สู้เถิดพี่, 

แม้ถนนสายนี้ปวดร้าวนัก 

นี่คือทุกข์คือยาก 

คือความแน่นหนักของนักต่อสู้

อุทิศอิสรภาพ 

แลกความล้มเหลวของศัตรู 

คือหินถมทางพาเราเดินสู่ 

ดวงแสงแห่งเสรี 

สู้เถิดพี่, 

ราชอาณาจักรนี้ไม่มีทางออก 

สู้ให้คนจนตรอก 

ทั้งไพร่ขี้ครอกได้มีศักดิ์ศรี

ขมขื่นกลืนลงคอ 

อยู่เพื่อรอความหวังที่มี 

ปักหมุดลงถนนนี้ 

ว่าไม่อาจประนีประนอม

สู้เถิดพี่, 

แม้เหนื่อยมีมาพอแรง 

เมื่อดอกไม้ต้องแสง 

ภูเขาน้ำแข็งจักละลายหลอม

ผู้ไม่สูญเสียความกล้าหาญ 

ขบถเพื่อฝันจนโลกยอม 

ตำนานนี้จักขับกล่อม 

หัวใจคนแพ้ให้เบิกบาน

สู้เถิดพี่, 

ไม่ว่าวันนี้ใครจะทิ้งเราไป 

โดดเดี่ยวกลางผู้ประกาศชัย 

ยืนหยัดไว้ให้โลกกล่าวขาน

ชัยชนะของเลนิน 

มิย่อยลยินต่อความร้าวราน 

กรงเหล็กมิใช่กำแพงบ้าน 

อีกไม่นานมันจะพังลง