ชาวสิงคโปร์เหมารถบัส 4 คันข้ามฟากมายะโฮร์ บารู ประเทศมาเลเซีย เพื่อชมภาพยนตร์ต้องห้าม เรื่องราวของนักการเมืองฝ่ายซ้ายสิงคโปร์ที่หนีการปราบปรามช่วงทศวรรษที่ 1960 และต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ในประเทศเพื่อนบ้าน บางรายหันมาเปิดโรงงานบะหมี่และแผ่นเกี๊ยวอยู่หาดใหญ่  

  มองเห็นกรงเหล็ก ทอถักเกลียวแกร่งกร้าวหลากราตรี พินิจปวดร้าว ฤทัยห้าวหดหู่โหยหาเยื่อบุอารมณ์เศร้า สะท้านร้าว สะอึกระอาวกวนคิดสุมกลุ้มอุรา จิตรา หลงพนาไพร มืดมนดั่งเมฆหมอก พายุหมุนทะมึนพร่าเพียงแค่คืบศอกวาไขว่คว้า หาเคว้งสัมผัสได้ยิ่งดิ้นยิ่งลื่นลงหลุมเลนลึก ฮะเฮือกแทบขาดใจบุญกรรมมีจริงหรือไม่ สร้างไว้ใยไม่เคยเหลียวแล คิดถึงคำพ่อบอก อย่าถูกโดนหลอกจากความโลภสงครามสิ้น คอยนับศพ นักรบย่อม ต้องมีแผลคิดสู้เพื่อศักดิ์ ย่อมเสี่ยง เพื่อชาติพันธุ์ ชีวิตย่อมผันแปรลูกเอยอย่าท้อแท้ หลับเถิดยามรุ่งสางจางปางมี

“ทางนี้ โว้ โว้” เสียงตะโกนลงมาจากชั้นสี่ของตัวตึก ยังไม่ทันที่เราจะก้าวขาออกจากรถ“อ้าว” ใครล่ะนี่ “พี่สนอง หรือพี่สมศักดิ์ แล้วอีกคนล่ะ” เราตะโกนตอบ“ภาณุพงศ์ สารคาม ครับ”“กินข้าวละยัง แม่ไอ้เป๊กและพวกเรามาถึงกรุงเทพแล้ว แต่ยังไม่ทันถึงนี้ คนขับง่วงนอน เดี๋ยวมา”“ยังไม่ได้กินไรเลย” แปดโมงกว่าแล้ว ทำไมยังไม่ได้กินข้าวเช้า เราเดินตรงไปสั่งข้าวกล่อง กระเพรา ไข่ดาว หกกล่อง ก่อนจะเดินไปหน้าตึก ได้ยินใครตะโกนลงมาอีก “พี่...” อ้าว ไอ้เป๊ก ที่เราเรียกมันว่าไอ้อ้วน หญิงหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่เช้าอังคาร ที่ 29 กรกฎาคม“แม่กำลังมานะ มากินไร รองท้องก่อน”

3 ก.ค.2557 ตั้งแต่เมื่อเวลา 14.35 น. สมบัติ บุญงามอนงค์ หรือ บก.ลายจุด เอ็นจีโอนักกิจกรรม ซึ่งเพิ่งได้รับการประกันตัวที่ สภ.ร้อยเอ็ด เมื่อวันที่ 1 ก.ค.ที่ผ่านมา หลังถูกจับกุมตั้งแต่เมื่อวันที่ 5 มิ.ย. ทวีตผ่าน @nuling เล่าประสบการณ์ในเรือนจำพิเศษกรุงเทพ โดยระบุว่า เขาได้พบกับผู้ต้องขังทั้งคนเสื้อแดงและเสื้อเหลือง ซึ่งรวมถึง "มือปืนป๊อบคอร์น" ด้วย ชี้ไม่ว่าคนเสื้อแดงหรือเสื้อเหลือง ไม่ใช่อาชญากร เพียงแต่มีชุดความคิดของตนที่เชื่อว่าถูกต้อง