(5 ม.ค.2552) เมื่อเวลา 12.00น. ที่หน้าสถานทูตอิสราเอล กลุ่มคนซึ่งรวมตัวกันภายใต้ชื่อ "กลุ่มกวีและศิลปินอิสระ" จำนวน 25 คน อาทิ กฤช เหลือลมัย นักเขียนร่วมสมัย ฮาเมอร์ ซาลวาลา ศิลปินอิสระ รวมตัวกันเพื่ออ่านบทกวีและชูป้ายเขียนข้อความ "Holocaust in your hand" และ "Stop Killing" เพื่อประณามการกระทำของอิสราเอล

ซะการีย์ยา อมตยา สมาชิกของกลุ่มฯ กล่าวว่า ไม่เห็นด้วยกับการโจมตีปาเลสไตน์ของอิสราเอล วันนี้จึงมาเพื่อคัดค้านการกระทำดังกล่าวผ่านบทกวี

ลัดดา สงกระสินธ์ สมาชิกอีกคน กล่าวว่า ผู้คนอาจรับทราบข่าวนี้กันอยู่แล้ว แต่หลายคนอาจจะไม่ได้อ่านบทกวี จึงหวังว่า อาจมีบางช่วงของบทกวีที่ผู้คนที่เดินผ่านไปมาได้ฟังและนำไปคิดต่อ ทั้งนี้ เชื่อว่าการเรียกร้องให้ยุติการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ผ่านการอ่านบทกวีจะลึกซึ้งมากกว่าการเรียกร้องเฉยๆ เพราะเป็นการถ่ายทอดผ่านผู้ถูกกระทำ

ทั้งนี้ นอกจากการจัดกิจกรรมหน้าสถานทูตแล้ว ในช่วงค่ำวันเดียวกัน กลุ่มกวีและศิลปินอิสระได้จัดกิจกรรมอ่านบทกวี ที่ถนนข้าวสารด้วย

(บทกวีบางส่วน)

อิสราเอล จงฟังข้าฯ (Höre Israel โดย Erich Fried)(1974)

เมื่อพวกเราถูกไล่ล่า

ข้าฯ เป็นหนึ่งของพวกเจ้า

จะให้ข้าฯ เป็นเช่นนั้นต่อไปได้อย่างไร

ในเมื่อเจ้าได้กลายเป็นผู้ไล่ล่าเสียเอง

เจ้าโหยหาที่จะเป็น

เช่นชนชาติอื่น

ที่เคยฆ่าพวกเจ้า

มาบัดนี้เจ้าก็เป็นเช่นพวกเขาไปเสียแล้ว

เจ้ามีชีวิตยืนยาวมาเกินกว่า

พวกที่โหดร้ายต่อเจ้า

แล้วความโหดร้ายของคนเหล่านั้น

ได้เข้ามาสิงอยู่ในตัวเจ้ากระนั้นหรือ

เจ้าออกคำสั่งต่อผู้ที่พ่ายแพ้ว่า

"ถอดรองเท้าเสีย"

เจ้าขับไล่เขาเหล่านั้นราวกับ

เป็นแพะรับบาปออกไปยังทะเลทราย

ออกไปสู่สุเหร่าแห่งความตายอันกว้างใหญ่

ให้ผืนทรายเป็นเครื่องรองเท้า

แต่พวกเขากลับมิยอมรับบาป

ที่พวกเจ้าต้องการจะยัดเยียดให้

รอยจารึกของเท้าเปล่า

บนทะเลทราย

จะคงอยู่นานกว่าร่องรอย

ระเบิดและรถถังที่เจ้าได้ทิ้งเอาไว้

(แปลไทยโดยเจตนา นาควัชระ)