องค์กรคริสเตียนเอด ผู้รับผิดชอบด้านการศึกษาผลกระทบเรื่องภาวะโลกร้อนระบุในรายงานประจำปีว่าการแก้ปัญหาเรื่องความยากจนในทั่วโลกจะไม่มีวันสำเร็จ ถ้าหากผู้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการแก้ไขปัญหาโลกร้อนไม่ทำอะไรที่จริงจังกว่าที่เป็นอยู่

เนื้อหาในรายงานประจำปีระบุว่าความแห้งแล้งที่เกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบต่อโลกในวงกว้าง โดยเฉพาะประเทศยากจนในทวีปแอฟริกาซึ่งประสบปัญหาภัยแล้งมากที่สุด และทำให้ประเทศเหล่านี้ไม่สามารถพึ่งพาตนเองได้ในเรื่องของผลผลิตทางการเกษตร

ความล้มเหลวที่ชาติมหาอำนาจในตะวันตกไม่ใส่ใจปฏิบัติตามข้อตกลงในสนธิสัญญาเกียวโตซึ่งทยอยกันลงนามไปในช่วงสิบปีที่ผ่านมา โดยให้เหตุผลว่าการลดปริมาณการผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มีผลกระทบต่ออัตราการผลิตเครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ ซึ่งทำให้เกิดผลกระทบใหญ่หลวงทางเศรษฐกิจ ทำให้ข้อตกลงในสนธิสัญญาเกียวโตไม่สัมฤทธิ์ผลเท่าที่ควร

เหตุผลดังกล่าวจะทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้นถึง 1.5 - 6 องศาเซลเซียสภายในปี 2100 (พ.ศ.2643)

นอกจากนี้ยังมีการคาดคะเนว่าประชาชนที่อาศัยอยู่ในทวีปแอฟริกาอาจเสียชีวิตเพราะโรคภัยไข้เจ็บกว่า 182 ล้านคนภายในปี 2100

เช่นเดียวกับที่ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นประมาณ 15 - 95 เซนติเมตร ซึ่งอาจจะส่งผลให้เกิดภาวะน้ำท่วมครั้งใหญ่ โดยผู้คนที่ได้รับผลกระทบจากกรณีดังกล่าวจะสูงถึงราวๆ 740 ล้านคน ไปจนถึง 2,500 ล้านคนหากนับตามสถิติในช่วงปี 1970 (พ.ศ.2513) เป็นต้นมา

หากสิ่งสำคัญที่สุดคือการที่ประเทศในทวีปแอฟริกาส่วนใหญ่จะได้รับผลกระทบจากปัญหาภัยแล้งอย่างต่อเนื่อง และจะทำให้ผลผลิตทางการเกษตรถูกลดลงไปร้อยละ 10 ต่อจำนวนปีที่เพิ่มขึ้น จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่ปัญหาความยากจนในประเทศเหล่านี้จะถูกแก้ไขให้หมดไป

ด้วยเหตุนี้ ริชาร์ด โอดินโกเอน ประธานคณะกรรมการระหว่างประเทศผู้ศึกษาผลกระทบด้านปัญหาโลกร้อนจึงออกมาสนับสนุนรายงานขององค์กรคริสเตียนเอดว่า "ไม่มีประโยชน์ที่จะขนเสบียงอาหารเป็นกระสอบไปแจกจ่ายในทุกครั้งที่ผลผลิตทางการเกษตรถูกทำลายเพราะความแห้งแล้ง-วิธีนี้ไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ยั่งยืนเลย"