000

ผมประหลาดใจมาก เมื่อมีข่าวว่า หมอสุขศาลาพากันออกมาไล่ผีป่า

ว่ากันว่า พวกหมอมากันจากหลายแห่ง ผู้ป่วย ชาวบ้าน ต่างก็พากันมาด้วย คนที่มาเป็นคนดี เคยต่อสู้กับผีมาหลายครั้งแล้ว

ข่าวนี้ทำให้ผมต้องเข้าไปในหมู่บ้าน ถามหาที่มาที่ไป

ป้ากา เป็นคนแรกที่ผมติดต่อ แกเป็นคนน่าเชื่อถือ เป็น อสม. ป้ากาส่งเสียงออกทางหอกระจายข่าวประจำหมู่บ้านเป็นประจำ ชาวบ้านชอบเรื่องที่แกค้นคว้ามาเล่า เข้าข้างประชาชน

ป้ากาเล่าว่า หัวหน้าหมอสุขศาลาถูกผีป่าเข้าสิง ผีตัวนี้ร้ายกาจมากมาก

ปกติ เวลาเกิดเหตุร้ายที่ผีสิงผู้คน ไม่ต้องถึงมือพวกหมอสุขศาลา แค่ น้ายืนและพวก ตั้งศาล ไหว้หัวหมู ไข่ต้ม ก็ขับไล่ผีได้แล้ว

ลุงแสงดี บอกว่า ผีตัวนี้ร้ายกาจมาก มีประวัติสมัยเป็นคนว่า มีนิสัยขี้โกง เป็นผู้มีอิทธิพล เคยสั่งฆ่าคนที่ขวางผลประโยชน์ที่หมู่บ้านคนเลี้ยงหมู ว่ากันว่าผีป่าตัวนี้ขายยาบ้าด้วย เลยมีการเรียกชื่อผีป่าตัวนี้ว่า "โจรขายยาบ้า"

ความจริงแล้ว หัวหน้าหมอสุขศาลา ไม่ควรยอมให้ผีป่าเข้าสิงร่าง

แต่หัวหน้าหมอสุขศาลาคนนี้ นิสัยไม่ดี ชอบไต่เต้าเฝ้าเลียแข้งเลียขาผี ไม่ชอบทำงาน มักเอาทางไสยศาสตร์ ใช้ประโยชน์ล่อผีแลกตำแหน่ง เป็นคนไม่มีความสามารถ ขาดความมั่นใจ ไม่มีคุณความดีของตนเอง เลยต้องไปพึ่งพาอาศัยผี

หัวหน้าหมอสุขศาลาเชื่อว่า ถ้าผีป่าเข้าสิงตัวแกแล้ว ตัวแกจะมีอำนาจมากขึ้น ดูดี น่าเชื่อถือ

ผู้คนจะยอมรับว่าแกมีอำนาจ และผีก็อาจจะสนับสนุนแกให้เป็นใหญ่เป็นโตต่อไป พวกลูกน้องข้างเคียงหัวหน้าหมอสุขศาลาก็คอยช่วยเชียร์ให้เลียแข้งเลียขาผีป่า ไม่ช่วยทัดทาน ทั้งที่เคยมีบทเรียนมาแล้วเวลาพวกผีป่า มันเวียนเข้ามาอาละวาดในสุขศาลาแล้วสุขศาลาวุ่นวายเสียหายไปหมด

วันแรกที่ผีป่าเข้าสิงร่างหัวหน้าสุขศาลา ผู้คนตกใจกันไปหมด

ผีป่า ประกาศก้องเสียงดังภายใต้ร่างของหัวหน้าหมอสุขศาลาว่า

"ข้าจะยกเลิกข้อตกลงการซื้อยาจากโรงงานยาของแขก"

ทั้งที่จริงยาของแขกมีราคาถูกกว่ายาฝรั่งนับสิบสิบเท่า ทำให้ได้ยาดีจำนวนมาก เงินสำรองก็มีพอซื้อยารักษาโรค ช่วยคนไข้หนักๆ อย่าง คนป่วยโรคเอดส์ คนป่วยโรคหัวใจ และ คนป่วยโรคมะเร็งได้เป็นจำนวนมาก เป็นที่กล่าวขานชื่นชมไปในที่ต่างๆ ทำให้ชาวบ้านมีความรู้สึกที่ดีกับสุขศาลาว่าทำเพื่อประชาชน

พวกหมอสุขศาลาที่เอาการเอางาน พยายามหาทางว่าจะทำอย่างไรที่จะซื้อยาดีจากแขกได้ เนื่องจากมีข้อตกลงกับฝรั่งว่าต้องซื้ยาราคาแพงจากเขา แพงเท่าไรก็ต้องซื้อจากฝรั่งเพราะฝรั่งคิดได้ก่อน จึงต้องได้รับรางวัลตอบแทนเป็นเงินทองจากการขายยาแพงๆ แต่พวกหมอสุขศาลาก็ไปพบว่ามีข้อตกลงสำคัญบอกไว้ว่า ถ้าสุขศาลาไม่ขายยาหากำไร หรือ เอายามาใช้กับโรคจำเป็นช่วยคนไข้ที่สุขศาลาแล้ว ก็ให้ซื้อยาที่ไหนก็ได้ หรือ จะทำเองก็ยังได้

แต่พวกพ่อค้ายาฝรั่ง มันก็ยังไม่ยอม เพราะอยากได้เงินมากๆ

ลูกน้องคนไทยทาสฝรั่ง ที่เรียกกันว่า พวกผีหมา (ยืนยันว่าไม่ได้หมายถึง พรีม่า องค์กรของพวกยาข้ามชาติ) ต่าง ก็คอยส่งเสียงเห่าหอน ตามธรรมชาติของสุนัข เพราะเป็น ผีหมา ต่างคอยข่มขู่ ด่าว่า ใส่ร้ายพวกหมอสุขศาลาอยู่เนืองๆ

ป้ากาแกโกรธพวกผีหมามาก แกเล่าว่า พวกพ่อค้ายาฝรั่ง เอาเปรียบคนป่วย ทำแบบนี้ไปทั่ว ที่หมู่บ้านหลายแห่งพวกชาวบ้านสู้กับพวกผีหมา ฟ้องร้องขึ้นโรงศาลกันกัน ส่วนใหญ่ชาวบ้านชนะความหรือไม่พวกผีหมาก็กลัวแพ้ยอมไปเสียก่อน

พอผีป่าเข้าสิงหัวหน้าหมอสุขศาลาไม่นานหลังประกาศจะเลิกซื้อยาแขก ผีป่าก็เอะอะเอ็ดตะโรต่อเนื่องว่า ที่ไม่ให้ซื้อยาแขกเพราะยาแขกเป็นยาไม่ดี ยาฝรั่งดีกว่า เพราะผีป่าเคยกินแล้วได้ผลสมัยแกยังเป็นคน มีคนบอกว่ายาแขกกินแล้วไม่หาย ผีป่าป่าวร้องต่อไปอีกว่า ยาแขกให้ฟรี ผีป่าก็ไม่ยอมกิน เพราะเป็นยาไม่มีคุณภาพ ผีป่าพูดแบบเดียวกับผีหมา เหมือนผีหมาอบรมผีป่ามา

พอผีป่าประกาศจะยกเลิกซื้อยาแขก ไม่เพียงพวกหมอสุขศาลาที่เคยช่วยกันทำเรื่องที่จะซื้อยาดี ราคาถูกจะกังวลใจ พวกชาวบ้านที่เป็นผู้ป่วยพากันตกใจไปหมด

ลุงคำตัน น้าแหวง ป้ามะลิ และ อาสำอางค์ เลยชวนกันไปขอเจรจากับหัวหน้าหมอสุขศาลาที่มีผีป่าสิงร่างอยู่ ผีป่าประกาศกร้าวว่า ข้าต้องทำเพื่อพวกพ่อค้ายาฝรั่ง พวกผีหมามันมาสั่งให้ข้าพูดว่า ฝรั่งมันมีธุรกิจค้าขายที่นี่เยอะ ระวังมันจะหนีไปที่อื่นกันหมด เดี่ยวทำไม่ดีมันกลั่นแกล้งการค้าการขายของพวกเราที่ทำกับมัน การค้าการขายของหมู่บ้านจะล้มละลายกันไปหมด

ผีป่า ลืมไปว่า มันสิงอยู่ในร่างของ หัวหน้าหมอสุขศาลา ไม่ใช่ หัวหน้าโรงพ่อค้า หรือ หัวหน้านายอากร

ผีป่า พูดไป ก็ทำทีเกรี้ยวกราด ดุดัน หวังให้ ลุงคำตัน น้าแหวง ป้ามะลิ อาสำอางค์ และพวกตกใจกลัว

ลุงคำตันไม่กลัว แต่บอกอย่างสุภาพกับผีป่าว่า คนป่วยเอดส์คงต้องตายกันหมดเนื่องจากไม่มียากิน เพราะยาจะแพงถ้าผีป่าให้เลิกซื้อยาแขก

ผีป่าโต้ตอบว่า ก็ให้คนป่วยไปกินดอกไม้จันทน์แทนก็แล้วกัน

ป้ามะลิ อยากทำความเข้าใจกับผีป่า จึงยกเรื่องคนไข้มะเร็งมาเล่า และบอกว่า ถ้าคนป่วยไม่มียากิน ก็คงต้องไปกินยาฆ่าหญ้าเพื่อฆ่าตัวตาย

ผีป่าตอบโต้ว่า ก็ดีเหมือนกันจะได้ประหยัดยาของสุขศาลา เอาไว้ให้คนอื่นกิน

ลุงคำตัน น้าแหวง ป้ามะลิ อาสำอางค์ และพวก พากันโกรธผีป่ามาก และตกลงกันว่าจะต้องทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะผีป่าตัวนี้ดุร้ายมาก ทั้งยังเกรี้ยวกราด ไม่คิดถึงคนปว่ยผู้มีความทุกข์แต่กลับพูดจาดูถูก เหยียดหยาม เสียดสี ว่าร้ายต่างๆ นานา

เหตุสำคัญที่ทำให้พวกหมอสุขศาลามารวมตัวกันไล่ผีป่า ก็เพราะว่า ผีป่าได้สั่งให้ หมอวัฒน์ออกจากตำแหน่งผู้ดูแลยาของสุขศาลาเนื่องจากหมอวัฒน์ เป็นหนึ่งในผู้นำคนสำคัญที่ทำเรื่องการต่อรองราคายาฝรั่งและหาวิธีจัดซื้อยาของแขกที่ดีแต่ราคาถูกกว่ามาก

ผีป่าเห็นว่า หมอวัฒน์ เอาการเอางานมากกับเรื่องการซื้อยาราคาถูกช่วยผู้ป่วย ไม่มาพินอบพิเทาตน แบบหัวหน้าหมอสุขศาลาที่ผีป่าเข้าสิงร่างและพวกลูกน้อง ทั้งนี้แต่เดิมหัวหน้าสุขศาลาก็ไม่ชอบหมอวัฒน์อยู่แล้ว เพราะแกขยันทำงาน ทำประโยชน์มากกว่าหัวหน้าหมอสุขศาลาคนนี้มากมาย

พวกหมอสุขศาลาที่ต่อสู้กับผีป่า เห็นว่า การที่ผีป่าอาละวาด สั่งปลดหมอวัฒน์ ครั้งนี้ เป็นการใช้อำนาจเกินกว่าเหตุ อ้างข้างๆ คูๆ ว่า บอกให้หมอวัฒน์ไปเอายาชูกำลังมาตรวจก็แล้ว ให้ไปเอาเครื่องในหมูมาตรวจก็แล้ว ก็ไม่ยอมไปตรวจ ทำให้ผีป่าไม่ได้กินยาชูกำลัง ไม่ได้กินเครื่องในหมู เมื่อผีป่าอดอยาก หิวโหย จึงต้องออกอาละวาดมิได้หยุด

ผมถามป้ากาว่า พวกหมอสุขศาลา เขาเป็นหมอแผนปัจจุบัน เขาหมดหนทางแล้วหรือถึงต้องมาใช้วิธีการไล่ผีแบบพื้นบ้าน

ป้ากาบอกว่า ผีป่าตัวนี้มีฤทธิ์มากแถมยังดุร้าย ใช้วิธีขับไล่แบบเดิมๆไม่ได้ ยิ่งมันเข้าไปอยู่ในร่างของหัวหน้าหมอสุขศาลาด้วยแล้ว มันจะสร้างความฉิบหายให้สุขศาลาเป็นการใหญ่

ป้ามะลิ ซึ่งยืนอยู่ด้วยเสริมว่า พวกหมอสุขศาลาหนุ่มสาวเหล่านี้ เหลืออดแล้ว พวกเขาตั้งใจลุกขึ้นสู้ พากันชวน ลุงคำตัน น้าแหวง อาสำอางค์ และป้ามะลิ พร้อมทั้งชาวบ้าน ช่วยกัน จุดไต้ไล่ผีป่า

ผู้คนก็เลยตื่นตัวมากันมากมาย ได้ยินข่าวว่า หมอสุขศาลาจากที่ต่างๆก็เริ่มเข้าใจกันมากขึ้นและ เริ่มรวมตัวประกาศต่อสู้ เพราะถ้าผีป่ายังอยู่ก็จะนำตวามวิบัติเสียหายเพิ่มทวีมากขึ้น

พวกหมอที่อื่นที่ไม่ได้ทำงานที่สุขศาลา เช่น หมอสนที่เปิดร้านในตลาด ตอนนี้รู้เรื่องดีแล้วและเห็นด้วย ทั้งหมอสนก็มีเพื่อนมากจึงได้ไปบอกเล่าเรื่องราวให้พวกพ้องเข้าใจและมาร่วมกันขับไล่ผีป่าอีกทางหนึ่ง

