กวีประชาไท : ราษฎรจักแปรสร้าง ระบอบ รัฐเวย!

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

บ่สูญแสงสูรย์ผ่าว           อาบพื้น พิภพเอย

บ่สิ้นดาราพราย              พรากฟ้า

ความหวังยังอาจคืน        มิคลาด

ย่อมจักเผยมิช้า               จนชัด    ถนัดเห็น

 

ฟ้าบ่ครองฟากฟ้า            อยู่ผืน เดิมเดียว

คนแหละคนที่ยืน            หยัดนิ่ง

จักปลิดฟ้าหากฝืน           จักฟาด

ย่อยแหละยับดับทิ้ง         ทาบพื้น สามัญ   

 

คราวนี้คนบ่ค้อม             ยอมทน แล้วเวย!

คนจักยืนผงาดงึม           อกท้า

เพราะคนย่อมเป็นคน       ใช่ทาส

มืออันไกรฉกาจคว้า         หักคว่ำ แอกคน

 

เมื่อนั้นแล! จักล้าง          โลกทราม ลงราฯ

สุริย์รอนรัศมีแดง             จักฟื้น

ฟ้าใหม่ค่อยเผยงาม         พิลาศ

ฝนจักพรายฝากพื้น         พร่ำน้ำ คืนดิน

 

ราษฎรจักแปรสร้าง          ระบอบ  รัฐเวย!

คนต้องเทียมค่าคน          ‘เสมอภาค’

‘เสรีภาพ’ย่อมทรง            คงศักดิ์

แล ‘ภราดรภาพ’เกื้อ         ประกอบคู่ สยามสมัยฯ


อติเทพ ไชยสิทธิ์
27 ตุลาคม 2553
บทกวีนี้ขออุทิศให้กับครูทางกวีคนแรกของข้าพเจ้า 'จิตร ภูมิศักดิ์'

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท