กลุ่มอนุรักษ์แม่รำพึง กลุ่มอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมบ้านกรูด รวมทั้งตัวแทนชาวบ้านจากอำเภอบางสะพาน ร่วมกันยื่นหนังสือร้องเรียนที่ ศูนย์ประสานงานชุมชนและรับเรื่องร้องเรียนของบริษัทในเครือสหวริยา  ให้ชี้แจงเรื่องข้อสงสัย-ผลกระทบสิ่งแวดล้อม 8 ข้อภายใน 15 วัน

 

ภาพที่แนบมาด้วยในแถลงการณ์   ต. แม่รำพึง อ. บางสะพาน จ. ประจวบคีรีขันธ์                                                               วันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2552   เรื่อง      ขอให้ผู้บริหารศูนย์บริหารจัดการและส่งเสริมสิ่งแวดล้อมในเครือสหวิริยาตอบข้อข้องใจของ ชาวบ้านที่มีส่วนได้เสียโดยรอบโครงการโรงถลุงเหล็กภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ยื่นหนังสือ เรียน      ผู้บริหารศูนย์บริหารจัดการและส่งเสริมสิ่งแวดล้อมในเครือสหวิริยา   สิ่งที่ส่งมาด้วย รูปคราบเขม่าในทะเลที่นักท่องเที่ยวเก็บภาพได้จากบริเวณหน้าท่าเรือน้ำลึก               ความอุดมสมบูรณ์ของอ่าวแม่รำพึง ประชาชนในพื้นที่ย่อมรู้ดีว่ามีมาช้านานเนื่องจากมีสภาพภูมิประเทศที่เอื้อและเหมาะสมแก่การดำรงชีพของสัตว์ชนิดต่างๆ คือ มีทั้งอาหาร และบ้านที่เหมาะสมนั่นคือ มีเขาแม่รำพึงเป็นส่วนที่กันกระแสลมแรง ทำให้กระแสน้ำมีความเหมาะสมแก่สัตว์วัยอ่อนที่ยังไม่มีความแข็งแรง ส่วนอาหารของสัตว์น้ำวัยอ่อนจำนวนมาก ซึ่งก็คือ แพลงตอน ที่มีถิ่นกำเนิดมาจากป่าพรุแม่รำพึง โดยมีการลำเลียงอาหารของสัตว์น้ำวัยอ่อนนี้มาตามลำคลองแม่รำพึงและออกสู่ทะเลที่อ่าวแม่รำพึงนั่นเอง จึงเป็นสาเหตุที่สำคัญที่อ่าวแห่งนี้มีความอุดมสมบูรณ์ไปด้วยสัตว์น้ำนานาชนิด แม้ว่าในปัจจุบันความอุดมสมบูรณ์จะลดน้อยถอยลงไปบ้าง เนื่องมาจากการตัดสินใจที่ผิดพลาดของรัฐบาลที่มีการส่งเสริมอุตสาหกรรมเหล็กกลางน้ำให้เกิดในพื้นที่อำเภอบางสะพานซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความพรั่งพร้อมและสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติเป็นอย่างมาก แต่กระนั้นก็ยังถือว่าอุตสาหกรรมที่มีอยู่แล้วในอำเภอบางสะพาน ถือว่าเป็นอุตสาหกรรมที่มีมลพิษไม่มากนักเนื่องจากใช้น้ำมันเตา ซึ่งถือว่าเป็นเชื้อเพลิงที่มีคุณภาพและมลพิษไม่มากนัก แต่ก็ต้องยอมรับว่ามีผลกระทบเกิดขึ้นจริงในอำเภอบางสะพานโดยเฉพาะหลังจากที่มีการเปลี่ยนคุณภาพของน้ำมันเตาให้มีคุณภาพต่ำลงเนื่องจากเป็นการลดต้นทุนก็ตาม เช่น ประชาชนกว่าร้อยละ 80 ต้องซื้อน้ำเพื่อการบริโภค อาชีพวางอวนกุ้งแชบ๊วยล่มสลาย(จากการมีท่าเรือและทำให้เกิดการเปลี่ยนทิศทางของกระแสน้ำ) อาชีพเลี้ยงปลาในกระชังในคลองแม่รำพึงสูญสิ้นเนื่องจากสภาพน้ำในคลองไม่เหมาะที่จะเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำที่มีความอ่อนไหวอีกต่อไป             โดยเฉพาะในปัจจุบันที่มีการพบฉลามวาฬว่ายเข้ามาหากินบริเวณชาวฝั่งทะเลด้านหาดหนองมงคล, หาดดอนสำราญจนถึงหาดแถบท่ามะนาวนั้น ทางกรรมการผู้จัดการ บริษัท ท่าเรือประจวบ จำกัด (บริษัทในเครือฯ) ได้ออกมาให้สัมภาษณ์ทางสื่อสิ่งพิมพ์ว่า การพบฉลามวาฬถือว่าทะเลที่อ่าวแม่รำพึงมีความสมบูรณ์ดีแม้มีอุตสาหกรรมมากว่า 20 ปี และมั่นใจว่าหากมีการก่อสร้างท่าเรือส่วนต่อขยาย รวมถึงโรงถลุงเหล็กก็จะไม่มีผลกระทบเช่นเดียวกัน             จากข่าวที่ทางนายสมศักดิ์ ได้ให้สัมภาษณ์นั้นพวกเราชาวบ้านในพื้นที่ ต.แม่รำพึง อ. บางสะพาน จึงขอเรียนถาม ท่านผู้บริหารศูนย์บริหารจัดการและส่งเสริมสิ่งแวดล้อมในเครือสหวิริยา ให้ตอบข้อสงสัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับโรงงานอุตสาหกรรมในพื้นที่ทั้งที่มีอยู่และที่กำลังผลักดันให้เกิดขึ้นใหม่แก่ชาวบ้านเป็นข้อๆดังต่อไปนี้   1.         เรื่องการบุกรุกที่สาธารณะทั้งของโรงงานในเครือฯที่มีอยู่เดิม ไม่ว่าจะเป็นบริเวณ ท่าเรือ , บริเวณ หนองนกกระเรียน, หนองสาคร ฯลฯ และที่ตั้งโรงถลุงเหล็ก(ป่าพรุแม่รำพึง)            2.         ถนนเส้นท่าเรือที่ตัดเข้ามาที่โรงงานในเครือฯ ซึ่งเป็นสาเหตุที่สำคัญของปัญหาน้ำท่วมที่บาง- สะพาน จะมีการดำเนินการแก้ปัญหาอย่างไรทั้งที่มีการแนะนำการแก้ปัญหานี้มาหลายปีแล้ว 3.         ให้เปิดเผยข้อมูลการใช้เชื้อเพลิงของโรงงานเดิม และโรงถลุงเหล็กรวมถึงสารเคมีต่างๆที่ต้องใช้ในกระบวนการผลิต และจำนวนปล่องควันและปล่องไฟที่จะต้องมีในโรงถลุงเหล็ก 4.         กองเครื่องจักรเก่าบริเวณบ้านท่าขาม และวนอุทยาน คือเครื่องจักรไฮเทคโนโลยีของโรงถลุงเหล็กใช่หรือไม่ และถ้าไม่ใช่เครื่องจักรเหล่านั้นมีไว้เพื่อทำอะไร 5.         เหตุใดจึงมีพนักงานในกลุ่มเหล็กบางสะพาน (นายสักรินทร์ สังข์แดง) มาเป็นแกนนำในการคัดค้านการประกาศพื้นที่ชุ่มน้ำป่าพรุแม่รำพึง ทั้งที่บริษัทในเครือฯ มักมีการโฆษณาตลอดเวลาว่าต้องการรักษาและดูแลสิ่งแวดล้อมร่วมกับประชาชนในพื้นที่ ซึ่งการขึ้นทะเบียนป่าพรุแม่รำพึงให้เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระดับชาตินั้น ถือเป็นการดูแลและรักษาแก้มลิงธรรมชาติและแหล่งอาหารที่สำคัญของสัตว์น้ำวัยอ่อนอย่างยั่งยืนและเป็นสิ่งที่ควรสนับสนุนเป็นอย่างยิ่ง 6.         