หลังเกิดเหตุจลาจลที่กลุ่มชาวพุทธสายหัวรุนแรงบุกทำลายบ้านเรือนของชาวมุสลิมจนมีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 2 ราย กลุ่มพระสงฆ์สายกลางและนักกิจกรรมบางส่วนร่วมกันเดินขบวนประณามการก่อจลาจลเหล่านี้ และมีพระจำนวนหนึ่งเดินทางไปร่วมพิธีกรรมช่วงวันศุกร์เพื่อแสดงความกลมเกลียวกับชาวมุสลิม  

  เมื่อต้นเดือนมิถุนายนได้มีโอกาสไปเยือนศรีลังกาเพื่อร่วมการประชุมวิชาการเกี่ยวกับการสร้างสันติภาพในเอเชีย (Peacebuilding in Asia)[1] และไปศึกษาเกี่ยวกับความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลศรีลังกาและกลุ่ม LTTE (The Liberation Tigers of Tamil Eelam) ซึ่งในขณะนี้เรียกได้ว่าเป็นช่วง "หลังความขัดแย้ง" (post-conflict)  มีบทเรียนหลายอย่างที่อาจจะเป็นประโยชน์ในการทำความเข้าในเรื่องภาคใต้  เลยอยากจะนำมาเล่าสู่กันฟัง

ดาเนียล บอลาซส์ ผู้ศึกษาด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศจากมหาวิทยาลัยในเซียงไฮ้ ประเมินโครงการ "หนึ่งแถบ หนึ่งเส้นทาง" (BRI) ของจีนที่ทำกับศรีลังกา โดยที่ก่อนหน้านี้ศรีลังกาต้องพึ่งพาจีนอย่างมากในสมัยผู้นำคนเก่าที่ทำให้ประเทศอื่นๆ ไม่อยากคบค้าสมาคม แต่ในปัจจุบันประชาชนศรีลังกาก็ประท้วงต่อต้านโครงการจากจีนอย่างหนัก    

  นักวิจัยท่านหนึ่ง ตั้งข้อสังเกตว่า มีความเคลื่อนไหวของพระภิกษุในประเทศพุทธเถรวาทสามแห่ง ที่นำการต่อต้านมุสลิมเหมือนกัน คือในศรีลังกา, พม่า และไทย เฉพาะในพม่าและไทยนั้นมีการติดต่อสื่อสารระหว่างกันด้วย เพราะมีพระทางเหนือพากันเดินทางไปพบปะพระวีรสุในพม่า ในขณะที่พระวีรสุเองก็ได้รับนิมนต์จากองค์กรทางศาสนาของไทยให้เดินทางเข้ามา และได้รับถวายรางวัลอะไรสักอย่างจากองค์กรพุทธของไทย