ผมถามป้ามะลิว่า เมื่อจุดไต้ไล่ผีป่าวันนี้แล้ว จะหยุดแค่นี้หรือ

ป้ามะลิบอกว่า การจุดไต้ไล่ผีป่าวันนี้ เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการต่อสู้กับอำนาจของผีป่า เป็นสัญญลักษณ์ของการปลุกจิตสำนึกผู้คนให้มาช่วยกันปกป้องคนดี ไม่ให้ผีป่าทำลายความตั้งใจของคนทำงานเพื่อสังคม ไม่ให้ผีป่าทำลายคนดี

หนทางเดียวที่จะทำได้คือ ต้องไล่ผีป่าออกไปโดยเร็ว ผีป่ากลัวคนเยอะๆ กลัวแสงสว่าง ถ้ามีคนมาก แสงสว่างมาก ผีป่าจะคุมอารมณ์ไม่อยู่ เพราะกลัวความจริงจะปรากฏ ความจริงที่ว่าตนเองไม่ได้หวังดีต่อคนป่วย แต่ทำเพราะต้องการอำนาจ ต้องการเงินทอง ต้องการสนองเจ๊ใหญ่ที่ชักใยอยู่

โดยที่ผีป่า ต้องการควบคุมคนดีไม่ให้ทำงาน ผีป่าจึงมักส่งเสริมให้ท้ายพวกหมอสุขศาลาที่ทำตัวรับใช้เลียแข้งเลียขาผีป่า พวกหมอทาสรับใช้ผีป่าเหล่านี้ไม่ชอบทำงานที่เป็นประโยชน์ ทำงานเอาหน้าหลอกชาวบ้านไปวันๆ หัวหน้าหมอสุขศาลาที่ให้ผีป่าเข้าสิงก็พอใจที่ผีป่าสิงร่าง เพราะทำให้แกดูดีมีอำนาจมากขึ้น หลอกให้ผู้คนหวาดกลัวได้

พอดีลุงคำตัน กับน้าแหวง ผ่านมา จึงเข้ามาร่วมวงพูดคุยด้วย ว่าจะทำอย่างไรกันต่อไป

น้าแหวงบอกว่า แกกับลุงคำตัน เพิ่งไปพบกับพวกหมอสุขศาลามา คุยกันว่าคงหยุดแค่นี้ไม่ได้ เพราะตอนนี้ผีป่าตัวอื่นๆ กำลังอาละวาดไปทั่วในที่ต่างๆ นอกจากสุขศาลาแล้ว ยังไปที่ โรงศาล ศาลากระจายข่าว ล่าสุด ผีป่าตามไปอาละวาดที่โรงพักอีกด้วย

ถ้าพวกเราปล่อยให้เป็นอย่างนี้ ชาวบ้านจะวอดวายกันไปหมด

ผมถามว่า แล้วผมจะช่วยอะไรได้บ้าง

พอดี หมอเกรียง เดินปรึกษาหารือ มากับหมอสน และ พวกหมอสุขศาลาหนุ่มสาวอีกหลายคน หมอเกรียงเล่าให้ฟังว่าพวกเขาเพิ่งไปพบปะหารือกับหมอสุขศาลาอาวุโสและหมอผู้ใหญ่อีกหลายคน เพื่อฟังประสบการณ์ไล่ผีป่าในอดีต ทั้งรับฟังข้อชี้แนะว่าจะต่อสู้กับผีป่ากันอย่างไรดี

ตอนนี้ หมอเกรียงเห็นว่า ต้องรวบรวมรายชื่อผู้คนไปร้องเรียนที่บางกอก พวกเราต้องช่วยกันลงชื่อสนับสนุนการไล่ผีป่าในครั้งนี้ให้มีจำนวนมากที่สุดให้มีพลังมากพอที่จะไล่ผีป่าออกไปให้ได้

หมอสนบอกว่า ตอนนี้แกรวบรวมเพื่อนผองน้องพี่มาได้จำนวนหนึ่งแล้ว คงจะต้องหาเพิ่มอีกและจะได้ทำความเข้าใจขยายออกไป อาจจะต้องทำให้ทันสมัย เช่น แรลลี่ไล่ผีป่าที่สุขศาลา

ป้ากาเลยหันมาทางผมแล้วถามว่า แล้วแกล่ะ จะว่าอย่างไร

ผมตอบป้ากาและทุกคนโดยทันทีไม่มีลังเลว่า "ผมขอร่วมไล่ผีป่าด้วยคน"

เอกสารประกอบ

เรื่องสั้นทันสมัย "ไล่ผีป่า"