จดหมายน้อยถึงเพื่อน ๆ  ข้าพเจ้าคิดเรื่องนี้มาหลายเดือนเต็มที ว่าเราต้องคุยกันอย่างน้อยกับเพื่อน ๆ ในเอฟทีเอวอช แต่การเจอะเจอหน้าตาแล้วคุยกันเป็นเรื่องยากขึ้นทุกทีสำหรับเรา จึงขออนุญาตใช้วิธีนี้ หวังว่าจะสื่อสารกันให้ได้ใจความความคิดครบถ้วน บนพื้นฐานที่ยังเชื่อมั่นว่าเพื่อน ๆ ต่างมุ่งหวังการเปลี่ยนแปลงสังคมที่เป็นธรรม ยุติธรรม โดยไม่มีสิ่งใดแอบแฝง  อยากจะเริ่มที่สิ่งที่เราคิดว่าเราเห็นตรงกันอย่างน้อยสองเรื่อง 

  ขออนุญาตเดาใจว่า พลเอกประยุทธ์    จันทร์โอชาคงไม่ชอบคำว่า “เผด็จการ” ซึ่งถือได้ว่าเป็นคำไม่ค่อยสุภาพในศตวรรษที่ 21 เช่นเดียวกับคำว่า"ปฏิวัติ" หรือ "รัฐประหาร"  เป็นแน่ นายกรัฐมนตรีคนที่ 29 น่าจะพอใจกับคำเรียกอื่นแทนอัตลักษณ์ของตัวท่านอย่างเช่น "นักปกครองผู้เด็ดขาด" หรือ "ผู้รับใช้บ้านเมืองที่ร้องขอ (บังคับ)ให้ประชาชนยอมสละเสรีภาพเพื่อให้บ้านเมืองเข้าสู่ภาวะปกติ (ซึ่งจะมีเมื่อไรก็ไม่ทราบ) "  หรืออะไรก็ได้ที่ไม่มีคำว่าเผด็จการเจือปนอยู่เป็นอันขาด ดังจะดูได้จากพฤติกรรมหนึ่งที่ท่านทำในสิ่งที่เผด็จการไม่ค่อยทำได้แก่การกล่าวคำโทษและการไหว้นักข่าว

18 ก.ย. 2557 - 30 นาทีกับ ปาฐกถานิธิ เอียวศรีวงศ์ ในงานเสวนา 'ห้องเรียนประชาธิปไตย ตอนที่ 2' 'การล่มสลายของเผด็จการในต่างประเทศ' ที่ใต้ถุนอาคารเรียน บร.2 ม.ธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต จัดโดย LLTD ทั้งนี้นิธิได้ปาฐกถาเป็นเวลา 30 นาที ก่อนที่ผู้จัดงานและวิทยากรได้ถูกเชิญตัวไปสถานีตำรวจ

  ประวัติศาสตร์การเมืองโลกได้พิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่า ไม่มีทางที่ประชาธิปไตยจะงอกเงยมาจากการปกครองในระบอบทหารอย่างแน่นอน ความเสมอภาคทางเพศก็เช่นกัน มันจะงอกออกมาจากการปกครองในสังคมที่ไร้ซึ่งเสรีภาพของปัจเจกชนและความเสมอภาคของสังคมได้อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปกครองในระบอบทหารที่อุดมไปด้วยวิธีคิดแบบสังคมชายเป็นใหญ่ ที่ยังมีภาพของการมองผู้หญิงเป็นเพียงวัตถุทางเพศอยู่เรื่อยมา จะช่วยให้สังคมเรามีความเสมอภาคทางเพศได้ก็คงจะเป็นเรื่องแปลก