อย่าให้การเจ็บและตายกลายเป็นคำถามที่ไม่ถูกตอบ

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ


กองบรรณาธิการประชาไท

 

เฉพาะวันแรกของการปะทะกันระหว่างเจ้าหน้าที่ตำรวจ กับผู้ชุมนุมฝ่ายพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย รายงานจากศูนย์นเรนทรสรุปยอดผู้ได้รับบาดเจ็บ 358 ราย และเสียชีวิต 1 ราย โดยในจำนวนผู้บาดเจ็บ มีอาการสาหัส ประมาณ 20 ราย และมีอย่างน้อย 4 รายที่ต้องเสียอวัยวะ

 

นี่คืออีกครั้งหนึ่งที่สังคมไทยได้สังเวยชีวิตและเลือดเนื้อของผู้คนให้กับความขัดแย้งทางการเมือง และเป็นอีกครั้งที่ความเจ็บและความตายที่เกิดขึ้นยังเป็นปริศนา

 

คำถามที่หลายฝ่ายตั้งคำถามตลอด 1 วันที่ผ่านมาก็คือ ทำไมลำพังแก๊สน้ำตา จึงทำให้ผู้ชุมนุมสูญเสียขา และนิ้วมือหลายราย รวมถึงหญิงสาวอีก 1 รายที่เสียชีวิต จบหนึ่งวันแรกของการปะทะ ยังไม่มีใครให้คำตอบที่ชัดเจนต่อบาดแผลและความตาย และผู้ที่ต้องตอบคำถามนี้ให้ได้ก็คือเจ้าหน้าที่ตำรวจ และรัฐบาล

 

แน่นอนว่านี่คือหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจและรัฐบาลอย่างไม่ต้องสงสัย เป็นหน้าที่เดียวกับที่ต้องตอบเรื่องความตายของนายณรงค์ศักดิ์ กรอบไธสง ด้วยว่าตายด้วยน้ำมือ (ตีน) ของใคร ในรุ่งเช้าวันที่ 2 กันยายนที่ผ่านมา อย่าให้คำปรามาสที่ว่า ถ้าวันนั้น (2 กันยายน) คนที่เจ็บและตายคือฝ่ายพันธมิตรฯ รัฐบาลคงล่มไปวันนั้นด้วยแล้ว

 

ความตายและความจำนั้นเป็นเรื่องจัดการยากเมื่อมันเข้ามาเกี่ยวข้องกับการต่อสู้ทางการเมืองในสังคมไทย และสังคมไทยผ่านการพยายามลืมและทำให้เบลอมาหลายเหตุการณ์ กระทั่งเราควรจะได้เรียนรู้ที่จะจำ และทำความกระจ่าง ดังนั้นเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นอย่างสดใหม่ เราขอให้ทุกฝ่ายที่มีหน้าที่รับผิดชอบอย่าทำให้ความเจ็บและความตายที่เกิดขึ้นนั้นเป็นความอึมครึม เพราะคนที่ต้องรับผิดชอบจะต้องเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบ นี่รวมถึงความบาดเจ็บของเจ้าหน้าที่ตำรวจเช่นกัน ใครเป็นผู้ขับรถชนตำรวจ ใครเป็นคนยิงเจ้าหน้าที่ และเหตุใดเจ้าหน้าที่ตำรวจชั้นผู้น้อยต้องเผชิญกับแก๊สน้ำตาโดยปราศจากหน้ากากป้องกัน

 

และสุดท้าย อีกหนึ่งศพ ที่เหมือนจะถูกลืมเร็วอย่างน่าตกใจ นั่นคือ ศพปริศนา จากการระเบิดของรถจี๊ปสีขาว เลขทะเบียน พต 4755 กทม.ที่ถูกขับมาจอดที่หน้าที่ทำการพรรคชาติไทย เมื่อเวลาประมาณ 15.45 น. และระเบิดขึ้นหลังจากนั้นประมาณ 10 นาที แม้ว่าจะได้ปากคำเบื้องต้นจากเจ้าของรถดังกล่าวแล้วว่ามาชุมนุมกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย และไม่รู้จักกับผู้ตาย ปริศนาที่ยากจะไขนี้ ควรทำให้กระจ่างเช่นกัน ว่าการระเบิดนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร ผู้ตายเป็นใคร อย่าให้เขาต้องกลายเป็นเพียงศพนิรนาม อย่างน้อยหากเขาเดินทางเข้ามายังถนนสายนั้น เพื่อเข้าร่วมกับต่อสู้ทางการเมืองตามแนวทางที่เขาเชื่อถือ เขาก็ควรได้รับการรำลึกและเชิดชูจากผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกับเขา อย่าให้เขาต้องถูกลืมไปภายในเวลาเพียง 1 วัน เพียงเพราะบ่งชี้ไม่ได้ว่าเขาเป็นใครมาจากไหน และอยู่ร่วมอุดมการณ์ฝ่ายใดแน่

 

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท