เรื่องราวของอนุรักษ์ เบ็ญโส๊ะ หรือไอดี เด็กหนุ่มมุสลิมที่เกิดและเติบโตในตัวเมืองปัตตานี ไอดีเป็นคนรุ่นใหม่ที่ใช้ภาษาไทยกลางเป็นภาษาหลักในการสื่อสาร เนื่องจากเขาเข้าใจและพูดภาษามลายูได้เพียงเล็กน้อย เช่นเดียวกับคนรุ่นใหม่ในเขตเมืองอีกเป็นจำนวนมากที่ใช้ภาษามลายูสื่อสารกันน้อยลง ในขณะที่ภาษามลายูเป็นภาษาหลักของคนในจังหวัดชายแดนใต้ เขาจึงต้องศึกษาภาษามลายูและเรียนรู้วิถีวัฒนธรรมท้องถิ่น เพื่อสืบทอดภาษาและอัตลักษณ์ของชาวมลายูเอาไว้ ดังภาษิตของชาวมลายูที่กล่าวถึงความสำคัญของภาษาไว้ว่า “เมื่อใดภาษาหายไป เมื่อนั้น...ชาติพันธุ์ก็สิ้นมลาย”