แถลงการณ์กลุ่มโดมแดง ฉบับที่ 2

เรียกร้องนักวิชาการแสดงเจตจำนงประชาธิปไตยไม่ให้ความร่วมมือกับคณะรัฐประหาร

-------------

ตามที่คณะรัฐประหารได้ ออก "คำสั่ง" ที่ 17/2549  ลงวันที่ 26 กันยายน  2549 แต่งตั้งคณะที่ปรึกษา ประกอบด้วยนักวิชาการในสถาบันอุดมศึกษาและสถาบันวิชาการต่างๆ หลายท่าน เพื่อทำหน้าที่ให้คำปรึกษาและเสนอคำแนะนำแก่คณะรัฐประหาร เพื่อให้การบริหารงานของคณะรัฐประหารเป็นไปด้วยความรอบคอบ โปร่งใส และเกิดประโยชน์สูงสุดแก่ประเทศชาติและประชาชน

เราในนาม "กลุ่มโดมแดง" ซึ่งเป็นการรวมตัวกันอย่างหลวมๆ ของนักศึกษาปัจจุบันและศิษย์เก่า ม. ธรรมศาสตร์จำนวนหนึ่งมีความความห่วงใยต่อสถานะและบทบาททางวิชาการของท่าน จึงขอแสดงความคิดเห็นและข้อเรียกร้องดังต่อไปนี้

1. การกระทำของ 'คณะรัฐประหาร' ที่ใช้กำลังทหารติดอาวุธล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยยกเลิกรัฐธรรมนูญ พรากอำนาจอธิปไตยไปจากประชาชนชาวไทย จำกัดสิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐานของประชาชน ฯลฯ เป็นการกระทำที่ไม่มีความชอบธรรมด้วยประการทั้งปวง ซึ่งสำหรับผู้ที่เชื่อมั่นในระบอบหรือครรลองประชาธิปไตย ไม่ควรให้รับการยอมรับตั้งแต่ต้น

ดังนั้น การออกมาสนับสนุนหรือการเพิกเฉยต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ส่วนหนึ่งจึงเท่ากับเป็นการยอมรับการใช้อำนาจโดยมิชอบดังกล่าว และที่สำคัญ จะส่งผลเสียกับประชาธิปไตยในระยะยาว ที่ไม่สามารถยุติ "วงจรอุบาทว์" ทางการเมืองได้,  เปิดโอกาสให้ทหารใช้กำลัง "ฉีกรัฐธรรมนูญ" ล้มล้างรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง หรือตัดสินใจแทนประชาชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตย โดยข้ออ้างต่างๆ ครั้งแล้วครั้งแล้วอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

2. ในกรณีการ "สั่ง" ให้นักวิชาการเป็นที่ปรึกษา โดย "คำสั่ง" ดังกล่าว  ปรากฏว่า เกิดขึ้นโดยไม่ได้รับความยินยอมพร้อมใจหรือปรึกษาหารือกับนักวิชาการหลายท่านมาก่อน ย่อมแสดงถึงลักษณะของ "เผด็จการเบ็ดเสร็จ" ของคณะรัฐประหาร ที่มุ่งใช้อำนาจ "สั่งการ" "บีบบังคับ" กับประชาชนโดยทั่วไป แม้กระทั่งนักวิชาการที่ตนเองต้องการนำมาใช้เพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับคณะรัฐประหารเอง

3. ในส่วนของบทบาทของนักวิชาการ แม้ว่าสถานการณ์ทางการเมืองโดยทั่วไป เป็นเรื่องปกติที่นักวิชาการส่วนหนึ่งจะตัดสินใจเข้าไปมีส่วนร่วมกับรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งในด้านต่างๆ โดยหวังว่า ความรู้ความสามารถของตนในทางวิชาการจะก่อให้เกิดประโยชน์กับสังคมโดยรวม แต่ ณ สถานการณ์ปัจจุบัน การเข้าร่วมสังฆกรรมในกระบวนการนี้ ย่อมเป็นการรับรองความชอบธรรมให้กับ 'การรัฐประหาร' อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

นอกจากนั้น อาการที่น่าวิตกไม่น้อยกว่าการรัฐประหาร ก็คือ การสรรเสริญ/สนับสนุนการรัฐประหาร ซึ่งปรากฏถ้วนทั่วในประชาชนทุกหมู่เหล่า -ไม่เว้นแม้แต่นักวิชาการ- ดังนั้น ภายใต้อาการป่วยไข้ของสังคมการเมืองไทยเช่นนี้ การทำหน้าที่ในทางวิชาการของตนเองในแง่มุมต่างๆ ทั้งในแง่การศึกษาอธิบาย ปรากฏการณ์ ปัญหาทางสังคมการเมือง การออกมาแสดงความคิดเห็นวิพากษ์วิจารณ์ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างมาก หาใช่การเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการสร้างความชอบธรรมนี้

4. เราเห็นว่า "การยินยอม การร่วมมือ การยอมจำนนของประชาชนเป็นสิ่งจำเป็นที่สุดสำหรับการธำรงไว้ซึ่งอำนาจทางการเมืองของรัฐบาล" (ยีน ชาร์ป,  อำนาจและยุทธวิธีไร้ความรุนแรง แปลโดย ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ และคณะ) ดังนั้น จึงขอเรียกร้องให้นักวิชาการที่ตระหนักถึงการขาดความชอบธรรมของคณะรัฐประหาร แสดงถึงความรับผิดชอบและความกล้าหาญทางวิชาการและศีลธรรม โดยการปฏิเสธ "คำสั่ง" ถอนตัวจากการเป็นที่ปรึกษาอย่างเปิดเผย รวมทั้งยุติบทบาทใด ๆ ที่เป็นการส่งเสริมและสนับสนุนระบอบเผด็จการเบ็ดเสร็จที่ขัดแย้งกับวิธีการแก้ปัญหาและการคลี่คลายปัญหาทางการเมืองตามครรลองประชาธิปไตย

เชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตย

27 กันยายน 2549

กลุ่มโดมแดง

แถลงโดย นายอุเชนทร์ เชียงเสน