น้ำหลากท่วมอ่วมอกนายกพูด
มีปากเหมือนมีตูดพูดล่มเหลว
เป็นผู้นำน้ำเหนือโอบเหลือเอว
ปากลงเหวตกต่ำคำซ้ำเติม

ประเทศนี้มีผู้นำน่าขำกลิ้ง
เล่นเป็นลิงหลอกเจ้าเข้าสั่นเทิ้ม
ทั้งกิริยาท่าทางเป็นอย่างเดิม
มีแต่ลบไม่เพิ่มเสริมบทบาท

โคตรหดหู่ผู้นำตกต่ำตม
ไม่เหมาะสมตมใต้ใจแทบขาด
อยู่บันเทิงเถลิงถลำในอำนาจ
ประชาราษฎรนอนรอวันตาย

ประเทศชาติขาดวิ่นแผ่นดินดับ
แสนอาภัพอับจนทนฉิบหาย
อยู่ลำบากยากแค้นแดนเดียวดาย
ไม่เคยอายหงายกะลาดูฟ้าดิน

อนาถใจในชาติบทบาทนำ
การกระทำซ้ำเติมเหิมเกริมดิ้น
ประเทศชาติบาดหมางทางทำกิน
แทบหมดสิ้นเศรษฐกิจมืดมิดเมือง

อดทนใจไปถึงไหนคนในชาติ
มันประหลาดวิปริตผิดทุกเรื่อง
รัฐประหารผ่านไปไม่รุ่งเรือง
มันสิ้นเปลืองงบประมาณผลาญกัน

น้ำท่วมปากหลากบ่าประชาชน
ต้องอดทนข้นแค้นแสนสาหัสนั้น
พอยังคืนความสุขทุกคืนวัน
มัวเมามันขันแข่งแต่งตั้งไป

ดีแต่พล่ามถามหาสามัคคี
ปากเต็มขี้ฟันแย่ยังแถไถ
เอาพวกมากาฝากเด็กฝากใคร
ประชาธิปไตยวันไหนจะคืนมา