน ในพื้นที่ จ.สุราษฎร์ธานียังคงมีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งที่ยืนหยัดต่อสู้เรียกร้องสิทธิในที่ดินทำกินและที่อยู่อาศัย โดยยึดตามหลักการสิทธิขั้นพื้นฐานของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

 

กระทั่งเมื่อประมาณปี 2551 คนจนเหล่านั้นที่ยังมีอุดมการณ์ร่วมกันได้กลับมารวมกลุ่มต่อสู้เรียกร้องสิทธิ์อีกครั้งในนาม “สหพันธ์เกษตรกรภาคใต้ (สกต.)” โดยมีสมาชิก 3 ชุมชน คือ 1.ชุมชนสันติพัฒนา 2.ชุมชนไทรงาม (1, 2, 3, 4) 3.ชุมชนคลองไทรพัฒนา มาจนถึงปัจจุบัน

 

ในระหว่างการเรียกร้องสิทธิ์ครั้งนี้ กลุ่มนายทุนและนักการเมืองท้องถิ่น ผู้เสียผลประโยชน์ ได้กระทำทุกวิถีทางในการที่จะสลายกลุ่มคนจน ไม่ว่าจะเป็นการใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือฟ้องร้องดำเนินคดีทั้งทางแพ่งและอาญา ปัจจุบันมีผู้ถูกฟ้องร้องดำเนินแล้ว จำนวน 26 คน หรือด้วยการใช้อำนาจอิทธิพลมืดข่มขู่ คุกคาม

 

เหตุการณ์สะเทือนขวัญที่เกิดขึ้นต่อเกษตรกรคนจนถูกบันทึกไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า

 

 

9 สิงหาคม 2552 เวลา 06.30 น.มีกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวน 40 คัน รถปิ๊กอัพ นำโดยผู้บังคับการจังหวัดสุราษฎร์ธานี และกำลังตรวจจากสถานีตำรวจชัยบุรี เข้าไปตรวจค้นอาวุธและยาเสพติดในชุมชน ตรวจค้นอยู่ประมาณ 1 ชั่วโมง ขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังทยอยกลับ ได้มีกลุ่มชายฉกรรจ์ถืออาวุธปืนยาวหลายคนและรถไถหลายคันเข้าพังรั้วบ้าน ทำลายทรัพย์สินและบ้านเรือนของสมาชิกชุมชนจนได้รับความเสียหายจำนวนทั้งสิ้น 60 หลังคาเรือน ซึ่งสมาชิกได้ดำเนินการแจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจกลับแจ้งว่าให้ไปดำเนินการแจ้งความที่สถานีตำรวจ เมื่อเดินทางไปที่สถานีตำรวจภูธรชัยบุรี กลับไม่มีเจ้าหน้าที่ตำรวจคนใดรับเรื่องดังกล่าว

 

29 ธันวาคม 2552 เวลา 12.05 น. เจ้าหน้าที่ตำรวจ ยศ พ.ต.ท. จาก สภ.อ.เขาพนม จ.กระบี่ มาพร้อมกับ ผู้จัดการบริษัทจิวกังจุ้ย พัฒนาจำกัด และพวกอีก 5 คน ใช้รถปิ๊กอัพ 2 คัน เข้ามาในชุมชนคลองไทรพัฒนา และสอบถามข้อมูลต่างๆ จากสมาชิกชุมชน เนื่องจากสมาชิกบางคนในชุมชนไม่ให้ความร่วมมือ หนึ่งในนั้นคือนายอภินนท์ สังข์ทอง ซึ่งเป็นผู้ที่ถูกนายตำรวจยศ พ.ต.ท. ผู้นี้ตบหน้า เมื่อนายอภินนท์จะเอากล้องถ่ายรูปบันทึกภาพไว้เป็นหลักฐาน นายตำรวจและพวกได้ใช้อาวุธปืนจี้ที่หน้าอกนายอภินนท์ และ ภรรยา จึงเป็นเหตุให้ไม่ได้ภาพไว้เป็นหลักฐาน กระทั่งกลุ่มบุคคลดังกล่าวได้เดินทางออกไปจากชุมชน

