ช่วงนี้หากใครผ่านไปแถวๆหน้ารัฐสภาแล้วมองไปยังฝั่งตรงข้ามๆไม่ไกลจากป้ายรถเมล์ จะสะดุดสายตาเพราะเต็นท์ลายพรางใบไม้สีเขียวหลังหนึ่ง รอบๆมีแผ่นป้ายต่างๆเต็มไปหมดที่ล้วนเขียนข้อความไม่เห็นด้วยกับการนำร่างพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยในกำกับรัฐหรือมหาวิทยาลัยออกนอกระบบเข้าสู่การพิจารณาของสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ(สนช.)
ลองมองเข้าไปให้ใกล้อีกนิด...นิสิตนักศึกษาสวมเสื้อขาว
คนหนึ่งคือ อธิวัฒน์ บุญชาติ โฆษกสหพันธ์นักศึกษาแห่งชาติ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ส่วนอีกคนหนึ่งคือ ภาคิไนย์ ชมทรัพย์สินมั่น นิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา
ทั้งสองดูร่าเริงอารมณ์ดีเหมือนพร้อมจะพูดคุยกับทุกคนที่ผ่านเข้าไปทักทายด้วยรอยยิ้มแห่งไมตรี ทว่าแววตาทั้งคู่จะเริ่มแดง ส่วนใบหน้าดูอิดโรยและดำกร้านแดด ซึ่งเป็นสภาพที่ผ่านการอดอาหารมาตั้งแต่ 19 ก.พ. 50 รวมเวลาแล้ว 4 วัน โดยดื่มเพียงน้ำเปล่ากับน้ำหวานเพื่อแสดงเจตนารมณ์ว่า พวกเขา 'ไม่เอา มหาวิทยาลัยนอกระบบ'
เหตุใดและอะไรทำให้พวกเขาทั้งคู่ทนไม่ไหวจึงต้องเดินออกมาจากรั้วรอบแห่งการศึกษาอันอบอุ่นมาสู่สภาพนักประท้วงข้างถนนเช่นนี้ ' 000
อภิวัฒน์ บุญชาติ โฆษกสหพันธ์นักศึกษาแห่งชาติ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ทำไมจึงต้องออกมาอดอาหารที่หน้ารัฐสภา อธิวัฒน์ ปัญหาความคล่องตัวทุกวันนี้เป็นเพราะการเอื้อพวกพ้องในระบบราชการ มีเรื่องเส้นสาย แทนที่จะเอาคนที่มีความรู้ความสามารถมาเป็นคนสอนกลับเอาคนข้างตัวมานั่งตำแหน่งต่างๆ แล้วบริหารจัดการไม่ได้เลยกลายมาเป็นข้ออ้างในการนำมหาวิทยาลัยออกนอกระบบ แต่ฝ่ายที่สนับสนุนการนำมหาวิทยาลัยออกนอกระบบระบุว่ามันจะทำให้เรื่องเส้นสายเหล่านี้หายไป เพราะมีเรื่องระบบประเมินคุณภาพ อธิวัฒน์ การตัดสินใจออกมาอดข้าวเพื่อประท้วงลำบากหรือไม่ วินาทีนั้นเป็นอย่างไร อธิวัฒน์ วิธีเหล่านั้นพอทำแล้วมีข้อจำกัดหลายเรื่อง เช่น ทุน บุคลากร วัสดุ ไม่สามารถมีได้ต่อเนื่อง พอจัดเวทีใหญ่โตมีคนมามากมายก็โดนมองว่าเป็นการรับจ้าง หากจัดหลายวันก็ใช้เงินมากมาย นักศึกษาจะเอาเงินมาจากไหนมากมาย การตัดสินใจตรงนี้ไม่ต้องใช้อะไรมากมาย