..
ไฟได้ลุกคุโชนกลางคนแล้ว

รักแน่แน่วส่องทางกระจ่างใส

รักมืดบอดกดขี่ใกล้สิ้นใจ

รักเหยียบย่ำประชาไทใกล้ล้มครืน

 

ฟืนที่ก่อยังไสวไม่สิ้นสุด

และหมายหมุดประชาราษฎร์ถูกรื้อฟื้น

เสียงกังวานของคนยากยังหยัดยืน

ล่ามโซ่ตรวนขังขื่นได้เพียงคราว

 

รักเอยเอ่ยกลางใจประชาชน

ใช่ความหม่น ความหมอง และความฉาว

แต่เผยความอยุติธรรมที่ยืดยาว

และความขลาดความเขลาหลังบังลังก์

 

รักสามัญบอกความจริงใช่ความลวง

รักบวงสรวงต้องกราบไหว้ทุกวันนั้น

คือรักแสร้งให้ต้องรักทุกวี่วัน

ฤา จะสู้คู่สามัญดั่ง รักเอย

หมายเหตุ:
กลอนนี้ผมเขียนขึ้นเพื่อเป็นเกียรติให้กับหนังสือที่ชื่อว่า " รักเอย " เขียนโดย นางรสมาลิน ตั้งนพกุล หรือ ภรรยาของ"อากง" ชายสูงวัยที่เสียชีวิตภายในเรือนจำกลางพิเศษกรุงเทพมหานคร หลังจากถูกตัดสินจองจำสิ้นอิสรภาพ ยาวนานถึง 20 ปี ด้วยประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 . อากง ถูกกล่าวหาว่า เป็นคนส่งข้อความที่มีเนื้อหาหมิ่นกษัตริย์และราชวงศ์ไทย ไปที่เลขานุการของนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เมื่อต้นฤดูฝนปี 2554 "อากง"ได้เสียชีวิตในวันที่ 8 พฤษภาคม 2555