ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ
โซ่ตรวนอำมหิต..
จองจำเธอแต่หนไหน..แม่ดอกไม้บูรพา
นานเท่าไหร่แล้วที่เงามืดปกคลุมแผ่นดินเธอ
ดวงตาร้าวรานย่อมสะท้อนความจริง
กี่ครั้ง..ที่โลหิตอาบทา
กี่ครั้ง..ที่น้ำตาร่วงหล่น
กี่ครั้ง..ที่คนโดนเข่นฆ่า
น้ำตาจึงเหือดแห้งดั่งทะเลทราย
พายุร้ายพัดพาแต่ฝนสีเลือด
ขบวนคนทุกข์แผ่นดินเธอ..คนแล้วคนเล่า
เดินเข้าสู่ลานประหารแห่งยุคสมัย
คนแล้วคนเล่าแน่นิ่งไหลลงอิรวดี
นานเท่าไหร่แล้วที่ความหวาดกลัวเกาะกุมแผ่นดิน
โอ้..แม่ดอกไม้บูรพา
รอยยิ้มแห่งเธอเผยถึงอิสรภาพอันยิ่งใหญ่
การให้อภัยคือฝันร้ายของเผด็จการ
มันเสียดแทงลึกไปถึงหัวใจสีดำ
จงทำลายลวดหนาม..จงทลายกำแพง
สันติภาพอีกไม่นานสันติภาพ
บัดนี้..รุ่งอรุณกลับมาเยือนเธออีกครั้งแล้ว
แม่ดอกไม้..บูรพา
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)