กลับบ้านกันเถอะเพื่อน
ปลายทางอื่นยังมีหวัง
อยู่ที่นี่รังแต่จะผุพัง
ไร้บ้านไร้หวังไร้หัวใจ

กลับบ้านกันเถอะที่รัก
บางคนทายทักความล่มสลาย
อีกไม่นานคงกลายเป็นความตาย
ในความหมายอันศิวิไลซ์แต่หลอกลวง

กลับบ้านกันเถอะแม่
ดินแดนที่แล้งแค้นความฝัน
มือบางคนปิดตาน้ำห้ามแบ่งปัน
ประกาศความเป็นเจ้าของซ้ำ...ในนามนักปกครอง

กลับบ้านกันเถอะพ่อ
พอเถอะพอการเดียดฉันท์
ด่าว่าลาวว่าพม่าว่าต่ำชั้น
รอซักวันคงจะกลับมาเข้าใจ

กลับบ้านกันเถอะเรา
อยู่ให้เขาสนตะพายทำไม
พวกเขาเลือกเผาประชาธิปไตยให้มอดไหม้
สุดท้ายได้แค่หายใจตามบัญชา

กลับบ้านเถอะวิญญาณ
จงอย่าลอยเจือจางในเมืองเขา
จงกลับบ้านที่มีโกฎิตระกูลเรา
ปล่อยให้เมืองมันเน่า เน่า และเน่าจนตาย!