กวีประชาไท:พ่อกำสรวล


พ่อต้องพรากจากลูกแก้วแล้วเมียขวัญ

มิรู้วันผันหวนมาร่วมหอ

เมื่อสิ้นเสียงสั่งลาน้ำตาคลอ

โซ่ตรวนรอตระหวัดร่างเข้าขังกรง

 

อย่ากวนใจแม่เจ้าให้เศร้าจิต

เป็นมิ่งมิตรขวัญแม่อย่ามัวหลง

ทุกคืนนอนวอนจันทร์ค่อยบรรจง

ก้มจูบลงตรงแก้มเจ้าคราวนิทรา

 

อย่าอายเพื่อนเขาล้อพ่อขี้คุก

ขอแบกทุกข์มวลชนบนสองบ่า

เป็นตัวแทนคนแสนล้านสานศรัทธา

แม้นสังคมไม่เทิดค่ามิคร่ำครวญ

 

คิดถึงพ่อจงมองภาพประชาไพร่

คนยากไร้ถูกเหยียบย่ำพ่อกำสรวล

คนรากหญ้ากล้ายืนหยัดสลัดตรวน

คือกระบวนไพร่กบฏล้างกฎเกณฑ์

 

อย่าน้อยเนื้อต่ำใจในวันพ่อ

อย่าแงงอร่ำไห้เดี๋ยวใครเห็น

บอกคุณครูพ่ออยู่ไกลในหลืบเร้น

ออกมาเล่นยื่นดอกไม้ให้เงาแทน

 

จงภูมิใจในตัวพ่อผู้อาภัพ

ร่วมน้อมรับชะตากรรมไร้อ้อมแขน

ถึงหากพ่อมิพลัดพรากก็ยากแค้น

ด้วยดินแดนระอุเดือดเผด็จการ

 

ยังมีพ่ออีกหลายคนต้องทนทุกข์

เคยคลานคลุกเคียงข้างบนทางผ่าน

บ้างดับดิ้นสิ้นใจไร้วิญญาณ

บ้างถูกจับโจษประจานอย่างใจจง

 

สหายพ่อทุกคนคือพ่อเจ้า

ผองเพื่อนชาวผ่านฟ้าราษฎร์ประสงค์

ยิ้มให้เขาเหล่านั้นเถิดขวัญอนงค์

รอยยิ้มพ่อยังอยู่คงผ่านมวลมิตร

 

ช่วยดูแลลูกกำพร้ายิ่งกว่าเจ้า

พ่อของเขาถูกเข่นคร่ำอำมหิต

หากรักพ่อจงรักไพร่หทัยอุทิศ

ชื่นชีวิตขวัญพ่อ...ขอแค่นี้

 

........................

 หมายเหตุ:ภาพประกอบจาก Ratanasaka Vibhavaris

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท