กวีประชาไท: การทักทายยามเช้าของผู้ชราในยุคสมาร์ทโฟน

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

 

ตื่นมาส่งดอกไม้ทักทายก่อน
แล้ววงจรชีวิตก็วนซ้ำ
ทำเหมือนทุกวันที่เคยทำ
ใกล้ค่ำก็เตรียมตัวจัดที่นอน

โทรศัพท์หนึ่งเครื่องหล่อเลี้ยงร่าง
วันเวลาอ้างว้างไม่เหมือนก่อน
ไม่ค่อยมีเรื่องหลังให้คิดย้อน
ปัจจุบันค่อนข้างไร้สาระ

ไม่รวยไม่จนไม่หง่อมเฒ่า
เกษียณอยู่เงียบเหงาเหมือนเกะกะ
แก้เบื่อด้วยการเพียรส่องพระ
มวลสารธรรมะปะปนกัน

ไม่สูงส่งบริสุทธิ์ไม่หลุดพ้น
เป็นเพียงคนแก่เฒ่าเลยวัยฝัน
บ้านมีอยู่ข้าวมีกินทุกวัน
สังสรรค์กับเพื่อนบ้างเป็นครั้งคราว

ลูกโตแยกเรือนไปตามทาง
ทุกวันคือวันว่างที่เหน็บหนาว
แดดแจ่มฟ้าแจ้งเหงื่อพร่างพราว
แต่ละวันย่างก้าวเข้าใกล้ความตาย

ตื่นมาส่งดอกไม้ทักทายมิตร
สื่อสารใกล้ชิดมิตรสหาย
เป็นการบอกโลกอยู่กรายๆ
ว่าร่างกายวันนี้ยังอยู่นะ

ดอกไม้ยามเช้าส่งมาทัก
รู้จักไม่รู้จักก็ทักดะ
รอรุ่งเช้าส่งดอกไม้เหมือนเซ่อซะ
เพียงเพื่อจะให้รู้ว่ายังหายใจ

ส่งดอกไม้ซ้ำๆ วนเวียนซ้ำ
เพียงเพื่อย้ำว่าวันนี้ยังตื่นได้
หากหลายวันไร้ดอกไม้ส่งถึงใคร
ผู้ชราอาจตายไปอีกคนนะ 

 

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท