1 พฤษภาคม คือ วันกรรมกรสากล ปกติแล้ววันนี้เป็นวันที่พวกเราเหล่าผู้ใช้แรงงาน อันเป็นประชากร 99 เปอร์เซ็นต์ของประเทศจะได้มาทบทวนถึงสิทธิสวัสดิการ สภาพการจ้าง การกดขี่ต่างๆ ที่พวกเราประสบจากนายจ้างและชนชั้นนำตลอดปีที่ผ่านมา และเป็นวันที่เรียกร้องให้พวกเรามีชีวิตที่ดีขึ้น ผ่านการทวงคืนสภาพการจ้างงานที่เป็นธรรม

.

แต่ในปีนี้ (และปีที่ผ่านมา) เราไม่เพียงถูกกดขี่ในสถานประกอบการเท่านั้น เรายังถูกกดขี่ กีดกัน และถูกทอดทิ้งให้ตาย จากรัฐบาลที่ไม่สามารถควบคุมโรคระบาดโควิด-19 และไม่สามารถพยุงเศรษฐกิจภาพรวมของประเทศให้พวกเราลืมตาอ้าปากได้

.

พวกเราบางคนตกงาน เป็นหนี้สิน บางคนจำต้องฆ่าตัวตายเพื่อหวังว่าโลกหน้าจะมีชีวิตที่ดีขึ้น บางคนตายอย่างโดดเดี่ยวในที่พัก อย่าว่าแต่วัคซีน แม้กระทั่งสิทธิเข้าถึงการตรวจโรคโควิดยังไม่ได้รับ ส่วนพวกเราที่ยังอยู่ถูกป้ายสีว่าเป็นชนชั้นพาหะนำโรค เป็นแหล่งแพร่เชื้อ เพราะไม่สามารถทำงานอยู่บ้าน (work from home) ไม่มีเงินซื้อหน้ากากใส่ หรือไม่ได้เป็นอภิสิทธิชนคนใหญ่โต ที่สามารถพ้นผิดลอยนวลทุกครั้งที่ทำให้เกิดคลัสเตอร์ใหม่ อย่างสนามมวย นโยบายรับนักท่องเที่ยวต่าฃงขาติ หรือสถานบันเทิงได้

.

เครือข่ายแรงงานเพื่อสิทธิประขาชน ในนามแรงงานที่ได้รับความเดือดร้อน ขอยืนยันว่า "เราจะไม่หยุดเคลื่อนไหวในวันแรงงาน" แม้ชนชั้นนำพยายามใช้โควิดเป็นข้ออ้างขัดขวางการใช้สิทธิเสรีภาพของเรา

.

เราขอยืนยันจะจัดเสวนาออนไลน์ "ถึงเวลาแล้วที่ประชาชนต้องได้รับวัคซีน (ที่มีคุณภาพ)" ในวันที่ 30 และยืนยันว่าเราจะจัดปราศรัย #แสดงเจตนารมณ์ หน้าทำเนียบรัฐบาล ในวันที่ 1 พฤษภาคม เวลา 09:00 น.