บางท่านอาจเห็นวิสาหกิจขนาดใหญ่ๆ ทำบุญทีมหาศาล เอสเอ็มอีคง "เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง" ไม่ไหว  แต่จริงๆ พวกวิสาหกิจใหญ่ๆ หลายแห่ง นอกจากจะไม่ได้ทำดีจริงแล้ว ยังเป็นตัวโกง!?!           ผมในฐานะที่เป็นกรรมการหอการค้าไทย สาขาจรรยาบรรณ และสาขาเศรษฐกิจพอเพียง เป็นผู้เขียนหนังสือ "CSR ที่แท้" ซึ่งตีพิมพ์แล้วหลายครั้ง และเคยบรรยายในหลักสูตรนิติศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต ด้าน Soft Laws ที่นิด้า  ขอวิพากษ์เรื่อง CSR ของวิสาหกิจขนาดใหญ่           

  นโยบายของดร.สมคิด อาจไม่ใช่ทางออกของประเทศ แต่อาจทำให้ประเทศไปสู่หุบเหวแห่งความหายนะ  การปล่อยกู้ในชนบทในภาวะที่การค้าฝืดเคือง จะได้ผลจริงหรือไม่ การผ่อนคลายกฎการอำนวยสินเชื่อของสถาบันการเงิน อาจทำให้สถาบันการเงินพักอีกรอบเช่นปี 2540

ขณะนี้ประเทศไทยกำลังอยู่ในระหว่างขั้นตอนการทำให้มีรัฐธรรมนูญ  ผมในฐานะประชาชนคนหนึ่งจึงขอเสนอความเห็นโดยสุจริต (ไม่ได้ชื่นชมหรือต่อต้านร่างของทางราชการ) ต่อการมีรัฐธรรมนูญ  ถ้าเป็นไปได้ ผมขออนุญาตเสนอให้มีมาตราต่อไปนี้ในรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ มาตรา 1  บุคคลผู้เป็นข้าราชการ พนักงาน หรือลูกจ้างของหน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ หรือรัฐวิสาหกิจ หรือของราชการส่วนท้องถิ่นและเจ้าหน้าที่อื่นของรัฐ มีหน้าที่รับใช้ประชาชน สำนึกในพระคุณของประชาชน ดำเนินการให้เป็นไปตามกฎหมายเพื่อรักษาประโยชน์ส่วนรวม อำนวยความสะดวก และให้บริการแก่ประชาชน

มาร่วมกันสร้างสำนึกรู้คุณและรับใช้ประชาชน ให้เกิดขึ้นในหมู่นักเรียน นักศึกษาและข้าราชการทุกหมู่เหล่า เพื่อจะได้ไม่ทรยศ คดโกงประชาชน ด้วยความตระหนักรู้ด้านค่าใช้จ่ายทางการศึกษาที่ได้รับการอุดหนุนจากประชาชน โดยเฉพาะประชาชนคนเล็กคนน้อยที่ร่วมกันเสียภาษีเป็นหลัก ไม่ใช่ภาษีจากคนรวยส่วนน้อยเป็นหลัก