ในรายการสดของ The Standard ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ พูดชัดเจนเลยว่าเขาเห็นด้วยกับ “สิทธิ” นายทุนในการกดขี่สิทธิแรงงาน มันเป็นครั้งแรกที่เราได้รับความชัดเจนตรงนี้

เขาเล่าว่าในอดีตเมื่อสหภาพแรงงานในโรงงานไทยซัมมิทเรียกร้องโบนัสเท่าเทียมกับสำนักงานใหญ่ ธนาธร และบริษัทซัมมิทตัดสินใจปิดโรงงานและไล่คนงานทุกคนออก เพื่อสกัดกั้นไม่ให้มีการนัดหยุดงาน พร้อมกันนั้น ธนาธร อ้างว่าได้ “ทำตามกฏหมายแรงงาน” และแก้ตัวว่าเขาปฏิบัติ “อย่างเป็นธรรม” ต่อสหภาพแรงงาน

นอกจากนี้เราทราบจากข่าว “ประชาไท” ว่าบริษัทไทยซัมมิทอีสเทิร์น ซีบอร์ด ออโต้พาร์ท อินดัสตรี ได้สั่งเลิกจ้างงานคนงาน 50 คนในวันที่ 26 ธันวาคม 2549 เพราะได้ไปสมัครเป็นสมาชิกของสหภาพแรงงานฟอร์ดและมาสด้า ประเทศไทย และทางบริษัทเกรงว่าจะทำให้ลูกจ้างมีอำนาจต่อรองกับบริษัทมากขึ้นหากมีสหภาพแรงงานแบบนี้

ส่วนปัญหาที่ผมเคยพูดว่าเกิดกับลูกจ้างบริษัท “ซัมมิท” ธนาธร อธิบายว่าไม่เกี่ยวกับบริษัท “ไทยซัมมิท” ของเขา

ในแวดวงนักสิทธิมนุษยชนและนักสหภาพแรงงานสากล การปิดโรงงานที่กำลังจะนัดหยุดงาน ไล่คนงานออกหมด แล้วรับคนกลับมาทำงานเฉพาะในส่วนที่ยอมจำนนต่อบริษัท หรือการเลิกจ้างคนงานด้วยเหตุที่ต้องการสร้างสหภาพแรงงานที่เข้มแข็งมากขึ้น ถือว่าเป็นพฤติกรรมหน้าเลือดของนายทุนที่ต่อต้านสิทธิแรงงานอย่างชัดเจน มันเป็นนโยบายของพรรคการเมืองฝ่ายขวาทั่วโลกที่จะให้ความชอบธรรมกับพฤติกรรมแบบนี้

การอ้างของ ธนาธร ว่าเขาให้ความเป็นธรรม เพราะทำตามกฏหมายแรงงานไทย เป็นเรื่องที่ฟังไม่ขึ้น เพราะกฏหมายแรงงานไทยในปัจจุบันมันละเมิดสิทธิแรงงานไปในตัว ไม่เคยให้เสรีภาพเต็มที่ในการเคลื่อนไหว ก่อตั้งสหภาพ หรือเสรีภาพเต็มที่ในการนัดหยุดงานเลย กฏหมายนี้เป็นมรดกตกทอดจากยุคเผด็จการไทยในหลายสิบปี ที่ผ่านมาตั้งแต่ยุค สฤษดิ์ ธนะรัชต์

ธนาธร คงอยากแช่แข็งกฏหมายแรงงานให้อยู่ต่อแบบนี้

การอ้างว่า “ต้องปิดโรงงาน” เพื่อปกป้องกำไรของบริษัทตนเอง แสดงว่า ธนาธร ยืนอยู่เคียงข้างผลประโยชน์นายทุนและตรงข้ามกับผลประโยชน์ของคนทำงานธรรมดา นี่คือเรื่องชนชั้นอย่างชัดเจน

คำพูดแก้ตัวและพฤติกรรมของ ธนาธร พิสูจน์อย่างชัดเจนว่า “พรรคอนาคตใหม่” คงไม่ต้องการสร้างอนาคตใหม่ให้กับกรรมาชีพผู้ทำงาน อนาคตใหม่ของพวกนักการเมืองหน้าใหม่แบบนี้ จะไม่รวมถึงการเพิ่มสิทธิเสรีภาพให้กับคนส่วนใหญ่ จะไม่รวมถึงการลบผลพวงของเผด็จการทหารออกไปจากระบบแรงงานสัมพันธ์ และจะไม่ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการกำหนดอนาคตของตนเองของแรงงานจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นคนรุ่นใหม่อีกด้วย

ธนาธร มองว่าการเรียกร้องโบนัสของสหภาพแรงงานในโรงงานไทยซัมมิทในครั้งนั้นมัน “มากเกินไป” แต่เขาไม่ตรวจสอบตนเองและตั้งคำถามว่าเงินเดือนสูงของเขาเองมาจากการทำงานของใคร และทำไมเขาจะมี “สิทธิ์” ที่จะรับเงินเดือนสูงกว่าคนธรรมดาทั่วประเทศ

มันชวนให้ตีความได้ว่าพรรคอนาคตใหม่จะไม่สนับสนุนการเพิ่มอัตราค่าแรงทั่วประเทศให้คนทำงานสามารถมีชีวิตที่ดีได้เท่ากับพวกชนชั้นกลาง เพราะทุกอย่างต้องขึ้นกับเงื่อนไขการเพิ่มกำไรของกลุ่มทุน มันชวนให้ตีความได้อีกว่าพรรคนี้คงจะไม่สนับสนุนการเก็บภาษีในอัตราสูงจากเศรษฐีและกลุ่มทุนใหญ่ เพื่อสร้างรัฐสวัสดิการอีกด้วย

สรุปแล้วสำหรับ พรรคอนาคตใหม่ ของธนาธร มันเป็นไปไม่ได้เลยว่าจะเป็นความหวังสำหรับคนส่วนใหญ่ที่เป็นกรรมาชีพผู้ทำงาน

ที่มา: https://turnleftthai.wordpress.com