ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดใจอันใดที่ปรากฏกระแสข่าวการยุบองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นออกมาในระยะหลังนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการยุบ อบจ. เพราะในประวัติศาสตร์การเมืองการปกครองของไทยนั้น เมื่อใดก็ตามที่มีกระแสเลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัดขึ้นมา กระแสของการยุบองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะถูกปลุกขึ้นมาต่อกรเมื่อนั้น

ประชาธิปไตยทางตรงในชุมชนเพื่อปกป้องทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่น กรณีตัวอย่างข้อบัญญัติตำบลเขาหลวง การยกระดับการต่อสู้เพื่อปกป้องถิ่นฐาน ตามวิถีทางประชาธิปไตยทางตรง ด้วยอำนาจหน้าที่ตามกฎหมายในการออกมาตรการควบคุมการใช้ทรัพยากรในท้องถิ่นอย่างยั่งยืน    

รายงาน “ถ่ายโอนสถานีอนามัย สู่ อปท.” บทเรียนและข้อเสนอ จาก HSRI Forum ปีที่ 1 ฉบับที่ 2 ประจำเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2555 พบสิ่งที่กังวลคือ "ความกลัว" ทัศนคติที่กลัวไปเองว่า อบต.จะบริหารไม่ได้    แกะรอย “ถ่ายโอนสถานีอนามัย” สู่ท้องถิ่น   แม้ว่ารัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยปี 2540 และ ปี 2550 จะมีบทบัญญัติเกี่ยวกับการกระจายอำนาจการปกครองจากส่วนกลางสู่ส่วนภูมิภาค รวมทั้งมีพระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจแล้ว แต่รูปธรรมความก้าวหน้าของการกระจายอำนาจยังปรากฏให้เห็นได้น้อยมาก โดยเฉพาะในด้านสุขภาพ