หนึ่งในสาเหตุสำคัญที่ทำให้เหตุการณ์ 6 ตุลา 2519 เป็นที่รู้จักและอยู่ในความทรงจำของเราคือ พฤติกรรมที่โหดร้ายทารุณอย่างเหลือเชื่อในวันนั้น จนถึงวันนี้ เราคงได้เห็นภาพความโหดร้ายครั้งนั้นพอสมควรแล้ว แต่เรามักเข้าใจผิดว่าการกระทำอันน่ารังเกียจน่าขยะแขยงทั้งหลายเป็นสาเหตุให้คนเหล่านั้นเสียชีวิต

ญาติมิตรของแรงงานก่อสร้างเส้นทางรถไฟสายมรณะ กลับมาที่กาญจนบุรีอีกครั้งเพื่อย้อนรอยความทรงจำที่ถูกหลงลืมในวาระครบ 75 ปีโครงการหฤโหดของจักรวรรดิญี่ปุ่นยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ด้านตัวแทนกลุ่มศึกษาทางรถไฟสายมรณะจากมาเลเซียหวังให้เกิดการจดจำคนงานเอเชียที่มาสร้างทางรถไฟจำนวนมาก ขณะที่ทุกนี้มีแต่การจดจำและกล่าวขานรำลึกถึงเชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ไทย และญี่ปุ่นเท่านั้น

พาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์หน้าแรก แสดงให้เห็น “ก่อนความเคลื่อนไหวจะปรากฏ”ที่มา: หนังสือพิมพ์ชาติไทยวันจันทร์ วันจันทร์ที่ 7 กรกฏาคม พ.ศ. 2501

รองประธานมูลนิธิปรีดี พนมยงค์ ชี้สังคมไทยต้องเรียนรู้อดีตและศึกษาประวัติศาสตร์เป็นบทเรียนเพื่อก้าวข้ามพ้นความขัดแย้งและวิกฤตการณ์ทางการเมืองในอนาคตรวมทั้งการแก้ปัญหาต่างๆ ด้วยยึดมั่นแนวทางสันติวิธีเพื่อหลีกเลี่ยงความรุนแรงนองเลือด การทำลายประชาธิปไตยด้วยการรัฐประหารเพื่อแก้ปัญหาคอร์รัปชันไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้จริง และยังไปทำลายกลไกตรวจสอบถ่วงดุล ทำลายการมีส่วนร่วม ปิดกั้นเสรีภาพทางวิชาการและเสรีภาพสื่อมวลชนในการวิพากษ์วิจารณ์ ทำให้การแก้ปัญหาการทุจริตคอร์รัปชันมีความยากลำบากมากยิ่งขึ้น