Submitted on Wed, 2017-11-29 12:01
อวสานตำนานรัก
บนกองซากเศษปรักหักสูญ
แผ่นดินแม่เลี้ยงมาแสนอาดูร
ไม่เคยเลยจะเทิดทูนแผ่นดินใด
เหลือแต่ถ่านขี้เถ้า
กับรอยยิ้มหม่นเศร้าหมองไหม้
กับชิ้นส่วนเศษกระดาษประกาศชัย
ที่ทุกใบเคลือบอาบคราบน้ำตา
เคยรักไม่คิดรบ
เคยสยบยอมให้เหยียดละเลียดล่า
น้ำใจเอย น้ำใจเจ้าอสุรา
มนุษย์ชาติไร้ค่าดุจหญ้าฟาง
จบสิ้นแผ่นดินทอง
ระฆังฤกษ์เพรียกร้องคำรามหง่าง
เมื่อเดือนดับนิราศฟ้า ดาราร้าง
หรือจำต้องทุบถางแผ่นดินตน
เบิกม่านตำนานรบ
ถมศพทำทางกว่าร่างหล่น
ยาจก คนเข็ญใจ ไพร่พล
จักสู้เพื่อ "แผ่นดินตน" จนแตกยับ