แฉรัฐบาลอินโดฯไร้น้ำยาช่วยเด็กถูกละเมิดอย่างหนัก

ฮิวแมนไรท์ วอทช์- เด็กทำงานบ้านจำนวนนับร้อยในอินโดนีเซียถูกละเมิดทั้งทางร่างกาย จิตใจ และทางเพศและถูกแสวงประโยชน์จากแรงงานอย่างกว้างขวาง ในขณะที่รัฐบาลล้มเหลวที่จะคุ้มครองแรงงานเด็กเหล่านั้น

จากรายงานความหนา 74 หน้า หัวข้อ "Always on Call: Abuse and Exploitation of Child Domestic Workers" (เรียกใช้ได้ตลอด 24 ชั่วโมง: การละเมิดและแสวงประโยชน์ในเด็กทำงานบ้าน) ของ ฮิวแมนไรท์ วอทช์ ที่เปิดเผยออกมาเมื่อต้นสัปดาห์นี้ ชี้ว่ารัฐบาลอินโดนีเซียล้มเหลวที่จะให้การดูแลและคุ้มครองเด็กหญิงที่เป็นผู้ช่วยงานบ้าน

ทั้งนี้รายงานได้บันทึกว่า เด็กอายุประมาณ 12 ต้องทำงานถึง 14 ถึง 18 ชั่วโมงต่อวันโดยไม่มีวันหยุด มิหนำซ้ำยังถูกห้ามออกนอกบ้านและติดต่อกับครอบครัวด้วย

ฮิวแมนไรท์ วอท์ช ได้บันทึกไว้ด้วยว่าเด็กเหล่านี้ได้ถูกทำร้าย หรือละเมิดทั้งทางร่างกาย จิตใจ และถูกละเมิดทางเพศโดยนายจ้างของพวกเธออย่างไรบ้าง เด็กทำงานบ้านส่วนใหญ่ได้รับค่าจ้างน้อยกว่า 500 รูเปี๊ยะห์ ( ประมาณ 2 บาท) ต่อชั่วโมง ทั้งนี้ บรรดาบริษัทจัดหางาน เพื่อนบ้าน ญาติ และคนอื่นๆที่ชักจูงเด็กหญิงเหล่านี้จากพื้นที่จากจนในชนบทต่างให้สัญญาแบบหลอกๆเอาไว้ว่าพวกเธอจะมีรายได้สูง มีโอกาสได้เข้าโรงเรียนในเมือง และ ไม่ต้องรับผิดชอบงานมากมายนัก

องค์กรแรงงานระหว่าประเทศ (ILO) ได้มีตัวเลขประมาณการว่าประเทศอินโดนีเซียมีแรงงานทำงานบ้านประมาณ 2.6 ล้านคนซึ่งในจำนวนนี้ประมาณ 688,000 คนเป็นเด็ก และอีก 640,000 คนเป็นเด็กหญิงที่อายุต่ำกว่า 18 ปี

อาชีพแรงงานรับใช้ในบ้านนั้นในอินโดนีเซียนั้นไม่ได้ถูกครอบคลุมภายใต้กฎหมายแรงงานของชาติอย่างที่แรงงานในระบบได้รับการคุ้มครองตามพื้นฐานสิทธิแรงงาน อย่างเช่น ค่าจ้างขั้นต่ำ เวลาการทำงาน 8 ชั่วโมงต่อวัน และวันหยุดประจำสัปดาห์ แม้ว่าจะมีการออกกฎหมายคุ้มครองเด็กแต่ดูเหมือนเจ้าหน้าที่อินโดนีเซียจะละเลยที่บังคับใช้กฎหมายดังกล่าว

