เปิดโต๊ะบันเทิงและวัฒนธรรมแล้ว นอกจากจะเรียกร้องให้เขียนเรื่องบันเทิงๆ ที่เว็บทึมๆ แต่แรว๊งแห่งนี้ไม่ค่อยจะมีแล้ว ยังจะเรียกร้องให้มาเขียนเรื่องไลฟ์สไตล์ให้กับประชาเทยอีก หลิ่มหลีอยากบอกว่า หลิ่มหลีหนักใจมาก เพราะบอกออยากได้ คอลัมน์อะไรที่มันหลิ่มๆ Chic Chic ในขณะที่หลิ่มหลีอยู่ระหว่างแปลงโฉมฝึกตัวเองเป็นชาวลิเบอรัล หวังจะเข้าหาผู้ชายลิเบอรัล หลิ่มหลีก็เลยรู้สึกว่า อยากเขียนอะไรที่ตัวเองรักดีกว่า เลยมาเจรจาต่อรองกับบอกอ ว่า หลิ่มหลีอยากเขียนเรื่อง เคป๊อบ อิอิ อร๊าย เขิลล์.. หลิ่มหลีถนัด อิอิ ... บอกอ อึ้ง.. มันลิเบอรัลตรงไหน ไอ่เคป๊อปเนี่ย แย่จัง จากที่อยากเป็น ลิเบอรัล กลับกลายมาเป็น ลิเบอแร่ด .. หนักกว่าเดิม ฮ่าๆๆๆ อ่ะ ก็ได้ ไหน ไหน ก็ ไหน ไหน แล้ว หลิ่มหลีรับปากแล้ว ก็ต้องทำตามสัญญา จะเขียนเรื่อง ชิค ชิค ให้ แต่ก็ต้องเป็นชิค ชิคที่ออกไปทางลิเบอแร่ด เอ้ย ไม่ใช่ ลิเบอรัลหน่อยนะคะ ต้องมีคนสงสัยว่า ชิค ชิคแบบ ลิเบอรัลเป็นยังไง คิกๆๆๆๆ ก็ แบบ บ้านๆ ติดดิน ติดดินหน่อยหง่ะค่ะ หลิ่มหลีก็ไม่ใช่พวกจะมาเขียนไลฟ์สไตล์แบบ ดื่มชาอังกฤษที่เกษรพลาซ่า ก่อนเข้าร้านดิออร์ หรือ ว่า อยู่มิวเซี่ยมที่ฮ่องกง ก่อนไปช๊อปที่ ถนนนาธาน หรือเดินเล่นทำสวยที่อูบุด เกาะบาหลี ก่อนไปขอพรพระเป็นเจ้าที่วัดทานาล๊อต หลิ่มหลีทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ หลิ่มหลีก็ต้องประหยัดนะคะ เงินทุกบาททุกสตางค์ต้องเก็บไว้รีแพร์ เอ้ย ไม่ใช่ ไว้ยามแก่เฒ่า โอย.. จะหลุดความจริงกันมากไปไหมเนี่ย แม่หลิ่มหลี เอ่อ... หลิ่มหลีจะพยายาม... ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัด เพราะ ชิค ชิค แบบ ลิเบอรัล ก็เป็นอะไรที่หลิ่มหลีก็ต้องเรียนรู้ไปกับประสบการณ์ในแต่ละครั้งว่ายังไง ให้กำลังใจกันหน่อยนะคะ ^ > ^ หลิ่มหลีอยากเล่าให้ฟังว่าสถานที่ประจำที่ไว้ให้หลิ่มหลีได้สีหนุ่มๆลิเบอรัลก็คงเป็นที่ ร้านหนังสือร้านหนึ่ง เมื่อปีที่แล้ว ช่วงเดือนมิถุนายน มีร้านหนังสือร้านหนึ่งเปิดให้บริการแถวถนนตะนาว สี่แยกคอกวัว ชื่อร้านก็องดิด (Candide Book and Cafe) เป็นร้านหนังสือที่ขายกาแฟ ชา และ เครื่องดื่มแอลกฮอลล์ด้วย หึหึ หลิ่มหลีจำได้ว่าครั้งแรกของเรา เอ้ย ไม่ใช่ ครั้งแรกที่ไปร้าน เพื่อไปซื้อหนังสือของ บุญชิต ฟักมี ชื่อ ข้อความต่างเด้า ... เอ!! ไม่ใช่สิ แต่ก็ประมาณนี้แหละค่ะ ต่างด้าว ต่างเด้า หลิ่มหลีไม่มั่นใจ จำได้อีกอย่างว่า ร้านนี้สลิ่มม๊ากกกกกกก เจ้าของร้านใช้ไอโฟนคิดเงิน (ซุบซิบ ไม่ใช้เครื่องคิดเลข ใช้ไอโฟน) ประทับใจ สลิ่มอย่างหลิ่มหลีม๊ากกกกกกกกกกกกกก รูปภาพโดย บุญชิต ฟักมี รูปภาพโดย เจษฎา