โดยพนักงานอัยการจังหวัดสงขลาได้เบิกตัวพยานปากนางกุมารี หรือ นู๋นี๋ วัฒนานนท์ ผู้จัดการร้านขายของชำข้างร้านอาหารสวยนะ เป็นครั้งที่สอง เพื่อให้ทนายญาติผู้เสียชีวิตซักค้าน หลังจากเบิกความครั้งแรกเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2548 ที่ผ่านมา มีทนายเข้าร่วม 4 คน มีญาติผู้เสียชีวิตเข้าร่วมฟังการไต่สวน 15 คน

นางกุมารี เบิกความสรุปว่า เวลาประมาณ 08.00 น. ของวันเกิดเหตุ หลังจากเสียงปืนภายในร้านอาหารสวยนะสงบลง ขณะนั้นตนอยู่ที่บ้านพักนายบุญเลิศ ภักดีรุจิรัตน์ ซึ่งอยู่ตรงข้ามถนนชาญนุเคราะห์ ได้เห็นกลุ่มควันจำนวนมากลอยขึ้นมาบริเวณร้านอาหารสวยนะ ต่อมาตนได้แจ้งกับเจ้าหน้าที่ตำรวจว่าขอเข้าไปเอาโทรศัพท์มือถือและกุญแจรถยนต์ที่ห้องพักเพื่อนำรถออกมาจากร้าน ตำรวจนายหนึ่งจึงพาเข้าไป โดยมีนางสวยน๊ะ คาเดร์ เจ้าของร้านอาหารสวยนะเข้าไปด้วย แล้วออกจากห้องพักจะไปที่รถจอดอยู่ แต่ระหว่างทางเจอศพผู้เสียชีวิตหลายรายภายในร้าน จึงเดินเข้าไปดูศพ เห็นกองเลือดแต่ไม่ได้สังเกตว่ามีบาดแผลตรงไหนบ้าง โดยบางศพมีอาวุธปืนยาว ปืนสั้น และระเบิด 1 ลูก ตกอยู่ใกล้กับศพด้วย

นางกุมารี เบิกความต่อว่า ขณะเดียวกันตำรวจนายดังกล่าวได้ห้ามไม่ให้เข้าไป แต่ตนก็ยังเดินเข้าไป ขณะนั้นเห็นตำรวจหลายนายยืนอยู่ภายในร้าน แต่ไม่ได้สังเกตว่าถืออาวุธอะไรบ้าง และยังไม่เห็นแพทย์มาชันสูตรพลิกศพแต่อย่างใด เมื่อไปถึงที่รถจอดอยู่ พบรถจักรยานยนต์ของนางสมจิตร สุขเกษม นักร้องของร้านที่จอดอยู่ใกล้กันล้มอยู่ 1 คัน ฝาถังน้ำมันเปิดออก มีผ้าสอดอยู่ที่ท่อไอเสีย สวนที่จุกหัวเทียนมีกระดาษทิชชูสอดอยู่ และมีรอยไหม้

จากนั้นเวลา 12.00 น. นางกุมารี ได้แถลงต่อศาลว่า ตนมีเหตุจำเป็นจะต้องกลับก่อน พนักงานอัยการจึงขอเลื่อนการไต่ซักค้านไปนัดหน้าวันที่ 21 พฤศจิกายน 2548 ฝ่ายทนายญาติผู้เสียชีวิตไม่คัดค้านศาลจึงอนุญาต

ต่อมา เวลา 14.00 น. พนักงานอัยการได้เบิกตัวพยานปากนางสมจิตร หรือ กระเด สุขเกษม อดีตนักร้องประจำร้านอาหารสวยนะ โดยนางสมจิตรเบิกความสรุป ว่า ในวันเกิดเหตุตนพักอยู่ที่ห้องพักภายในร้านอาหารสวยนะ ซึ่งอยู่ถัดจากห้องของนางสวยน๊ะ โดยเวลาประมาณ 06.00 น. ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น 1 นัด แล้วได้ยินเสียงคนพูดภาษายาวี แต่ฟังไม่รู้เรื่อง ต่อมาไม่นาน ได้ยินพูดว่าออกมาๆ เพียง 2 ครั้ง จากนั้นก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะๆ ทิ้งช่วงประมาณ 5 นาทีก็ได้ยินเสียงปืนอีก แต่ไม่ได้ยินเสียงระเบิด อีก 1 ชั่วโมงต่อมา มีตำรวจมาเรียกให้ออกจากห้อง เมื่อตนออกจากห้องไปที่ถนนชาญนุเคราะห์ เห็นประชาชนอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ตนได้วิ่งไปที่ร้านซ่อมโทรทัศน์ห่างออกไปประมาณ 100 เมตร

นางสมจิตร เบิกความต่อว่า จากนั้นเวลาประมาณ 15.00 น. มีคนมาบอกให้ไปดูที่ร้านได้เพราะตอนนี้เหตุการณ์สงบแล้ว ตนจึงไปดู พบว่าเจ้าหน้าที่ของเทศบาลสะบ้าย้อยมาฉีดน้ำล้างสิ่งสกปรกภายในร้านแล้ว เมื่อไปดูที่รถจักรยายนต์พบว่าล้มอยู่ แต่ฝาถังน้ำมันไม่ได้เปิดออก และที่ช่องระบายความร้อนของเครื่องยนต์มีกระดาษทิชชูติดอยู่แต่ไม่มีรอยไฟไหม้

การไต่สวนสิ้นสุดเวลา 16.00 น. สำหรับนัดต่อไปเวลา 09.00 น. วันที่ 21 พฤศจิกายน 2548