"รัฐบาลอินโดนีเซียปล่อยให้เด็กทำงานบ้านเหล่านี้อยู่ภายใต้ความกรุณาของนายจ้างอย่างเดียวเท่านั้น" ซาห์ร มูฮัมเหม็ดอาลี นักวิจัยเรื่องสิทธิเด็ก ประจำฮิวแมนไรท์ วอทช์กล่าว " การไม่มีกฎหมายคุ้มครอง หรือการมองข้ามของรัฐบาลทำให้เด็กเหล่านี้เสี่ยงต่อการถูกละเมิดและแสวงประโยชน์อย่างมาก"

ชาวอินโดนีเซียจำนวนไม่น้อยที่เชื่อว่าการทำงานเป็นผู้ช่วยงานบ้านนั้นเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยสำหรับเด็กยากจน แต่ทางฮิวแมนไรท์ วอทช์ ได้สัมภาษณ์เด็กหลายคนที่บอกว่า ไม่ได้รับอาหาร ถูกตี และข่มขืน รวมทั้งไม่ได้รับค่าจ้างด้วย เจ้าหน้าที่อินโดนีเซียไม่ค่อยจะไต่สวนและดำเนินคดีการละเมิดนัก และ เจ้าหน้าที่หลายๆคนก็ปฏิเสธว่ามีเรื่องเหล่านี้เกิดขึ้น

เด็กที่ต้องเข้ามาเป็นแรงงานในบ้านบ้านนั้นก็เพื่อต้องการหารายได้ช่วยเหลือครอบครัว หรือ บางครั้งก็อาจเป็นเพราะว่าเด็กเหล่านี้ไม่สามารถที่มีเงินพอที่จะเข้าเรียนหนังสือต่อจนจบได้ เด็กๆหลายคนที่ต้องออกจากโรงเรียน ไม่สามารถเรียนจบระดับชั้นม. 3 ซึ่งเป็นระดับการศึกษาภาคบังคับของอินโดนีเซียเพราะเด็กเหล่านี้ไม่สามารถหาเงินค่าเทอมหรือค่าใช้จ่ายอื่นๆที่เกี่ยวเนื่องกับการศึกษาได้ เด็กทำงานบ้านที่หวังว่าจะได้เรียนต่ออีกจึงต้องขึ้นอยู่กับเจตจำนงที่ดีของนายจ้าง กฎหมายอินโดนีเซียล้มเหลวที่จะจำกัดชั่วโมงการทำงานของเด็กให้เป็นไปที่มีอายุสูงกว่าอายุการทำงานตามกฎหมายคือ 15 ปีขึ้นไปเพื่อให้เด็กได้มีเวลาไปเรียนหนังสือ จากเด็กจำนวน 44 คนที่ฮิวแมนไรท์ วอทช์สัมภาษณ์ไปนั้นพบว่า มีเด็กเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตจากนายจ้างให้ไปเข้าโรงเรียนตามปกติได้

ไดแอนจาก เมดาน อายุ 13 ปี ตอนที่เริ่มทำงาน ได้ให้สัมภาษณ์กับฮิวแมน ไรท์ วอทช์ว่า "มีเหตุการณ์เกิดขึ้น 3 เดือนหลังจากที่ฉันเริ่มทำงาน เมื่ออยู่มาวันหนึ่งฝ่ายสามีไม่สบาย นายจ้างผู้หญิงก็ออกไปซื้อยา ตอนนั้นเป็นเวลา ตี 4 ฉันยังคงหลับอยู่ เขาเข้ามาในห้องของฉัน ฉันถูกบังคับให้มีเพศสัมพันธ์กับเขา เขาขู่ฉัน เขาบอกว่าเขาจะตีฉันถ้าฉันบอกเรื่องนี้กับใคร เขาบอกว่าเขาจะโยนฉันออกไปและแม่ฉันก็จะไม่ได้เงิน เขาเข้ามาหาฉันสัปดาห์ละ 3 ครั้งตอนที่ภรรยาของเขาไม่อยู่ เรื่องนี้เกิดขึ้นเป็นเวลา 3ปี"

