โดย นิตยสารรายสัปดาห์ "พลเมืองเหนือ"

การเลือกตั้ง 2 เมษายนที่สุดกร่อยผ่านพ้นไป แต่ใช่ว่าจะสิ้นสุดแต่นี้ ยังมีอีก 39 เขตที่ต้องถูลู่ถูกังเฟ้นหา ส.ส.ให้ได้เพื่อให้สภาครบ 500 เดินหน้า

กกต.กำหนดเลือกตั้ง ส.ส.ใหม่ 39 เขตในวันที่ 23 เมษายน

แต่ก่อนจะถึงวันนั้น จำได้หรือไม่ว่าเรามีหน้าที่ต้องเลือกตั้ง ส.ว. อีก 19 เมษายน 2549

มีหลายสิ่งที่เป็นที่น่าสังเกต น่าจับตา และจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนเพื่อยืนยันได้ว่าความบริสุทธิ์ยุติธรรมมีในการเลือกตั้งจริง

ประเด็นแรกการจัดคูหาที่กลับด้านจากที่เคยเป็น

ร้องเรียนกันมากมายว่าทำให้การลงคะแนนไม่เป็นความลับ คำชี้แจงของกกต.คือ เริ่มดำเนินการลักษณะนี้มาตั้งแต่การเลือกตั้งท้องถิ่นกลางปี 2548 ด้วยเหตุผลปัจจุบันอาจมีการถ่ายภาพเป็นหลักฐาน เพื่อยืนยันในการทุจริตเลือกตั้งได้

แต่หนังสือสั่งการเรื่องการจัดให้มีวัสดุอุปกรณ์เกี่ยวกับการเลือกตั้งที่ กกต.กลางส่งมาเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2549 ระบุเหตุผลของการจัดคูหานี้เพียงเพื่อให้ผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้งเดิมเข้าคูหาได้สะดวก

ในหนังสือฉบับเดียวกันมีตัวอย่างการจัดบริเวณที่เลือกตั้งกำกับมา ซึ่งแน่นอนว่า หากสถานที่เลือกตั้งเป็นพื้นที่กว้างขวาง อาจทำเช่นที่กำหนดมาได้ แต่ในพื้นที่ต่างจังหวัด การจัดสถานที่เลือกตั้งที่ส่วนใหญ่ใช้ศาลาประชาคม ศาลาวัด ซึ่งค่อนข้างคับแคบ เมื่อจัดคูหาหันหน้าเข้าผนัง คนที่อยู่ด้านหลังย่อมเห็นได้ชัดว่าคุณมอบสิทธิ์เลือกตั้งให้ใคร !!

กรณีทำประกาศรายชื่อผู้สมัครเลือกตั้งและติดไว้ที่ผนังกั้นฉากเพิ่ม เป็นคำสั่งในหนังสือฉบับเดียวกัน เหตุผลก็เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับผู้ชราที่อาจหลงลืม

เหตุบังเอิญเหลือเกินที่การเลือกตั้งครั้งนี้ มีผู้สมัครแบบแบ่งเขตเพียงพรรคเดียวคือไทยรักไทยเสียค่อนประเทศ น่าเสียดายที่กกต.ไม่ติดผนังแจ้งผู้ชราหรือคนทั่วไปให้รู้ด้วยว่า เขามีสิทธิ์กาช่องไม่เลือกใคร หากทำเช่นนั้นข้อครหาอาจดูฟังขึ้น

การเลือกตั้ง ส.ว.ที่จะถึง กกต.หลายพื้นที่มีแนวคิดจะทำโปสเตอร์เพื่อให้มีภาพผู้สมัคร ส.ว.ให้ครบทุกคน กระตุ้นต่อมขี้ลืมของผู้เลือกตั้ง จะเตือนกันต่อว่ามีสิทธิ์กาช่องไม่เลือกใครด้วยหรือไม่ หวังว่ากกต.จะไม่ลืมพิจารณาจุดนี้ไปเสียก่อน

ประเด็นปากกา และตรายาง

กกต.อธิบายว่าได้จัดเตรียมอุปกรณ์การเลือกตั้งไว้ก่อนที่ศาลปกครองจะมีคำสั่งคุ้มครองฉุกเฉินให้ใช้ปากกาคู่กับตรายางได้ ทำให้จัดเตรียมอุปกรณ์เพิ่มเติมไม่ทัน แต่สามารถร้องขอได้หากต้องการ หรือจัดเตรียมมาจากบ้านเอง แต่ในมุมของผู้ใช้สิทธิ์มองว่าเหตุใดปากกาเพียงด้ามไม่กี่บาทหน่วยเลือกตั้งไม่จัดเตรียมตามคำสั่งศาลปกครอง

กรณีของตรายางมีข้อสังเกตบางประการเพิ่มเติม มองดูจากบัตรเสียที่เขต 8 เชียงใหม่อำเภอแม่แจ่ม ฮอด ดอยเต่า อมก๋อย ซึ่งเป็นพื้นที่ห่างไกล ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวกระเหรี่ยง การเลือกตั้งครั้งก่อนมีบัตรเสีย 14,570 ใบ แต่ครั้งนี้พุ่งสูงถึง 21,081 ใบ จำนวนไม่น้อยที่ประทับตรายางไม่เป็น ประทับทุกช่อง หรือประทับไม่ตรงช่อง

ประเด็นถัดมา การนำลูกกรงมาครอบพื้นที่นับคะแนน เป็นแนวคิดของนายวีระชัย แนวบุญเนียร กกต.กลางที่ดูแลภาคเหนือ ระบุว่าประสพความสำเร็จในการเลือกตั้งซ่อม ที่ประชาชนจะตรวจสอบการทำงานได้ชัดเจน และไม่มีคนกีดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่ แต่ปรากฏว่าลูกกรงนั่นเองที่กีดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่เป็นที่สุด เมื่อสถานที่คับแคบ ไม่สามารถเพิ่มกระดานได้ จนที่สุดต้องทำการรื้อลูกกรงออกเช่นกรณีของเขต 1

สุดท้ายนอกจากปัญหาอุปกรณ์ สถานที่แล้ว สิ่งที่ต้องตระหนักที่สุดคือเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน มีการตั้งข้อคำถามมากถึงการมาถึงของหีบบัตรสุดท้ายของเขต 1 ทั้งที่เป็นเขตในเมือง แต่ปรากฏว่า หีบสุดท้ายจากป่าตันมาถึงสนามกีฬาเทศบาลนครเชียงใหม่สถานที่นับคะแนนราว 2 ทุ่ม และเริ่มนับได้ราว 5 ทุ่ม นับไปนับมานับเสร็จเป็นเขตสุดท้าย ช้ากว่าเขต 8 ที่ต้องขนหีบบัตรจาก ต.สบโขง ติด อ.ท่าสองยาง จ.ตากเสียอีก

การเลือกตั้ง ส.ส. 2 เมษายน ครั้งนี้ ชาวเชียงใหม่ออกมาใช้สิทธิ์ต่ำกว่าการเลือกตั้งเดิมน่าใจหาย ของเดิมมีราว 82.66 % แต่ครั้งนี้ออกมากันเพียง 78.82 % มีการตั้งข้อสังเกตถึงบัตรเสียที่พุ่งสูงมาก เช่นเดียวกันกับบัตรที่กาช่องไม่เลือกใคร สวนทางกับแต้มที่ส.ส.เดิมของไทยรักไทยลดฉวบลงเฉียดและเกินหลักหมื่นกันถ้วนหน้า

เลือก ส.ส.มีปัจจัยที่ส่งผลกระทบมากมายเหลือคณา เลือก ส.ว.กันตามวาระปกติ ก็อย่าได้หลงลืมกันไปทำหน้าที่กันด้วยละกัน

19 เมษา แสดงพลังกันอีกครั้ง !!!