 

11 มกราคม 2553 เวลา 19.00 น. ได้มีกลุ่มคนร้ายใช้อาวุธปืนลูกซองและปืนเอ็ม.16 กราดยิงเข้าใส่วงสนทนาของกลุ่มชาวบ้าน ขณะรับประทานอาหารค่ำที่หน้ากระท่อมที่พักของนายฟอง ขุนฤทธิ์ ซึ่งมีนายสมพร พัฒนภูมิ เพื่อนบ้านมานั่งอยู่ด้วย กระสุนปืนถูกนายสมพร พัฒนภูมิ เสียชีวิต หลังจากวิ่งหนีมาได้ประมาณ 10 เมตรเศษ ในที่เกิดเหตุเจ้าหน้าที่ตำตรวจ สภ.อ.ชัยบุรี ได้ตรวจพบปลอกกระสุนปืนลูกซอง 1 ปลอกและปลอกกระสุนปืนเอ็ม 16 จำนวน 7 ปลอก

 

มีข้อสังเกตว่า ก่อนเกิดเหตุการณ์กราดกระสุนปืนใส่กลุ่มสมาชิกชุมชนคลองไทรฯ ที่หน้ากระท่อม ของนายฟอง ขุนฤทธิ์ ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์เล่าให้ฟังว่าพบเห็นผู้จัดการบริษัทเจ้าของสวนปาล์มซึ่งเป็นคู่กรณีกับชาวบ้านเข้ามาเดินอยู่ในชุมชนโดยเฉพาะบริเวณด้านหลังที่เกิดเหตุ

 

 

19 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนใช้รถแบ็คโฮ ทำลายบ้านนายยงยุทธ

 

22 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนยิงปืนข่มขู่ ซึ่งเสียงปืนดังเป็นชุดบริเวณด้านข้างชุมชน และได้มีการยิงปืนเข้าใส่บ้านนางสาวรัตน์ อินทองคำ

 

23 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนใช้ไฟเผาบ้านนายสมหมาย ลิกชัย

 

25 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนใช้ไฟเผาบ้านนายโชคชัยและบ้านรับรองแขกของชุมชน

 

26 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนใช้ไฟเผาบ้านนายสมบัติ วงค์ปนทอง

 

28 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนใช้ไฟเผาบ้านนางพิน โมกสุวรรณ และบ้านนายพิพัฒ พูนปาน

 

29 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนใช้ไฟเผาบ้านนายสุชา บุญขำ

 

31 กรกฎาคม 2554 มีกลุ่มคนใช้ไฟเผาบ้านนางกระจาย บุญขำ และบ้านนายสมชาย สมทรัพย์

 

23 กันยายน 2554 มีกลุ่มคนใช้ไฟเผาบ้านนางเจียน ช่วยรักษา

 

 

 

7 ตุลาคม 2554 เวลา 11.30 น. นายสุนทร หรือ สุน ช่วยบำรุง พร้อมพวกรวม 4 คน พกพาอาวุธปืนเอามาข่มขู่กลุ่มสมาชิกสหพันธ์เกษตรกรภาคใต้ถึงภายในชุมชนไทรงามพัฒนา โดยใช้รถยนต์อีซูซุสีขาวไม่ปิดป้ายทะเบียน จำนวน 1 คัน รถยนต์อีซูซุสีดำ ทะเบียน บท.3512 กระบี่ จำนวน 1 คัน เป็นยานพาหนะ

 

