Submitted on Thu, 2012-04-05 20:05
ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล
ดอกไม้อายุสั้นเติบโตในถุงดำ
ชูช่อเรียงรายบนเกาะกลางถนน
สูบเลือดและน้ำตาประชาชนเลี้ยงดอกใบ
ดอกไม้อายุสั้นเติบโตในถุงดำ
ชูช่อเรียงรายบนเกาะกลางถนน
สูบเลือดและน้ำตาประชาชนเลี้ยงดอกใบ
บานสะพรั่งปลอบประโลมจิตใจทุกเทศกาล
แดดเดือนเมษาแผดเผาหัวใจไหม้หม่น
ในขณะเดียวกันพายุฝนก็โถมกระหน่ำซ้ำเติม
ประเดี๋ยวร้อน...ประเดี๋ยวหนาว
ผู้คนต่างถูกพิษไข้ ละเมอเพ้อไปเกินจินตนาการ
ว่าอีกไม่นาน ฟ้าฝนจะเข้ารูปเข้ารอย
เมื่อความจริงกับความลวงทำความตกลงกันได้
ตรรกะบิดเบี้ยวก็ถูกลากขึ้นมาบนเส้นสมมุติ
ความเป็นธรรมดูคล้ายว่าจะไร้ความหมาย
ความตายของใคร..ก็ดูคล้ายว่าจะไม่เคยปรากฏ
และพอฝุ่นควันตลบพลันจางลง
เสรีภาพก็ปลิวหายไปในกระแสแปรปรวนของกาลเวลา
ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล
ผู้คนยังอดอยากปากแห้ง
เหลือบตาขึ้นมองยอดเมรุสูงเสียดฟ้า
หวังเพียงว่าควันไฟ...จะบอกใบ้เลขหวย!
ผู้คนยังอดอยากปากแห้ง
เหลือบตาขึ้นมองยอดเมรุสูงเสียดฟ้า
หวังเพียงว่าควันไฟ...จะบอกใบ้เลขหวย!
....
ทางเท้า : กลุ่มกวีราษฎร์