หรรษา แต่ก่อนแต่ไร หลิ่มหลีอ่านหนังสือพวกโรแมนติก ใสกิ๊ก หวานแหวว หรือไม่ก็เจ้าชายเจ้าหญิง ตบจูบ นางฟ้าซาตาน ชี๊คอาหรับกับสาวไทยหน้าหวาน สมองของหลิ่มหลีไม่เคยหนักหัว และไม่เคยเสพงานวรรณกรรมมาก่อนเลย ร้านนี้ ให้สมองกับหลิ่มหลี พร้อมกับให้การอ่านของหลิ่มหลีได้พัฒนาไปเรื่อยๆ หลิ่มหลีมีความรู้สึกว่า การเขียนของตัวเอง น่าจะมาจากการได้อ่านอะไรที่งดงาม ตัวอักษรสวย อย่างหนังสือของอาจารย์ต้น อนุสรณ์ ติ หรือ พี่ขวัญยืน หรือ ภาณุ ตรัยเวช พร้อมๆไปกับวรรณกรรมระดับรางวัลโนเบลหลายๆเรื่อง ก็หาได้จากที่นี่ เช่น หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว สมัญญากุหลาบ My Name is Red อะไรประมาณนั้น วรรณกรรมเยาวชนก็เยอะ โต๊ะโตะจัง โอ้ย คิดถึงตัวเองตอนเด็ก ((ซุบซิบ ๆๆ อยากบอกว่า หลิ่มหลีแก่ไปเยอะ เพราะหยักสมองขยายแล้วมันทำให้หน้าผากย่น เฮ้อ ความฉลาดมันสวนทางกับความงามนะฮ้าฟฟ)) ครูสอนภาษาอังกฤษท่านหนึ่งเคยบอกหลิ่มหลีว่า การเขียนภาษาอังกฤษให้ดี คุณต้องอ่านให้มากด้วย หลิ่มหลีว่า ภาษาไทยก็เหมือนกัน ผัวะะะะ ใครบอกแกว่า แกเขียนดี นังคนหลงตัวเอง กระซิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หลิ่มหลีก็ชอบหลงตัวเอง แหม๋ แหม๋ ทีนักการเมืองเยอะแยะ ยังหลงตัวเองว่า รูปหล่อ ใครๆก็ต้องรักได้เลย หลิ่มหลีหลงตัวเองบ้าง นิดๆหน่อยๆ ไม่ได้หรอจ๊ะ อือออ ที่ร้านมักจะมีงานเสวนาดีดีอยู่เรื่อยๆ บางทีก็มีแจ๊สให้ฟัง หลิ่มหลีชอบมาก หลิ่มหลีได้เพื่อนจากที่นี่ไปเยอะมาก บางวันนั่งเฉยๆ ก็ได้เจอนักเขียนเซเลป ระดับ ปราบดา หยุ่น พี่หนึ่ง วรพจน์ นักเขียนกับบอกอระดับซีไรต์ หรือ บอกอนิตยสารใหญ่ๆ ก็มากันบ่อย พบปะสังสรรค์เสมือนหนึ่งที่นัดพบกัน ในฐานะที่หลิ่มหลีเรียนมาทางบริหารธุรกิจ (ขอคุยหน่อย) หลิ่มหลีอยากบอกว่าประเทศที่มีความแข็งแกร่งใน small business มากๆ คือ ประชาชนสามารถเป็นเจ้าของกิจการของตนเองมากกว่าที่จะไปเป็นลูกน้องในองค์กรใหญ่ๆ ประเทศนั้นค่อนข้างจะมีเศรษฐกิจในมุมมหภาคที่ดี (ไม่รู้ทฤษฎีนี้เปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน หลิ่มหลีก็ไปอยู่กับเคป๊อบเยอะไปหน่อย แฮะ แฮะ) เราต้องอุดหนุนร้านเล็กๆเพื่อเสถียรภาพของประเทศ อร๊ายยยยยย พยายามไปให้ถึงโน่นจนได้ ฮ่าๆๆๆ อีกอย่าง อันนี้สำคัญ เวลามานั่งร้านนี้ จะรู้สึก chic chic แบบลิเบอรัล เพราะร้านตกแต่งสวย น่ารัก ทำให้ หลิ่มหลีแบบว่า ดูเก๋ๆ เท่ๆ แถมเริ่มมีสมองกับเขาแล้วด้วยน้า หลิ่มหลีก็คิดในใจว่า ร้านนี้แหละ ที่จะสร้างให้ฉันเป็นลิเบอรัลที่แท้จริงได้ คิกๆๆๆ เจอกันได้นะคะ
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)