แค่คุณหวังเพียงชนะคะคานเขา
คุณเลือกเผาป่าพังไปทั้งป่า
กี่ยกคุณพ่ายพับลงกับตา
จนไม่เหลือราคา คุณค่าใด
ยิ่งหมัดเท้าเข่าศอก ออกอาวุธ
ที่จะหยุด รัก-ศรัทธา หามิได้
คุณโง่เง่าเต่าตุ่นของคุณไป
ถาม..คุณคิดอะไร ในใจคุณ
คืนความสุข เพื่อใครได้ความสุข
ท่ามเพลิงลุก ลามระอุ ใครคุกรุ่น
ดวงใจเขาหรือใคร ไหม้เป็นจุณ
แอบว้าวุ่น ใหญ่หลวง ฟาดงวงงา
คืนความสุข เพื่อใครได้ความสุข
ขณะ 'ความยุติธรรม' ซุก อยู่ต่อหน้า
หมากกล คุณยิ่งคิด ยิ่งติดคา
ป่วยการหวังศรัทธาประชาชน
'อย่าหมายสุขแห่ง คนปล้นความสุข'
คุณก็ทุกข์แท้แท้ มาแต่ต้น
หวังชนะเช่นนี้มากี่คน
คุณยังความมืดมน และจนกระดาน
...รักมิอาจเงียบฟังคำสั่งใด
อยู่ที่ใจพร้อมจะรัก ใช่หักหาญ
คุณพ่ายแพ้เช่นนั้น..จากวันวาน
และยังการพ่ายนั้น..ตราบวันนี้ !!
** เทศกาลของความพ่ายแพ้อันราบคาบ 2557