ในนามของประเพณีสืบชีวิต
เนรมิตรเทศกาลสนานสนุก
ยิ่งมากมายก่ายกองท่วมนองยุค
เพื่อปลุก หรือกล่อม น้อมใจคิด

รื่นเริงการแสดงแข่งประชัน
ไฟแสงสีเสกสรรค์กันวิจิตร
ประกวดนางนพมาศงามเพลินพิศ
แนบเนียนสนิทดูสอดคล้อง

พระแม่คงคาตั้งตารอ
กระทงน้อยขอขมาแม่ผุดผ่อง
แต่ละใบแต่ละแบบล่องลำคลอง
อธิษฐานล้างเศร้าหมองที่ผ่านมา

พนมเทียนโบกไหวกลางสายน้ำ
พนมมือส่งตามงามเจิดจ้า
วิบไหวสะท้อนในสายธารา
วิบวามยามทัศนามาแต่ไกล

ข้ามคืนตื่นมาพบว่าแม่
ไม่มีใครเหลียวแล -แทบร้องไห้
ภาระต่อจากนี้เป็นของใคร
เราต่างทิ้งเอาไว้ให้คำนึง

เราทำหน้าที่คนไทยแท้
สืบประเพณีเก่าแก่ยืนยาวถึง
การดูแลแท้จริงอีกเรื่องหนึ่ง
เป็นเรื่องซึ่ง"ใครบางคน"เป็นคนทำ

ใครคนนั้นตกหล่นจากประเพณี
จากราตรีสีสันต์ที่เสพส่ำ
เหมือนไม่มีตัวตนให้จดจำ
แต่รับความเจ็บช้ำเต็มกำมือ

เรา และเขา...
เมื่อรุ่งเช้าฉายชัดจัดสารสื่อ
ท่ามเซ็งแซ่เสียงกล่าวขานเล่าลือ
ใครฉุดยื้อ ใครสาปส่ง ลงลำคลอง!