"นายจ้างของฉันจ้างคนงานใหม่เข้ามาแล้วบอกให้ฉันช่วยสอนเขาด้วยว่าล้างห้องน้ำอย่างไร ในขณะที่ฉันกำลังขัดห้องน้ำอยู่นั้น ฉันขัดคราบออกไม่หมด มันล้างอย่างไรก็ไม่หมด นายจ้างฉันโกรธมากเลยราดวิกซอลลงบนมือและแขนของฉัน ผิวหนังฉันพุพองไปหมด หนังลอกและมีเลือดออก ฉันเอาผ้าเช็ดหน้าปิดไว้ ไม่มีใครพาฉันไปหาหมอเลย ใช้เวลากว่า 3 เดือนกว่าฉันจะหายได้" บุตรี อายุ 16 จาก ปามุลัง

" นายจ้างเข้ามาข้างหลังของฉันเธอใส่รองเท้าไม้ แล้วเตะฉันจากข้างหลัง 2 ครั้ง และตะโกนใส่ฉันว่าฉันขี้เกียจไม่ทำงานมากพอ เธอชี้ที่เสื้อแล้วบอกว่าซักไม่เรียบร้อย แล้วก็ตบหน้าฉันอีกครั้ง ฉันเจ็บมาก ปวดหลังมากจนไม่สามารถเดินได้ดี นายจ้างก็ตบฉันมาหลายครั้งแล้ว ฉันจะขอโทษเธอเวลาที่ฉันทำผิดแต่ก็ไม่ช่วยอะไร" สุไบด๊ะ อายุ 16 จากจาการ์ตาร์

" รัฐบาลอินโดนีเซียจะมาทำเป็นปิดหูปิดตาไม่ใส่ใจในปัญหานี้ไม่ได้แล้ว แต่ควรที่เริ่มการก้าวย่างที่จริงจังเพื่อคุ้มครองเด็กจากรูปแบบการใช้แรงงานเด็กอย่างเลวร้าย" มูฮัมเหม็ดอาลี กล่าว

ฮินแมนไรท์ วอทช์กระตุ้นให้รัฐบาลอินโดนีเซียให้ปฎิบัติดังต่อไปนี้: แก้กฎหมายแรงงานให้คนที่ทำงานเป็นผู้ช่วยงานบ้านได้รับสิทธิแรงงานขั้นพื้นฐาน เช่น การทำงาน 8 ชั่วโมงต่อวัน มีวันหยุดในแต่ละสัปดาห์ มีเวลาพักผ่อนระหว่างวัน มีวันหยุดพักร้อน มีสัญญาที่เป็นลายลักษณ์อักษร ได้รับค่าแรงอย่างน้อยเท่าค่าแรงขั้นต่ำ;

บังคับให้กฎหมายอายุการทำงานขั้นต่ำที่ 15 ปี อย่างเคร่งครัดสำหรับแรงงานในระบบ และนอกระบบทุกชนิด ทั้งนี้ให้รวมถึงผู้ช่วยงานบ้านด้วย;

จำกัดชั่วโมงการทำงานของเด็กอายุ 15 ปีและแก่กว่าเพื่อว่าเด็กเหล่านี้จะได้สามารถเข้าถึงการศึกษาภาคบังคับภายใต้กฎหมายอินโดนีเซียและสามารถเรียนต่อในระดับมัธยมปลายได้ และ;

เข้าร่วม time- bound program ขององค์การแรงงานระหว่าประเทศ ( ILO) เพื่อขจัดรูปแบบเลวร้ายในการใช้แรงงานเด็กทำงานบ้าน ( Time- Bound program เป็นโครงการที่ ILO ได้ริเริ่มขึ้นเพื่อให้รัฐบาลในแต่ละประเทศให้คำมั่นและปฎิบัติตามการในเรื่องการขจัดรูปแบบที่เลวร้ายในแรงงานเด็กทุกรูปแบบ โดยมีเงื่อนเวลาเป็นตัวกำหนดและมีผลงานเป็นตัวชี้วัด-ผู้แปล)

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท