ประชาไท—8 เม.ย. 2549 บาลาจี ซาทาสิวัน รัฐมนตรีกระทรวงสารสนเทศ การสื่อสาร และศิลปะ ประจำรัฐบาลสิงคโปร์ได้ออกมาประกาศเตือนสื่อในประเทศเมื่อวันที่ 6 เมษายน 2549 โดยระบุว่าสื่อต่างๆ ที่เป็นสื่อสิ่งพิมพ์และสื่อออนไลน์จะต้องระวังไม่ให้มีการเสนอข้อมูลและความคิดเห็นด้านการเมืองออกสู่สาธารชนในช่วงนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการถกเถียงเรื่องการเมืองซึ่งอาจนำไปสู่ข่าวลือ ความขัดแย้ง และความไม่สงบภายในประเทศ

ทั้งนี้ รัฐบาลสิงคโปร์เห็นว่าข้อมูลบางประเภทอาจสร้างกระแสข่าวลือให้เกิดขึ้นได้ง่าย โดยเฉพาะข่าวที่ออกมาจากสำนักข่าวซึ่งเป็นสื่อออนไลน์ เพราะเป็นข้อมูลที่แพร่กระจายได้อย่างรวดเร็วแต่ควบคุมได้ยาก รัฐบาลจึงขอประกาศห้ามไม่ให้มีการใช้เทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตเพื่อแจกแจงข้อมูลทางการเมือง

ข้อห้ามดังกล่าวครอบคลุมไปถึงการนำเสนอภาพ เสียง หรือสื่อแบบมัลติมีเดียที่กระจายช้อมูลผ่านทางไอพอด ซึ่งเป็นที่นิยมมากในสิงคโปร์ แต่ในกรณีที่เจ้าของเวบไซต์หรือเวบล็อกใดๆ ต้องการแสดงความคิดเห็นเรื่องที่เป็นประเด็นทางการเมือง จะต้องลงทะเบียนกับทางรัฐบาลเสียก่อน เพื่อเปิดโอกาสให้รัฐสามารถเข้าไปควบคุมเนื้อหาภายในเวบไซต์หรือเวบล็อกได้

แม้เจ้าของเวบไซต์หรือเวบล็อกจะลงทะเบียนกับทางรัฐบาลเรียบร้อยแล้ว แต่ในช่วงเวลาก่อนการเลือกตั้งเช่นนี้ ผู้ที่ลงทะเบียนก็ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นใดๆ ที่เกี่ยวกับการเมือง และไม่สามารถแสดงความสนับสนุนแก่ผู้สมัครคนใดๆ ได้เลย

นอกจากนี้ รัฐมนตรีกระทรวงสารสนเทศฯ ของสิงคโปร์ยังเสริมอีกด้วยว่าข้อห้ามที่ออกมาจะช่วยจำกัดขอบเขตของผู้ใช้อินเทอร์เน็ตที่หวังจะสร้างอิทธิพลต่อการเลือกตั้ง และป้องกันมิให้เกิดการแสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งจนอาจเป็นชนวนก่อให้เกิดความไม่สงบ แต่องค์กรนักข่าวไร้พรมแดน (Reporters without Borders) มองว่าข้อห้ามที่ออกมาเป็นการจำกัดสิทธิเสรีภาพในการอภิปรายและการแสดงความคิดเห็นของประชาชนอย่างยิ่ง

ขณะเดียวกัน องค์กรนักข่าวไร้พรมแดนยังวิพากษ์วิจารณ์อีกด้วยว่าการจำกัดมิให้ประชาชนแสดงความเห็นในด้านการเมือง เป็นเพราะพรรคพีเอพี (PAP: People"s Action Party) ซึ่งเป็นพรรครัฐบาล ไม่ต้องการให้พรรคฝ่ายค้าน (พรรคเอสดีพี: Singapore Democratic Party) มีฐานเสียงสนับสนุนจากสื่อต่างๆ

ถึงแม้ว่าสิงคโปร์จะเป็นประเทศที่เจริญก้าวหน้าทั้งทางเศรษฐกิจและเทคโนโลยี แต่ก็เป็นประเทศที่เข้มงวดในเรื่องการควบคุมและจำกัดขอบเขตของสื่อต่างๆ ค่อนข้างมาก

อย่างไรก็ตาม  สื่อสิงคโปร์บางแห่งแสดงความเห็นด้วยกับข้อห้ามของกระทรวงสารสนเทศฯ และอ้างว่าสาเหตุที่ทำให้รัฐบาลสิงคโปร์จำเป็นต้องออกมาห้ามเรื่องนี้ อาจเนื่องมาจากกรณีที่โก๊ะ ซง ฮวด (27 ปี) และ นิโคลัส หลิม เหยา (25 ปี) ได้แสดงความคิดเห็นในเชิงว่ากล่าวและส่อเสียดชาวมุสลิมซึ่งถือเป็นประชากรส่วนน้อยของสิงคโปร์ไปเมื่อเดือนกันยายน 2548 ที่ผ่านมา ทำให้ประชากรเชื้อสายมุสลิมจำนวนมากไม่พอใจ และกลายเป็นเรื่องใหญ่จนกระทั่งเจ้าของเวบไซต์ต้องออกมาขอโทษด้วยตนเอง