กวีประชาไท: สิ่งที่ข้าฯ ไม่เคยพบ

ครั้งแล้วครั้งเล่าของโศกนาฏกรรม

ข้าฯ พบว่า เพียงเพื่อจะตื่นจากฝันร้าย,

มีชีวิตต่อไปโดยปราศจากมิตรสหายมักคุ้น

ดื่มและอาบน้ำจากลำธารสายเก่า

ท่องบทสวดต่อหน้ารูปเคารพที่เคยเชื่อถือศรัทธา

ข้าฯ ต้องเลือกที่จะทรงจำ และลืมเลือน...

โอ..แต่ข้าฯ จะทำได้อย่างไรเล่า ?

หญิงสาวแห่งแสงตะวัน  ชายหนุ่มแห่งหมู่ดาว

รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ..เรื่องเล่า

และคำสนทนาเหล่านั้นเคยมีอยู่จริง,

ที่การหลับใหลไม่ว่ายาวนานเพียงใดไม่อาจทำให้ลบเลือนไปได้...

...................

เรื่องดีที่สุด สำหรับผู้ที่จำต้องดำเนินชีวิตต่อไปก็คือ

มันเป็นเวลาหลายสิบปีมาแล้ว

ที่ข้าฯ เพียรเสาะหา...

ข้าฯ เสาะหามวลไม้ที่แทงยอดลงต่ำ

พยัคฆ์ ที่เสพพืชผลผักหญ้าเป็นภักษาหาร

จงอางที่ไม่หวงไข่

ข้าฯ เสาะหาเลือด ที่เปลี่ยนสีไปตามน้ำ

น้ำที่ไม่เคยแยกสาย

ฟืนที่ไม่กำเนิดไฟ...

และข้าฯ เสาะหาไฟ - ไฟที่ไม่เผาไหม้กำแพงคุก

ไม่อาจหลอมละลายโซ่ตรวนแห่งการจองจำ

ข้าฯ ยังเสาะหาลม ที่ไม่พัดผืนธงหลากสีปลิวสะบัด

ดินที่ไม่ยอมกลบฝังหลุมศพเสรีชน

และผู้คนที่สยบยอมต่อความอยุติธรรม

ข้าฯ เสาะหาผู้คนที่สยบยอมต่อความอยุติธรรม ! (ซ้ำ)

ไม่เคย...ข้าฯ ไม่เคยพบเลย...

นั่นอาจเป็นเรื่องดีที่สุด สำหรับผู้ที่ต้องดำเนินชีวิตต่อไป

....................

 

ฝันร้ายครั้งหน้ายังมาไม่ถึง

และข้าฯ ตื่นอยู่ในโลกอนาคตที่เต็มไปด้วยความหวัง...

ในดวงตาของท่านทั้งหลายฯ

 

 

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท