สวัสดีค่ะ

จากที่ได้ชมรายการตีสิบเมื่อคืนวันอังคาร ที่ 24 ก.ค. 50 ช่วงที่มีการสัมภาษณ์ผู้เข้าประกวด มิสไทยแลนด์เวิลด์ 2007 ที่ได้ไปเก็บตัวอยู่ที่ประเทศลาวนั้น
สิ่งที่ผู้เข้าประกวดคนหนึ่งได้พูดเกี่ยวกับประเทศลาว มีหลายๆอย่างที่มิได้เป็นความจริงแต่อย่างใดเช่นคำว่า

1. "ผ้าเย็น คือ ผ้าอนามัย" ไม่มีคนลาวคนไหนเคยพูดเลย เค้าก็เรียกเหมือนคนไทยนั่นแหละ หรือไม่ก็เรียกเป็นภาษาฝรั่งเศษไปเลย

2. ไฟสัญญาณจราจรที่ผู้เข้าประกวดพูดว่า ไฟเหลืองคือ ไฟ "เกรียม" นั้นไม่มีในภาษาลาวอย่างแน่นอน สำหรับการอธิบายไฟสัญญาณจราจรที่ว่า ไฟแดงเป็นไฟอำนาจ หรือไฟเขียวเป็นไฟอิสระ นั้นก็เป็นแค่การอธิบายในกฎจราจรเท่านั้น ไม่มีใครมาพูดในชีวิตประจำวัน ส่วนคำที่ถูกต้องคือ "เกียม" หรือ "เตียม" และไม่ได้ใช้พูดเรียกไฟเหลืองอย่างแน่นอน

3. "โก่งดาก" ไม่มีใครหรือครูคนไหนสอนให้พูดอย่างนี้แน่นอน คำที่ถูกคือ "เกียม" หรือ "เตียม"เหมือนกัน ซึ่งคำที่พูดมานั้นไม่เป็นความจริงเลยและยังเป็นการไม่เหมาะสมอย่างยิ่งในการที่จะเอามาพูดในลักษณะเหมารวมและพูดในเชิงเป็นเรื่องตลกเหมือนดูถูกเช่นนี้ ในฐานะคนลาวได้ฟังแล้วรู้สึกไม่สบายใจหลายอย่างที่พูดมานี้ก็เคยเป็นปัญหาระหว่างประเทศมาแล้วประเด็นเรื่องสื่อมวลชนของไทยที่่พาดพิงถึงการใช้ภาษาของลาวนั้นในเชิงตลกนี้ได้ถูกท้วงติงจากทางฝ่ายลาวหลายครั้งแล้วเช่นกัน ไม่เคยนำมาพิจารณาบ้างเลยหรือ

ฝากถึงผู้เข้าประกวดคนนั้นด้วยว่าการที่เป็นคนดูถูกชาติอื่นนี้เป็นการงามอย่างมีคุณค่าตามสโลแกนของมิสไทยแลนด์เวิลด์จริงหรือเปล่า และความละเอียดอ่อนในการพูดสิ่งใดสิ่งหนึ่งนั้นควรคิดไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนก่อนพูด เพราะมันแสดงถึงภูมิหลังของคนพูด ซึ่งมันสอดคล้องกับคำพูดที่ว่า "ภาษาบอกชาติ มารยาทบอกตระกูล" ถ้าไม่รู้จริงก็อย่าพูดเลยดีกว่า ผู้เข้าประกวดที่จะเป็นบุคคลที่ประชาชนให้การยอมรับได้นั้นควรมีความคิดมากกว่านี้ กองประกวดคัดได้แค่นี้หรือค่ะ

คนลาวมากกว่า 90% สามารถฟังภาษาไทยเข้าใจอย่างถ่องแท้ กรุณาคำนึงถึงสิ่งที่จะกระทบถึงความรู้สึกของคนฟังด้วย เพราะไม่ใช่แค่ความรู้สึกส่วนตัวของแต่ละบุคคลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่มีมาอย่างยาวนานด้วย อย่าให้มาหยุดชะงักลงเพียงเพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น

ถ้าอยากพูดถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ประเทศใดประเทศหนึ่งนั้น ควรศึกษาข้อมูลของประเทศนั้นๆ อย่างถ่องแท้เสียก่อน เพราะไม่ว่าใครก็รักประเทศของตนทั้งนั้นไม่ต้องการให้ใครมาดูถูก ถ้าคนอื่นล้อเลียนภาษาไทยเช่นนี้พวกคุณก็คงจะไม่ชอบเหมือนกัน รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง เพราะมันเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างหนึ่ง

จาก กลุ่มคนลาว

000

ถึงรายตีสิบและกองประกวดมิสไทยแลนด์เวิร์ส

ข้าพเจ้าเป็นคนสัญชาติไทยคนหนึ่งที่ได้รับชมและรับฟังคำพูดอันไร้มารยาทของผู้ประกวดมิสไทยแลนด์เวิร์ดปี ๒๐๐๗ คนหนึ่งที่กล่าวถึงภาษาลาวอย่างขบขันและออกเชิงเหน็บแนม ในการพูดออกมาของคนคนนั้นไม่ได้เป็นคำพูดที่ให้เกีรยติแก่ประเทศที่กล่าวถึงเลย และการกล่าวของคนคนนั้นออกสื่อโทรทัศน์เป็นการออกสื่อสาธารณะที่คนทุกคนทั้งคนไทยในประเทศไทยและคนลาวในประเทศลาวรับรู้ แต่ในฐานะผู้ผลิตรายการโทรทัศน์กลับไม่ใส่ใจในความละเอียดอ่อนทางวัฒนธรรมที่ต้องแพร่ภาพออกมาเลย ในฐานะที่ข้าพเจ้าเป็นคนคนหนึ่งที่อยู่รวมโลกกับคนทุกคนในหลายวัฒนธรรม ข้าพเจ้าขอให้ผู้ทำรายการและกองประกวดตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้

๑. ทบทวนบทบาทสื่อมวลชนของตนเองในการนำเสนอรายการที่ขาดมุมมองที่ละเอียดอ่อนทางวัฒนธรรม
๒. ตระหนักถึงประเด็นทางวัฒนธรรมอย่างจริงใจ ซึ่งในที่นี่ไม่ใช่การออกมาขอโทษแล้วไม่ได้พยายามแก้ไขอย่างจริงจัง
๓. ต้องมีความรู้จริงในการเสนอแนะมุมมองในแต่ละด้าน
๔. เปิดมุมมองในการมองตัวเองและคนอื่นในฐานะมนุษย์ที่มีความแตกต่างทางวัฒนธรรม ไม่ได้มองแค่วัฒนธรรมของตนเลอเลิศอยู่คนเดียว ความแตกต่างทางวัฒนธรรมไม่ได้บอกถึงความเหนือกว่า หรือด้อยค่ากว่ากัน

และในกรณีของผู้ประกวดคนนี้ แม้ว่าคุณจะไปเยือนประเทศลาวในฐานะแขกแต่ไม่ได้หมายความว่าการเป็นแขกของคุณจะเป็นการสร้างความชอบธรรมทางวัฒนธรรมที่คุณจะเข้าไปเดินเล่นในห้องนอนของเจ้าบ้าน หรือว่าจะติติงบ้านเขาและเอามาพูดอย่างสนุกปากได้ มารยาทของคนที่เป็นคนจริงแท้นั้นอยู่ที่ไม่ดูถูกผู้อื่นแม้ว่าผู้อื่นนั้นจะเป็นผู้มีวัฒนธรรมแตกต่างจากเรา แม้ว่าคุณจะมีรูปร่างหน้าตาที่สดสวยแค่ไหนก็ตามแต่ถ้าคุณไม่รู้จักว่าคนอื่นที่นอกเหนือจากคุณ แตกต่างจากคุณนั้นมีความเป็นคน มีความภาคภูมิใจในวัฒนธรรมของเขา คุณก็ไม่ควรเรียกตัวเองอย่างภาคภูมิใจในฐานะ คนที่มีวัฒนธรรม

จาก นักศึกษาไทยคนหนึ่ง