ผมมาแค่เสื้อผ้าชุดเดียว โทรคุยกันกับภาคิไนย์ก่อน ตอนแรกภาคิไนย์จะอดอาหารคนเดียว แต่คิดว่าปล่อยคนเดียวคงไม่ได้ เดี๋ยวเหงา เราเคลื่อนไหวมาด้วยกันเลยตัดสินใจว่าอดด้วย น้องมาถึงก็เริ่มอดตอน 9.00 น. ผมตามมาถึงเริ่มตอนเที่ยง ภาคิไนย์ อธิวัฒน์ ที่บ้านว่าอย่างไร อภิวัฒน์ แล้วทำไมต้องเป็นช่วงนี้ อธิวัฒน์ ภาคิไนย์ อธิวัฒน์ ภาคิไนย์ ช่วงนี้เป็นช่วงเรียนและสอบ ออกมาอย่างนี้จัดการเรื่องนี้อย่างไร อธิวัฒน์ ภาคิไนย์ ความเป็นอยู่แต่ละวันเป็นอย่างไร ภาคิไนย์ อธิวัฒน์ ห้องน้ำล่ะ อธิวัฒน์ ภาคิไนย์ อุปสรรคใน 4 วันมานี้ ภาคิไนย์ อธิวัฒน์
ภาคิไนย์ ชมทรัพย์สินมั่น นิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา แล้วต่อสู้กับจิตใจตัวเองอย่างไร ภาคิไนย์ อธิวัฒน์ ภาคิไนย์ เรื่องความปลอดภัยเป็นอย่างไร อธิวัฒน์ ครูบาอาจารย์ที่ไม่เห็นด้วยก็มา คือมาขอร้องไม่ให้อดข้าว อาจารย์บอกว่าเห็นด้วยกับการประท้วงแต่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการอดข้าวคืออยากให้ดูแลสุขภาพเผื่อว่าวันข้างหน้าอาจจะเป็นรัฐมนตรีก็ได้ ถ้าวันนี้ตายไปซะก่อนอาจจะไม่ได้เป็น แล้วทางฝ่ายรัฐล่ะ ออกมาว่าอะไรบ้าง อธิวัฒน์ ช่วงนี้เป็นช่วงกระแสสังคมคุณธรรมจริยธรรม พอโดนไม่ใส่ใจอย่างนี้คือตั้งคำถามกับสังคมหรือไม่ อธิวัฒน์ ภาคิไนย์ อธิวัฒน์ แล้วไหนจะได้งบจากร้านขายของ ร้านอาหาร ร้ายขายหนังสือเตรียมสอบหน้าราม ค่าเซ้งร้านต่อปี รวมแล้วตีว่าประมาณ 300,000,000 บาทต่อปี ภาคิไนย์ เรียกว่าใช้ข้ออ้างเพราะถ้าออกนอกระบบจะได้คล่องคอ ถ้าออกนอกระบบราชการมันจะเกิดอะไรขึ้น พอออกนอกระบบ ราชการจะไม่มารัดตัว มีอำนาจเต็มที่ ถ้าเป็นอธิการบดีก็เหมือนเป็นเจ้าของกลายๆมีอำนาจเต็มที่ 4 ปี ได้ผลประโยชน์ที่เป็นตัวเงินมันสูงมาก
เรื่องคล่องตัวของผู้บริหารมันไม่ได้คล่องตัวในเรื่องการบริหารงาน แต่มันคล่องตัวในการบริหารเงิน เรื่องเงินเป็นเรื่องสำคัญ ผลประโยชน์ตรงนี้มีเยอะ ที่ผมมาคัดค้านเขามันไม่ใช่อะไร เพราะเขากลัวเสียผลประโยชน์หากมานั่งดีเบทกันตรงไปตรงมา เขาไม่ชอบบอกว่าเราไม่เข้าใจหลักการ ผมเข้าใจทะลุปุโปร่งอธิบายให้ฟังได้ เอางบประมาณการเงินมานั่งแฉท่านได้ ผมไม่เห็นด้วยเพราะว่าท่านกำลังจะแปลงทรัพย์สินของพวกเราให้เป็นของมหาวิทยาลัย ตามกฎหมายก็เหมือนมีอำนาจสูงสุดในสถาบันตนเองจะเชื่อมโยงขนาดไหนกับเรื่องผลประโยชน์ มองว่าไม่มีความตรงไปตรงมา อธิวัฒน์ หตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นไหม รุ่นน้องผมทำงานโดนขู่คาดโทษวินัยกันหมด ถ้าเขาโปร่งใสก็ควรให้นักศึกษาแสดงความคิดเห็น สถาบันพระจอมเกล้าพระนครเหนือมีการปลดเลขานุการองค์การนักศึกษา ถ้าโปร่งใสจริงสิ่งเหล่านี้ไม่เกิดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นคล้ายๆกับว่าไปขวางทางผลประโยชน์ที่เข้ามาเกี่ยวข้อง สิ่งที่เหลืออยู่ทุกวันนี้ก็คือผลประโยชน์ เคยเชิญฝ่ายที่เห็นด้วยกับการนำมหาวิทยาลัยออกนอกระบบมาร่วมเวทีไหม ภาคิไนย์ คิดว่าทำไม สนช.จึงต้องเร่งเรื่องนี้ให้เสร็จ อธิวัฒน์ การที่ผู้มีอำนาจหรือคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่สนใจในการแสดงออกที่เราทำ หรือการที่ไม่สนใจการที่คนๆหนึ่งออกมายืนยันในหลักการที่บุคคลนั้นเชื่อว่าดีต่อส่วนรวมด้วยการอดอาหาร มันสะท้อนอะไรต่อสังคม ภาคิไนย์
ประเด็นอยู่ที่ถ้าเห็นไม่ตรงกันก็น่าจะมาดีเบทกัน เขามองว่าเราจะมองเรื่องค่าหน่วยกิจสูงขึ้นเพียงอย่างเดียว แต่เรามองถึงระบบ เช่น ถ้าออกนอกระบบจะมีการเกษียณหรือไม่ รับรองว่าไม่มีการเกษียณจนตายคาเก้าอี้ คนที่เป็นสภาคณาจารย์ก็เป็นคนของเขา ยกมือกี่รอบคนเดิมก็ได้เป็นอธิการบดี หรือว่าคนเดิมเบื่อแล้วก็เอาคนของตนเองขึ้นมาเป็นอธิการบดีแทน รู้สึกอย่างไรที่ช่วงเดียวกันประเด็นแบบการแต่งกายของเอมี่ นักศึกษาที่เป็นนักแสดงแต่งตัววาบหวิวกลายเป็นสิ่งที่ทั้งสังคมต้องพูดถึงและคาดหวังกับนักศึกษาไปต่างๆนานา แต่พอเราออกมาพูดถึงประเด็นทางสังคมกลับมีคนสนใจน้อย ภาคิไนย์ ถ้าผมจะแก้ผ้าประท้วงไม่เอาม.นอกระบบ แก้ผ้าวิ่งรอบสนามหลวง ถามว่าประชาชนสนใจไหม สนใจ แต่จะสนใจแค่นั้น สังคมเราวิธีคิดไม่ค่อยลึกซึ้ง ปรากฏการณ์เอมี่กับผมอดข้าวประท้วง สังคมสนใจเอมี่มากกว่าการอดข้าวประท้วง อยู่ที่ปรากฏการณ์ เรามีความสุขในการที่จะทำเพราะเรามีความตั้งใจทำเพื่อสังคม
หวังผลแค่ไหน เขาจะฟังไหม จะทำต่อไปแค่ไหน อธิวัฒน์ สมมุติไม่ฟัง นักศึกษาทักแล้วไม่ฟัง อธิวัฒน์ สมมุติว่าผู้ใหญ่บ้านเมืองนี้ไม่สน จะฝากอะไรก่อนฟุบหรือไม่ ภาคิไนย์ ความจริงแล้วในหน้าการศึกษาก็มีการนำเสนอเรื่องเราเยอะกว่าเรื่องอื่น ถือว่าเป็นคลื่นใต้น้ำแทรก ยังมีคนพูดถึงบ้าง อธิวัฒน์ สังคมไทยเป็นแบบนี้ไม่รู้จะทำอย่างไรก็คงต้องทำใจ เคยให้สัมภาษณ์ออกรายการโทรทัศน์ว่าการศึกษาเมื่อก่อนเขาเรียกการศึกษาศาลาวัด คนที่เรียนจบศาลาวัดมีความรู้มีคุณธรรมเยอะแยะ กลับกันถ้าผมจ่ายตังค์แสนแปดแล้วผมจบ แต่เรียนบ้างไม่เรียนบ้างมีคุณภาพอะไร คือเรียนต้องให้มันมีคุณภาพ
มหาวิทยาลัยเป็นตลาดวิชาอยู่แล้ว งบประมาณสภาคณาจารย์เงินเดือน 20,000 บาท อธิการบดีเงินเดือน 20,000 บาท มาเป็น สนช.ดีกว่า ขณะนี้ผู้บริหารบางท่านทำงานแย่กว่าคนที่ทำงานเงินเดือน 7 ภาคิไนย์ เขารับสื่อมาระดับหนึ่งแล้วบางคนมานั่งดีเบทกับผม อธิบายไปจนเขาเข้าใจ เหตุผลเหล่านี้ไม่ใช่พวกผู้บริหารเขาไม่รู้ เขารู้แต่เขาแกล้งโง่ ตรรกะเดียวกันถ้ากฎหมายฉบับนี้ผ่านเสียเท่าไหร่ก็ยอม เพราะกินกันระยะยาว ตรรกะไม่ต่างอะไรกับการปฏิรูปการไฟฟ้าเลย
เขาจะพูดว่าพวกผมไม่เข้าใจหลักการ อธิบายง่ายๆ สมมุติเรามีบ้านหลังหนึ่งเราเป็นเจ้าบ้าน เขาก็เปิดประตู หน้าต่างให้มาปล้นเอาไปหมดเลย ไม่ต่างอะไรกับการแปรรูปการไฟฟ้า หรือ ปตท. ทำกำไรกันมากมาย
ประเทศเราไปให้ความหวังกับพวกที่จบจากต่างประเทศมากเกิน เวลาเราบริหารประเทศถ้าเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วจะต้องสร้างรากฐานมาจากประชาชนของตนเอง การศึกษาของเราสมัยโบราณวัดก็คือโรงเรียน ประเทศเราทุกอย่างเริ่มต้นที่วัดและจบลงที่วัดก็ต้องมองฐานจากตรงนี้ เราไปเอาบ้านกึ่งสำเร็จรูปจากตะวันตกมาแล้วมาตั้งที่ลุ่มภาคกลาง น้ำก็ท่วม เหมือนกับการศึกษามันพัฒนาผิดหมดเลยใช้วิธีการแบบตะวันตกไม่ได้รับใช้สังคม บริษัทเอไอเอสจะไปทำคอนเสริต ไปขายซิมมือถือในมหาวิทยาลัยง่ายมาก แต่นักศึกษาจะทำกิจกรรมขอโต้วาทีขออะไรกลับยากมาก
เด็กที่อยู่ในมหาวิทยาลัยนอกระบบเคยพูดว่าอาจารย์มาถามว่าลูกศิษย์จ้างเดือนเป็นหมื่นๆ คือจะเปลี่ยนจากลูกศิษย์มาเป็นลูกค้า ลูกค้าของบริษัทบูรพาจำกัด มหาชน เรื่องหลักสูตรวิชาการสัดส่วนมันต้องมองว่าทำอย่างไรจึงจะผลิตคนไปทำซีพี มหาวิทยาลัยนอกระบบจะส่งเสริมแบบนี้ ล่าอาณานิคมทางอาณาเขตยังพอเอาเรื่องชาตินิยมมาสู้ได้บ้าง แต่นี่โดนเขาล่าอาณานิคมทางความคิดไปแล้ว หมายเหตุ
สัมภาษณ์เมื่อวันที่ 22 ก.พ. 50
ปัจจุบันทั้งสองยังคงอดอาหารที่หน้ารัฐสภา