ดินน้ำลมไฟได้นัดประชุม มาเกาะกลุ่มทุ่มเทร่างเพื่อสร้างสรรค์
อยู่ภายใต้แรงโน้มถ่วงล่วงวารวัน มีตะวันพระจันทร์ดาวอยู่พราวพราย
ประคับประคองผองชนด้วยมนตรา โลกมายาสารพันนั้นแหวกว่าย
มอบอัตตาเป็นฐานะยากจะคลาย ให้เกิดร้ายหรือดีชี้บทเรียน
อัศจรรย์แห่งแรงโน้มถ่วงหมุนควงวน ดินน้ำลมไฟไม่ไหลหล่นจนแปลงเปลี่ยน
ร่วมทางช้างเผือกไปในวนเวียน ไม่หันเหียนเพี้ยนผันนิรันดร
แปลกแต่จริงสิ่งอัศจรรย์ที่สรรสร้าง หมุนวนวางทางชุมนุมเป็นกลุ่มก้อน
รอบดาวฤกษ์ลุกแดงแสงแรงร้อน พเนจรรอนแรมไปในจักรวาล
มีผองชนคนมาเกิดเปิดความเห็น เกิดประเด็นเป็นคู่สู้ต่อต้าน
มีศักดิ์ศรีดีชั่วมั่วมาตรฐาน ปรากฏการณ์ในสังคมขมหวานวน
จารึกวาระบรรลุสุธาชัย ล่วงลับไปไร้แรงโน้มถ่วงจะร่วงหล่น
อาจารย์ท่องทางช้างเผือกเลือกเยือนยล อย่าห่วงหนทางเก่าเศร้าสร้อยนัก
ปณิธานอาจารย์ยิ้มจะพิมพ์ใจ ประชาธิปไตยธงชัยหลัก
เป็นนักวิชาการชาวบ้านรัก เป็นที่พักจิบสุธารากหญ้าเอย.