ในสายธุรกิจ มีการถือหุ้นบริษัทกันข้ามประเทศกันมากมาย ไม่ว่าเกาหลี ญี่ปุ่น จีน ไทย อเมริกา หรืออื่นๆอีกมากมาย หลิ่มหลีไม่ได้มาเขียนเรื่องธุรกิจ ถึงแม้ว่าจะจบสายตรงมาทางด้านนี้ แต่สมองไม่ได้ไปทางความเครียดแนวนั้น หลิ่มหลีถนัดความบันเทิงสบายๆ อย่าให้คิดมาก เด๋วหน้าแก่ แต่หลิ่มหลีก็พอจะรู้สึกว่า การถือหุ้นข้ามประเทศกัน ก็คงสร้างสัมพันธ์ที่ดีในการให้ศิลปินได้ไปเปิดตัวบ้างอะไรบ้างยังประเทศที่มีสัมพันธ์ด้านธุรกิจกัน ก่อนหน้านี้หลิ่มหลีก็ไม่รู้หรอกค่ะว่ามีศิลปินเกาหลีคนไหนไปdebutที่ญี่ปุ่นมาบ้าง แต่ก็พอรู้ของไทยเพราะว่า ประโคมข่าวกันน่าดู ไม่ว่าจะเป็นก๊อฟไมด์ ทาทายัง ไอซ์ ศรัญยู แต่ของเกาหลีเอง หลิ่มหลีก็มารู้ตอน BOA ที่ค่าย SM ส่งเธอไปค่ายที่ญี่ปุ่น AVEX และทงบังชิงกิก็เป็นศิลปินกลุ่มชายที่ค่ายเพลงส่งไปเปิดตัวที่ญี่ปุ่นเหมือนกัน พวกเขาที่กำลังเริ่มมีชื่อเสียงโด่งดังมากๆในเกาหลี พวกเขาซึ่งผ่านความยากลำบากมากมายก่อนที่จะมาโด่งดังในเกาหลี และการที่พวกเขาต้องไปเริ่มต้นใหม่ทุกอย่าง นับศูนย์กันใหม่ สำหรับพวกเขาแล้ว มันคือความเงียบเหงา มันคือความโหดร้าย วัยที่กำลังสนุกสนานและหลงระเริงกับชื่อเสียงที่ได้มา พวกเขากลับต้องบินไปอีกประเทศหนึ่งที่ไม่คุ้นเคย เพื่อเรียนภาษา เรียนการเต้น เรียนการร้องเพลงใหม่ให้เข้มงวด เพราะเพื่อไปเป็นศิลปินของชาตินั้นอย่างเต็มตัว พวกเขาฝ่าฟันมากมายค่ะ ทั้งเรื่องของภาษา อาหาร ความเหงา คิดถึงเพื่อนและครอบครัว และที่สำคัญ แผ่นดินไหว ชางมินเคยให้สัมภาษณ์ว่า เขาเคยเหงาจนต้องเอารองเท้ามาทำเป็นโทรศัพท์พูดอยู่คนเดียว แต่อย่างไรพวกเขาก็ยังกล่าวว่า อย่างน้อย พวกเขาก็ยังมีกันและกัน กรี๊ดเนอะ หลิ่มหลีเคยได้ยินว่าธุรกิจเพลงของญี่ปุ่นนี่เป็นอันดับสองของโลก ญี่ปุ่นมีวินัยอย่างมากที่จะไม่ใช้ของปลอม ไม่โหลดเพลง และพร้อมจะจ่ายทุกอย่างทันทีที่เขาเป็นแฟนเพลงของวงนั้นๆ นิสัยการฟังเพลงของคนญี่ปุ่นน่าเคารพจริงๆค่ะ แต่ไม่น่าปฏิบัติตามสำหรับคนเบื้ยน้อยหอยเล็กอย่างหลิ่มหลีเลย เมื่อนักร้องออกซิงเกิ้ล ถ้าพวกเขาชอบพวกเขาก็ซื้อ ยอดขายแผ่นซิงเกิ้ลก็จะนำไปบันทึกเป็นสถิติประจำอาทิตย์ที่รายงานทุกวันพุธใน Oricon Chart ซึ่งโด่งดังมาก ไม่เข้าวงการเพลงนี่ไม่ต้องรู้เรื่องกันเลยล่ะค่ะ ทงบังชิงกิเปิดโลกอีกแง่มุมให้หลิ่มหลีจริงๆเลยค่ะ ในหนึ่งปี ทงบังชิงกิก็จะออกซิงเกิ้ลประมาณ ห้าถึงหกเพลง หลังจากนั้นก็จะมาทำอัลบั้มโดยในอัลบั้มนั้นก็จะรวมซิงเกิ้ลที่ออกมาแล้วอยู่แล้วด้วยค่ะ งง ล่ะสิ ซื้อซิงเกิ้ล แล้ว ยังต้องมาเสียเงินซื้อแผ่นอัลบั้มกันอีกหรือนี่ ค่ะ คนญี่ปุ่นทำแบบนี้จริงๆค่ะ ไหนจะ PhotoBook DVD ของต่างๆมากมาย ประเทศนี้ร่ำรวย น่าไปแสวงหารายได้เสียจริงๆเลย และค่ายเพลงเกาหลีก็เห็นผลประโยชน์ตรงนี้แหละค่ะ เพราะถึงแม้ว่าศิลปินของเกาหลีจะโด่งดังสักแค่ไหน แต่เขาไม่ได้เข้มงวดการโหลดเพลงเลย อัลบั้มออกได้วันเดียว หลิ่มหลีก็มีคลิปฉาวให้โหลดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ น่าอับอาย แต่ก็...