เมื่อเรามองศาสนาจากสายตาปัจจุบัน ซึ่งมักสะท้อนจากความเชื่อตามการตีความของบรรดานักเผยแผ่ศาสนา ย่อมจะเห็นการแยกศาสนาออกจากอำนาจและความรุนแรง ทำนองว่าศาสนาที่แท้จริงนั้นคือคำสอนอันเป็น “แก่นแท้” ที่สอนให้เราเป็นคนดี มีศีลธรรม มีความเมตตากรุณา มีปัญญารู้แจ้งสัจธรรม ละกิเลส มีอิสรภาพทางจิตวิญญาณ เข้าถึงนิพานและพระเจ้า

บทความนี้ปรับปรุงเพิ่มเติมจากการอภิปรายของผู้เขียนในงานเสวนาเนื่องในโอกาสครบรอบ 60 ปี ศ.ดร.เกษียร เตชะพีระ ในหัวข้อ “รัฐศาสตร์สไตล์เกษียร: ครูกับศิษย์”  วันเสาร์ที่ 27 ตุลาคม 2018  ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แม้เนื้อหาจะเน้นไปทางความสัมพันธ์ระหว่างผู้เขียนและเกษียร แต่มีบางส่วนที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ต่อผู้สนใจโดยทั่วไป จึงขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ 

ทุกอาชีพในอเมริกา ต้องโดนตรวจสอบทรัพย์สิน ไม่เว้นแต่อาชีพตุลาการในระดับต่างๆ ที่ต่างก็ล้วนมีที่มาซึ่งยึดโยงกับประชาชน คือผ่านสนามเลือกตั้งเช่นเดียวกับนักการเมืองทั่วไป ในระบบอเมริกัน ภาพของความเป็นนักการเมืองกับตัวแทนของวิชาชีพแขนงต่างๆ จึงแยกไม่ออก เพราะนักการเมือง คือประชาชนแม้จะเป็นในนามของตัวแทนก็ตาม

มหาวิทยาลัยทั่วประเทศออกมาโวย ประกาศ ปปช.ฉบับใหม่ บังคับกรรมการสภามหาวิทยาลัยต้องแจ้งบัญชีทรัพย์สิน จะทำให้กรรมการลาออกนับร้อยคน จนรัฐบาลต้องส่งมืออภินิหารทางกฎหมาย วิษณุ เครืองาม ไปคุยกับประธาน ปปช. เพื่อหาทางออกให้ ที่จริงไม่ใช่แค่กรรมการสภามหาวิทยาลัย บอร์ด สปสช.ก็ลาออกไปแล้ว 4 คน เพราะประกาศฉบับนี้ครอบคลุมทุกหน่วยงานองค์กรของรัฐ มหาวิทยาลัย แบงก์ชาติ ก.ล.ต. กกพ. กสทช. กองทุน และองค์การมหาชนต่าง ๆ