เหตุใดบริษัทในเครือฯจึงมักใช้กฎหมายในการจัดการประชาชนที่ต้องการตรวจสอบโรงงานในเรื่องมลพิษ ดังในกรณีที่มีชาวบ้านนำน้ำทิ้งจากโรงงานของบริษัทในเครือฯเพื่อไปให้นักวิชาการตรวจสอบคุณภาพน้ำทางบริษัทฯก็มีการแจ้งความเพื่อดำเนินคดีแก่ชาวบ้านทันทีในข้อหาลักทรัพย์ แบบนี้ถือว่าบริษัทในเครือฯมีธรรมาภิบาลหรือไม่เพราะหนึ่งในหลักธรรมาภิบาลคือ โปร่งใส ตรวจสอบได้ 7.         ชาวบ้านต้องการคำอธิบายเรื่องคราบเขม่าที่นักท่องเที่ยวที่ลงเรือจะไปเกาะทะลุบังเอิญถ่ายภาพเก็บไว้ได้บริเวณหน้าท่าเรือน้ำลึกของบริษัท ท่าเรือประจวบ จำกัด 8.         ตามที่นายสมศักดิ์ (กก.ผจก.บริษัทท่าเรือประจวบ) กล่าวว่าจะมีการจัดตั้ง “เครือข่ายเฝ้าระวังและช่วยเหลือสัตว์ทะเลหายาก” ชาวบ้านอยากทราบถึงวิธีการในการจัดตั้ง, เป้าหมายของเครือข่ายฯดังกล่าว และบุคคลใดที่มีสิทธิรับเลือกเป็นเครือข่ายฯดังกล่าว             ซึ่งในความเป็นจริงทางบริษัทในเครือไม่มีความจำเป็นในการจัดตั้งเครือข่ายดังกล่าว เนื่องจากในปัจจุบันทางกลุ่มอนุรักษ์แม่รำพึงได้เป็นสมาชิกของ “เครือข่ายอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมชายฝั่งทะเล” ซึ่งขึ้นกับสถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน(องค์การมหาชน) ภายใต้การดูแลของกระทรวงการพัฒนาการสังคมและความมั่นคงของมนุษย์มาตั้งแต่ต้นปี 2552 แล้ว               และพวกเราในนามของชาวบ้านอำเภอบางสะพานขอเรียนท่านผู้บริหารศูนย์บริหารจัดการและ ส่งเสริมสิ่งแวดล้อมในเครือสหวิริยา ว่า การใช้เม็ดเงินหว่านลงในพื้นที่อำเภอบางสะพานไม่ว่าจะเป็น ในทางใดไม่ได้เป็นการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมของบางสะพานได้ แต่ความจริงใจ ความซื่อสัตย์และการ ยอมรับความจริงว่าพื้นที่อ.บางสะพานไม่เหมาะสำหรับอุตสาหกรรมเหล็กต้นน้ำรวมถึงอุตสาหกรรม เหล็กต่อเนื่อง คือการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมและปัญหาความขัดแย้งในชุมชนได้อย่างแท้จริง                 จึงเรียนมาเพื่อให้ทางผู้บริหารศูนย์ฯตอบข้อสงสัยทุกข้อเป็นลายลักษณ์อักษรภายใน 15 วัน นับ แต่วันได้รับหนังสือ   ขอแสดงความนับถือ ตัวแทนชาวบ้านอำเภอบางสะพาน