อ่ะนะ ...ไม่ใช่สิ่งควรทำ แต่..นี่ไม่ใช่บทความทางศีิลธรรมนะ ตัว ...ชิชะ เหล่าเทพของแคสสิโอเปียก็ได้ออกซิงเกิ้ล 3 ซิงเกิ้ลในปี 2005 และ ในเดือนมีนาคมปีถัดมาก็มีอีกซิงเกิ้ลหนึ่งที่หลิ่มหลีรักมาก ชื่อ Asu wa Kuru Kara แปลได้ว่า Because Tomorrow will come จำได้ว่าตอนฟังเพลงนี้ที่พวกเขาร้องในบูโดกัน (คอนเสิรท์ที่สองในญี่ปุ่นของพวกเขา ไว้คุยให้ฟังทีหลังนะคะ) หลิ่มหลีถึงกับร้องไห้ ทุกวันนี้ถ้าฟังเพลงนี้ ยังน้ำตาไหลได้เลย โอ้ย ชอบ โอ้ย ซึ้ง โอ้ย เสียงจุนซู โอ้ย..สุดยอด ..สุโค่ยมากๆค่ะ แล้วเกือบทุกครั้งที่คอนเสิรท์ของทงบังชิงกิเล่นที่ญี่ปุ่น เวลามีเพลงนี้ หลิ่มหลีอยากให้สังเกตุระบบไฟ (เหมือนกูรูกูรู้เลย) ว่ามันสวยม๊ากกกกกกกก โอ้ มายดาร์ลิ้ง ยิ่งเขียนถึง ยิ่งคิดถึง ในเดือนเดียวกัน อัลบั้มเต็มของพวกเขาที่เป็นภาษาญี่ปุ่น ในนาม โทโฮชิงกิ ก็ออกมา ด้วยชื่อว่าHeart Mind and Soul ชื่อเพราะเนอะ คิดได้ไงเนี่ย โอ้ย ฉลาดเทพ หล่อเทพ น่ารักเทพ แต่อย่างหลิ่มหลีเคยกล่าวไว้ การที่ศิลปินจะดังในญี่ปุ่นได้ ก็ต้องพูดภาษาเขาได้ ร้องเพลงเขาได้ เคารพในวัฒนธรรมของพวกเขา รักพวกเขา เข้าใจพวกเขา ตลกในมุขของพวกเขา ดังนั้น เหล่าเทพจึงต้องไต่เต้าเริ่มใหม่เหมือนศิลปิน New Babe ใหม่หมด พวกเขาต้องกลับไปร้องเพลงในห้างสรรพสินค้า สวนสนุก สวนสาธารณะ จากเทพในเกาหลี กลับมาสู่นักร้องที่ต้องไปโค้งคำนับแฟนคลับใหม่ในญี่ปุน คิดดูสิคะ จากคอนเสิรท์ Rising Sun ในเกาหลี ตามด้วยที่มาเลเซีย และไทย คนดูเป็นหมื่นๆ คน แย่งบัตรกัน แฟนเกิลส์แทบตบกันกระจุย ในปี 2006 ที่เกาหลี พวกเขาเปิดอัลบั้มใหม่ชื่อ “O” Jung Ban Hap อัลบั้มที่ทำให้เหล่าเทพของแคสสิโอเปียดังเป็นพลุแตก กวาดรางวัลอันดับหนึ่งเกือบทุกสถาบัน ไม่ว่าจะรางวัล Best Group Daesang Bonsang Most Popular จนมาถึง Artist of the Year Album of the Year จาก Mnet MTV SBS Gaya Golden Disk Award Channel [V] Thailand Korean Chinese Custome Ceremony วันที่พวกเขารับรางวัลต่างๆ หลิ่มหลีก็นอนยิ้มไปด้วยความปลื้มใจไปกับพวกเขา เด็กๆของเรา และความโด่งดังนี้ทำให้พวกเขามี Asia Concert Tour อีกครั้งใน ปี 2007 ในนาม 2nd Asia Tour Concert ไม่ว่าพวกเขาจะได้ก้าวไปสู่เวทีระดับเอเชียที่ไหนก็แล้วแต่ ไม่ว่าพวกเขาได้รางวัลอะไรมากมายรอบๆประเทศในแถบเอเชียก็แล้วแต่ แต่พวกเขาก็ยังต้องกลับมาโค้งคำนับทุกคน และยังต้องร้องเพลงบนเวทีเล็กๆที่ญี่ปุ่น แต่ การเดินทางรอบโลกของเหล่าเทพ เริ่มต้นที่นี่..ญี่ปุ่น ไฟต์ติ้ง ทงบังชิงกิ