วันที่ 8 พฤศจิกายน 2553 [*] มันเป็นวันที่สำคัญมากวันหนึ่งสำหรับคนที่รอคอยมานานไม่น้อยกว่าสิบห้าปี และระหว่างการรอคอยความยุติธรรมจากศาลมีหลายชีวิตต้องลมหายตายจากไปอย่างคนไร้เกียรติหรือไร้เหลียวแล นี่หรือคือผลจากการพัฒนาอุตสาหกรรมที่รัฐบาลหลายยุคหลายสมัยต่างก็ชื่นชมและเลี้ยงฉลองกับการประกาศค่า GDP กันอย่างใหญ่โตในโรงแรมหรู แต่ขณะเดียวกันยังมีชีวิตของคนงานอีกหลายชีวิตยังคงนอนนิ่งหายใจรวยรินรอคอยความตายอยู่ในซอกหลืบของสังคม โดยที่ไม่รู้ว่า“ความตาย” มันจะมาเยือนเมื่อไรเขาเหล่านั้นทำผิดอะไร ? เปล่าเลยเขาเหล่านั้นไม่ได้ทำผิดกฎหมายใดๆ ทั้งสิ้น ถ้าจะผิดก็คงจะผิดตรงที่เขาเกิดมาเป็นคนไทย !

ผู้ที่ได้รับผลกระทบจากนโยบายของรัฐภายใต้ชื่ออันสวยหรูว่า “การพัฒนา” นั้นมีให้เห็นมากมาย และคนที่ทุกคนน่าจะรู้จักดีก็คือ "ยายไฮ ขันจันทา" กับ 28 ปีของการเดินทางต่อสู้กับอำนาจรัฐ มันทั้งเจ็บปวดที่ถูกพูดจาถากถางจากเจ้าหน้าที่รัฐ และมันแสนคับแค้นใจเหนือคำบรรยายเมื่อถูกเพื่อนบ้านต่อว่า ว่าเป็นคนเห็นตัวแต่ใครจะเข้าใจหัวอกผู้ถูกกระทำเท่าพี่น้องสมัชชาคนจนด้วยกัน

ความแตกต่างของการรอคอยระหว่าง "ยายไฮ" กับ " คุณสมบุญ สีคำดอกแค" ซึ่งทั้งคู่ต่างก็เป็นสมาชิกสมัชชาคนจนเช่นเดียวกันแตกต่างกันที่ "คุณสมบุญ สีคำดอกแค และพี่น้องโรงงานทอผ้ากรุงเทพเหลือปอดเพียงข้างเดียว” แต่ทุกคนต่างก็มีจิตใจที่เข้มแข็งแน่วแน่บนเส้นทางแห่งการต่อสู้นี้ ถึงแม้ร่างกายที่อ่อนแอ บวกกับระยะทาง 15 ปี ที่เดินผ่านมา พบกับอุปสรรคและขวากหนามมากมาย สู้ทนขมขื่นเก็บกลั้นน้ำตาแห่งความปวดรวดร้าวนั้นไว้ บางครั้งมีเสียงแซ่ซ้องสรรเสริญจากพี่น้องหลายองค์กรทั้งในและต่างประเทศ แต่ขณะเดียวกันก็มีคำเยาะเย้ยถากถางจากคนไทยหรือแม้แต่จากพี่น้องกรรมกรด้วยกัน

นี่แหละคือรางวัลสำหรับชีวิตของคนทำงานในโรงงานอุตสาหกรรม ตลอดระยะเวลาที่ต่อสู้มา 15 ปี เขาไม่ได้หวังเงิน โล่รางวัลหรือเหรียญตราใดๆ แต่สิ่งที่คุณสมบุญ สีคำดอกแค และผู้ป่วยทั้งหลายต้องการ “ความยุติธรรม” ซึ่งมันจะเป็นน้ำมันหล่อเลี้ยงจิตใจให้กับคนป่วยเหล่านี้ยืนหยัดต่อสู้ต่อไป มาถึงวันนี้โจทก์ที่ยื่นฟ้องต่อบริษัทฯ ทั้งสิ้น 38 คน หลายคนได้เสียชีวิตไปแล้ว และมีอีกหลายคนที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ทุกคนก็ยังคงเฝ้ารอคำพิพากษา เผื่อว่ามันอาจจะเป็นข่าวดีข่าวสุดท้ายสำหรับชีวิตของเขา

วันที่ 8 พฤศจิกายน 2553 จะเหลือโจทก์สักกี่คนที่สามารถเดินทางไปฟังคำพิพากษาฏีกาของศาลแรงงานกลางได้ การเดินทางในการเข้าถึงในครั้งนี้ ต้องใช้เวลาในการเดินทางกว่า 15 ปี มันจะเรียกได้หรือไม่ว่า "ความยุติธรรม"

.....

[*] อ่านเพิ่มเติม ...  พิพากษาฎีกาแล้ว 15 ปี ที่ต้องรอคอย..... ของกลุ่มผู้ป่วยปอดเสื่อมจากการทำงาน ด้วยโรคบิสซิโนซิสปอดอักเสบจากฝุ่นฝ้าย