เมื่อวันที่ 19 เม.ย. 56 ที่ผ่านมาผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่ศาลาวัดบ้านขุนไชยทอง หมู่ที่ 4 ตำบลหนองเรือ อ. ชุมพลบุรี จ. สุรินทร์ นายยุทธนา  วิริยะกิตติ รองผู้ว่าราชการจังหวัดสุรินทร์ เรียกตัวแทนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งในระดับอำเภอ และจังหวัดเข้าประชุมระดมความคิดเห็นร่วมกับตัวแทนกลุ่มเลี้ยงช้าง กำนัน ผู้ใหญ่บ้าง ผู้นำท้องถิ่น และประชาชนผู้เลี้ยงช้าง ของอำเภอชุมพลบุรี เพื่อหาทางออกร่วมกันในการแก้ไขปัญหาให้กับกลุ่มเลี้ยงช้าง ของอำเภอชุมพลบุรี ซึ่งเป็นอำเภอหนึ่งที่มีประชาชนเลี้ยงช้างอยู่เป็นจำนวนมากกว่า 300 เชือกและยังไม่ได้รับการก้ำไขปัญหาและหาทางช่วยเหลือเหมือนช้างที่อยู่ในศูนย์คชศึกษา อ. ท่าตูม จึงทำให้ชาวเลี้ยงช้างของอำเภอชุมพลบุรีได้รับความเดือดร้อน ขาดรายได้ และอาชีพเสริมแก่ครอบครัว ส่งผลทำให้ต้องกระจายกันนำช้างออกหากิน ขายอาหารไปตามจังหวัดต่างๆ ทั่วประเทศ และสร้างปัญหาให้กับสังคมมาจวบจนปัจจุบัน 

 

ทางจังหวัดสุรินทร์พยายามเข้าไปแก้ไขปัญหาดังกล่าวอย่างต่อเนื่องแต่เนื่องจากมีปัญหาทางด้านงบประมาณ และการบริหารจัดการที่ดี ทำให้ปัญหาดังกล่าวไม่ได้รับการแก้ไขให้เป็นรูปธรรม จนกระทั่งตัวแทนกลุ่มเลี้ยงช้างได้อำเภอชุมพลบุรีได้ทำหนังสือถึงนายกรัฐมนตรี ขอให้พิจารณาช่วยเหลือและเสนอแนวทางในการแก้ไขปัญหาให้กับกลุ่มเลี้ยงช้าง และได้เรียกประชุมคณะกรรมการในระดับจังหวัด  เมื่อวันที่ 18 มี.ค. 2556 ที่ผ่านมาที่ตึกบัญชาการ ทำเนียบรัฐบาล และมีหนังสือจาก สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี ขอความร่วมมือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องผ่อนผันการจับกุมช้างเร่ร่อน จนกว่าจะหาทางแก้ไขปัญหาดังกล่าวเกิดเป็นรูปธรรมสามารถสร้างรายได้ให้กับช้างและเจ้าของ และมอบหมายให้จังหวัดพิจารณาความเป็นไปได้ในการสร้างศูนย์จัดแสดงช้างและการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วัฒนธรรม (Home Stay ) ในพื้นที่โดยให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการดำเนินการ และการหาอาชีพเสริมให้กับชุมชนคนเลี้ยงช้างควบคู่กันไป

 

นายยุทธนา วิริยะกิตติ รองผู้ว่าราชการจังหวัดสุรินทร์ กล่าวว่า จากสภาพปัญหาของชุมชนคนเลี้ยงช้างของอำเภอชุมพลบุรี ทางจังหวัดสุรินทร์พยายามเข้ามาหาทางช่วยเหลือและแก้ไขปัญหาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งจะหาอาชีพเสริมหลังจากการทำนา หาแหล่งน้ำในการทำการเกษตรโดยเฉพาะนาปรังเพราะพื้นที่ของอำเภอชุมพลบุรีเหมาะสำหรับการทำนาปลูกข้าวหอมมะลิที่มีชื่อเสียงของจังหวัดสุรินทร์พร้อมจะดำเนินการสร้างศูนย์จัดการแสดงช้าง และการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วัฒนธรรม ( Home Stay ) แต่ต้องเข้าไปศึกษาการบริหารจัดการให้ดีเพราะเป็นเรื่องยากกว่าจะได้ผลก็ต้องใช้เวลา อย่าง 1–2 ปี