นายสมศักดิ์ เพชรจุ้ย หัวหน้าชุมชนไทรงามพัฒนา และอนุกรรมการแก้ไขปัญหาที่ดินเครือข่ายปฏิรูปที่ดินแห่งประเทศไทย (คปท.) ได้แจ้งให้ พ.ต.ท.สำเริง ชูไชย และคณะเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ได้เดินทางมาที่ชุมชนทราบถึงรายละเอียด ขณะนั้นนายสุนทร ช่วยบำรุง ได้ขับรถยนต์สีขาวผ่านมา พ.ต.ท.สำเริง ชูไชย จึงเรียกให้หยุดรถเพื่อทำการตรวจค้นแต่นายสุนทร ช่วยบำรุง ขัดขืนไม่ปฏิบัติตาม เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงได้ไล่ติดตามไป และมีการใช้ปืนยิงใส่เจ้าหน้าที่ตำรวจ จึงเกิดการปะทะกัน เจ้าหน้าที่ตำรวจยิงล้อรถยนต์ และจับกุมตัวนายสุนทรช่วยบำรุง กับพวก 2 คน พร้อมอาวุธปืนขนาด 11 มม. 1 กระบอก ขนาด .22 แมกนั่ม 1 กระบอก อาวุธปืนลูกซองยาวบรรจุ 3 นัด 1 กระบอก อาวุธปืนไรเฟิล จำนวน 1 กระบอก และกระสุนปืนจำนวนมาก ส่งร้อยเวรดำเนินคดี

 

9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา 14.00 น. มีคนร้ายขับรถกระบะวีโก้ สีฟ้า ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน มีชายฉกรรณ์นั่งกระบะท้ายประมาณ 13 คน ใช้อาวุธปืนยิงเข้าใส่สมาชิก แต่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ

 

 

จากเหตุการณ์ความรุนแรงทั้งหมด กลุ่มทุนและผู้มีอิทธิพลใช้ทุกวิธีการที่จะดำเนินการทำลายการต่อสู้ของประชาชนมาโดยตลอด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ด้วยเป้าหมายของการได้มาซึ่งสิทธิในที่ดินทำกินและที่อยู่อาศัย ซึ่งส่งผลให้หัวใจอันกล้าหาญอันมิยอมสยบต่ออำนาจใดๆ

 

 

ขบวนการเรียกร้องสิทธิ์ของประชาชนคนจนไร้ที่ดินยังคงดำเนินต่อไป ไม่ว่าภัยอันตรายใดๆ ทั้งการทำร้ายร่างกายหรือกระทั่งเอาชีวิตก็มิอาจหยุดการต่อสู้เรียกร้องในที่ดิน เพราะที่ดินสำหรับพวกเขาคือชีวิต เป็นแหล่งผลิตอาหาร ทำให้ดำรงชีวิตอยู่ได้ ที่ดินสำหรับเกษตรกรจึงมีความสำคัญ ต่างจากกลุ่มนายทุนที่มองที่ดินเป็นทรัพย์สินเพิ่มความร่ำรวยหรือสะสมความร่ำรวยให้กับตนเอง จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เกิดการต่อสู้แย่งชิง

 

อีกประเด็นที่เราในฐานะคนไทยอยู่ในบ้านเมืองเดียวกัน กฎระเบียบเดียวกัน จะต้องจับตามองคือทุกเหตุการณ์ความรุนแรงส่วนใหญ่ตัวละครในแต่ละเหตุการณ์จะมีเจ้าหน้าที่ของรัฐเกี่ยวข้องอยู่ จึงเป็นเหตุให้ไม่สามารถจับกุมและหาตัวผู้กระทำความผิดมาดำเนินคดีได้แต่อย่างใด

 

ตราบใดที่ผู้บังคับใช้กฎหมายในรูปแบบเอารัดอาเปรียบประชาชน และการเลือกปฏิบัติ แม้จะ 9 ปีผ่านไป หรือจะอีกกี่ปีก็ตาม ขบวนการต่อสู้ของคนจนก็จะยังคงมีให้เห็นและเป้าหมายในการเรียกร้องสิทธิในที่ดินทำกินก็จะยังคงไม่เปลี่ยนไปเช่นกัน