‘ โถ..ขี้หดตดหายโวยวายวีน
สำรอกศีลเทศน์สงฆ์ ออกโรงใหญ่
ปุ๊บที่พ่อจ่อฟืน เอ็งยื่นไฟ
โหมไหม้ ทัศนะขยะนิยม
สะอื้นสงฆ์ล็อคคอพ่อทหาร
ลนลาน ถ้อยสำราก ขึ้นขากถ่ม
ปอกเปลือยธาตุมวลมหาฯ เอื้อนอาจม
โผล่หัวหางครางระงม อบรมพระ
ผิดอีกเหลืองลากหางเดินกร่างทั่ว
พ่อค้อมหัวโมทนาสาธุสะ
วันนี้ลุกเชิดหน้าได้วาระ
นึกชนะ มโนอาตม์ ประกาศชัย
ครั้งพ่อเอ็งปืนพร้อม เที่ยวล้อมฆ่า
ปากที่กล้าวันนี้ ซุกที่ไหน
แอกกับเสรีภาพ กราบสิ่งใด
หรือมืดมิดสนิทในหัวใจเอ็ง
จึงซ่อนหางอย่างไร ซ่อนไม่มิด
ดัดจริต แบไต๋ อุบไม่เก่ง
ประจานแผลเต็มหลัง โอ้วังเวง
หวาดเกรง นกอีกา ออกอาการ
สงฆ์ล็อคคอพ่อทหาร ลนลานร้อง
กระโดดป้องรั้วของชาติ โอ้..อาจหาญ
ตระกองโอบรั้วหลักอยู่ดักดาน
ทรมาน น้ำตาคลอ..กอดพ่อครวญ ’